Το έργο Ο πόλεμος της Τροίας δεν θα γίνει παρουσιάστηκε το 1935. Ο πόλεμος κατείχε ήδη μια σημαντική θέση στα έργα του Ζιροντού· τούτη τη φορά όμως γίνεται το μοναδικό θέμα του έργου, όπως ήταν και το μοναδικό θέμα των συζητήσεων και των αγωνιών ολάκερης της Ευρώπης. Πώς να μιλήσεις για τον πόλεμο χωρίς ν’ ανάψεις φωτιές στα πάθη; Η λύση βρίσκεται. Μιλάει βεβαίως για τον πόλεμο άλλα τα πρόσωπά του είναι τα πρόσωπα της Ιλιάδας.
Η ομάδα της ειρήνης διαθέτει τον Έκτορα, τη γυναίκα του και τη μητέρα του. Ο Έκτορας μόλις γύρισε από τον πόλεμο και δεν έχει καμιά όρεξη να ξαναρχίσει. Η άλλη ομάδα περιλαμβάνει εκείνους που προσπαθούν να παρουσιάσουν αναπόφευκτο τον πόλεμο. Ο Πρίαμος και ο ποιητής Δημοκόοντας· ποιητής γιατί φτιάχνει πολεμικά τραγούδια ‒ στο βάθος είναι ένας δημοσιογράφος επιφορτισμένος με την προπαγάνδα.
Ανάμεσα στα δύο κόμματα η Ελένη, η πρόφαση και το κέρδος της μάχης, η χαριτωμένη και εύθραυστη Ελένη δεν διαλέγει. Δεν φέρνει καμιάν αντίρρηση και θα κάνει ό,τι της ζητήσουν. Και μάλιστα βοηθάει τον Έκτορα στις προσπάθειές του. Και βλέπουμε τις πόρτες του πολέμου να κλείνουνε σιγά σιγά. Το πρώτο βήμα κερδήθηκε.
Όμως όχι! ‒ γιατί ο Έκτορας έχει να παλέψει απ’ την αρχή μ’ ένα εμπόδιο αόρατο πολύ πιο αμφισβητήσιμο από το πρώτο: αντιπροσωπεύεται απ’ τους θεούς και από το πεπρωμένο. Ο πόλεμος τελικά θα γίνει.