Ξαφνιασμένος, κάπου ανάμεσα σε δύο μικρούς σιδηροδρομικούς σταθμούς που δεν μπορούσε να πει ποιοι ήταν, χωρίς να διακρίνει σχεδόν τίποτα μες στο σκοτάδι, εκτός απ' τη βροχή που έπεφτε συνεχώς μπροστά από έναν μεγάλο γλόμπο και κάτι ανθρώπινες σιλουέτες που έσπρωχναν καρότσια, ο Μαιγκρέ ανα­ρωτήθηκε τί γύρευε σ' αυτό το μέρος. [...]
«Όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιου είδους καταστάσεις, η κοινή γνώμη υποδεικνύει λίγο-πολύ ανοιχτά έναν ύποπτο και πάρα πολλές φορές έχω αναρωτηθεί πως τον επιλέγει. Είναι ένα μυστηριώδες φαινόμενο, λίγο τρομακτικό θα έλεγα. Ήδη από την πρώτη μέρα, αν κατάλαβα καλά στράφηκαν κατά της οικογένειας Βερνού...»


Ο ΜΑΙΓΚΡΕ ΦΤΑΝΕΙ ΝΥΧΤΑ υπό βροχή με μια παλιά αμαξοστοιχία στην κωμόπολη Φοντεναί, για να ξαναδεί έναν παλιό του φίλο, τον ανακριτή Σαμπό. Όμως στον μικρό αυτό τόπο έχουν μόλις γίνει δύο φόνοι, κι αμέσως μετά ένας τρίτος. Ο τρόμος εξαπλώνεται στην πόλη. Ο κόσμος και η κοινή γνώμη στρέφουν τις υποψίες τους σε μια οικογένεια ξεπεσμένων πλουσίων της μικρής επαρχιακής αριστοκρα­τίας. Αντιστέκονται στις έρευνες της Αστυνομίας. Αρχίζουν οι περιπο­λίες περιφρούρησης των φοβισμένων και εξαγριωμένων πολιτών, κι αυτοί από μόνοι τους αποτελούν απειλή. Και οι διαδόσεις, μαζί με τις παράξενες καταθέσεις αμφίβολων μαρτύρων. Η βροχή δεν σταματά ποτέ και ο Μαιγκρέ, που βρέθηκε τυχαία και ανεπίσημα στο εγκληματικό περιβάλλον του Φοντεναί, άθελά του εμπλέκεται στη δουλειά του φίλου του ανακριτή, προσπαθώντας να κρατήσει διακριτικά αποστάσεις.