Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και μουσική (ανώτερα θεωρητικά, πιάνο) στο Εθνικό Ωδείο και πλάι στον Αλέξανδρο Αινιάν. Ως κριτικός εμφανίστηκε με άρθρα της το 1983 στην εφημερίδα "Η Αυγή". Διετέλεσε μέλος (1985-1988) της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "Το Τέταρτο", μουσικοκριτικός και επιφυλλιδογράφος της εφημερίδας "Η Καθημερινή" (1987-1999) και από το 1995 ως το 1999 υπεύθυνη του κυριακάτικου ένθετου "Ιδέες-Πολιτισμός" της ίδιας εφημερίδας. Mέλος της συντακτικής ομάδας του ειδικού ενθέτου για το βιβλίο "Βιβλιοθήκη" της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία" (1999-2009) και από το 2009 συνεργάτης της εφημερίδας "Η Καθημερινή" σε θέματα βιβλίου, καθώς και σύμβουλος έκδοσης και κριτικός στο μηνιαίο πολιτιστικό περιοδικό "The Books' Journal". Μουσικός παραγωγός στο Γ' και Β' Πρόγραμμα της Κρατικής Ραδιοφωνίας (1983-1994), και στο Κανάλι 15 του Ρούσσου Κούνδουρου (1987-1989) και συνεργάτης της τηλεοπτικής εκπομπής για το βιβλίο "Βιβλιόραμα" (ΕΡΤ) (1987-1990). Από το 2006 ως το 2011 αρχισυντάκτρια και παρουσιάστρια μαζί με τον Βαγγέλη Χατζηβασιλείου της τηλεοπτικής εκπομπής "Βιβλία στο κουτί" (ΕΤ1). Δίδαξε πολιτιστικό ρεπορτάζ στο τμήμα ΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου (1994-2004), ενώ από το 2002 ως το 2010 δίδαξε λογοτεχνική μετάφραση στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης (ΕΚΕΜΕΛ). Έχει συνεργαστεί με την Ορχήστρα της ΕΡΤ, την Λυρική Σκηνή, το Μέγαρο Μουσικής και το Φεστιβάλ Αθηνών, στη συγγραφή κειμένων για τα προγράμματα των παραστάσεων και στη μετάφραση λιμπρέτων λυρικών έργων. Έχει μεταφράσει στα ελληνικά έργα των Edgar Alan Poe, Toni Morrison, Philip Roth, George Steiner, Roland Barthes, Witold Gombrowich, Ian McEwan, Emma Goldman, Mark Twain, William Hazlitt, Jack London, Willa S. Cather, Roddy Doyle, Malcolm Bradbury, Helene Hanff, Ben Schott, κ.ά. καθώς και ποιήματα των Byron, Shelley, Worsdworth, Wallace Stevens, Hilda Doolittle, Anne Sexton, κ.ά. Έχει γράψει το βιβλίο "Όπερες του κόσμου" που εκδόθηκε από την Εταιρεία για τη δημιουργία νέου κτιρίου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, και το λεύκωμα "Η Ελλάδα του μόχθου" που εκδόθηκε από το Ριζάρειο Ίδρυμα. Το 1997 βραβεύτηκε από την Ελληνική Εταιρεία Μεταφραστών Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του μυθιστορήματος της Toni Morrison "Γαλάζια μάτια" και το 2008 από το περιοδικό "Gourmet" της Ελευθεροτυπίας για τη μετάφραση των "Γαστριμαργικών αναλέκτων" του Ben Schott (2006).

Νίκος Πολίτης (1918 - 1995 ). Ο Νίκος Πολίτης γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του θεατρικού σκηνοθέτη και κριτικού Φώτου Πολίτη και της Ιουλίας Χρύση και εγγονός του λαογράφου Νικολάου Πολίτη. Στην οικογένειά του ανήκουν επίσης οι καθηγητές Γιώργος Ν. Πολίτης, Λίνος Ν. Πολίτης και Γιάννης Μ.Αποστολάκης. Σπούδασε στην Αναργύρειο και Κοργιαλένειο Σχολή των Σπετσών (1929-1935) και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (από όπου αποφοίτησε το 1945). Το 1940 επιστρατεύτηκε στο πεζικό και το 1945 φυλακίστηκε για την ιδεολογική του προσχώρηση στην Αριστερά. Τη στρατιωτική του θητεία υπηρέτησε κατά τη διετία 1948-1949. Εργάστηκε ως επιμελητής εκδόσεων στον οίκο "Τα Νέα Βιβλία" (1947), διευθυντής γραφείου Τύπου της αεροπορικής εταιρείας ΤΑΕ (1948), καθηγητής φιλολογίας σε σχολείο της Ελβετίας (1950-1954), σύμβουλος στη διαφημιστική εταιρεία ΑΔΕΛ, ενώ το 1958 ανέπτυξε αγροτική δραστηριότητα. Υπήρξε αρχισυντάκτης του περιοδικού "Ελεύθερα Γράμματα" (1945-1947) και αρθρογράφος της εφημερίδας "Καθημερινή" (από το 1975). Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε με τη δημοσίευση του ποιήματος "Το βαπόρι" στη "Νέα Εστία" το 1936. Εννιά χρόνια αργότερα εξέδωσε την ποιητική συλλογή "Προγεφύρωμα" και το 1958 τη συλλογή διηγημάτων "Της χήρας το παράθυρο". Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Παπαδόπουλου κυκλοφόρησε με ψευδώνυμο τέσσερα αντικαθεστωτικά διηγήματα και εξέδωσε το μυθιστόρημα "Υπερθετικός αντίλογος" με τον ίδιο προσανατολισμό, αναγκάστηκε να επισκεφτεί συχνά την Ασφάλεια Αθηνών και του αφαιρέθηκε το διαβατήριο, ενώ την ίδια περίοδο κείμενά του της ίδιας περιόδου δημοσιευμένα με το ψευδώνυμο Νίτης εξέδωσε το 1975 με τίτλο "Το κρανιοτρύπανο". Τιμήθηκε με το β΄ κρατικό βραβείο πεζογραφίας (1965 για το μυθιστόρημα "Εξωτερικός μονόλογος"). Ο Νίκος Πολίτης ανήκει στη μεταπολεμική γενιά των Ελλήνων λογοτεχνών. Στο πεζογραφικό του έργο ξεκίνησε από το χώρο του παραδοσιακού ρεαλισμού και με εναρκτήριο έργο το μυθιστόρημα "Εξωτερικός μονόλογος" οδηγήθηκε σε μια προοδευτική ανατροπή και διάλυση των παραδοσιακών αφηγηματικών δομών -τόσο στο επίπεδο των εξωτερικών στοιχείων όσο και του εσωτερικού μηχανισμού της αφηγηματικής συνοχής-, τεχνική η οποία προσέδωσε στη γραφή του μια ιδιαίτερη δραματική ένταση. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Νίκου Πολίτη βλ. Μανώλης Γιαλουράκης , "Πολίτης Νίκος", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 11, Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Αλέξης Ζήρας, "Πολίτης Νίκος", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 8, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988, Ελισσάβετ Κοτζιά, "Νίκος Πολίτης", στο "Η μεταπολεμική πεζογραφία· από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ’67", Στ΄, Αθήνα, Σοκόλης, 1988, σ. 334-352, και Αλέξης Ζήρας, "Πολίτης Νίκος", στο "Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", Αθήνα, Πατάκης, 2007, σ. 1844. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία τέχνης με καθηγητές τους Μ. Ανδρόνικο, Γ. Δεσπίνη, Δ. Παντερμαλή, Ν. Πλάτωνα και Χρ. Χρήστου (πτυχίο το 1976). Συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βόννης, όπου εκπόνησε το διδακτορικό της με θέμα: "Κλασικές και κλασικιστικές παραστάσεις Νίκης" (Βόννη 1980). Το 1981 εργάστηκε στην Αρχαιολογική Εταιρεία για το Μυθολογικό Λεξικό LIMC. Από το 1982 διδάσκει ιστορία της τέχνης στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ ως επίκουρη καθηγήτρια. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την μελέτη του έργου του Γιαννούλη Χαλεπά, με το εργαστήριο μαρμαρογλυπτικής του πατέρα του, του Ιωάννη Χαλεπά και με Τηνιακούς γλύπτες. Από το 1990 έχει την ευθύνη ενός ερευνητικού προγράμματος που αφορά την εκκλησιαστική μαρμαρογλυπτική στις Κυκλάδες. Επίσης ασχολείται από το 1985 με θέματα μουσικής εικονογραφίας στην αρχαιότητα, αλλά και σε άλλες περιόδους. Έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία και μελέτες με θέματα νεοελληνικής γλυπτικής και μουσικής εικονογραφίας.