Τα ντοκιμαντέρ απεικονίζουν την πραγματικότητα. Δεν μπορούν όμως και να την ορίσουν. Κάποιες φορές η πραγματικότητα είναι τόσο πολύπλοκη που υπερβαίνει την οποιαδήποτε απεικόνισή της. Ο Τζο Μπέρλινζερ και ο Μπρους Σινόφσκι, εκπρόσωποι ενός κινηματογραφικού άμεσου, πολύ κοντά στην παράδοση των συμπατριωτών τους Φρέντερικ Ουάισμαν, Ρίτσαρντ Λίκοκ και Έρολ Μόρις, γνωρίζουν πολύ καλά πως μια απλή καταγραφή, όσο πιστή κι αν είναι, δεν μπορεί να αποδώσει τις πολλαπλές όψεις αυτού που ονομάζουμε πραγματικότητα. Οι "καταγραφές" τους είναι επίπονες και χρονοβόρες, αφήνουν άφθονο χώρο στο απρόβλεπτο και βασίζονται στη διεισδυτική παρατήρηση. Οι ταινίες των Μπέρλιντζερ και Σινόφσκι, είναι ταινίες εξερεύνησης. Περιπετειώδη ταξίδια σ' ένα τοπίο δύσκολα προσεγγίσιμο, το ανθρώπινο. Από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και τον "Φύλακα του αδελφού μου", την ταινία που τους έφερε στο προσκήνιο, μέχρι το "Χαμένος παράδεισος", το φιλμ που τους καθιέρωσε ως σημαίνουσες προσωπικότητες στο χώρο του ανεξάρτητου ντοκιμαντέρ, και από τα προσωπικά τους εγχειρήματα μέχρι τις ξεχωριστές τηλεοπτικές τους δουλειές, οι δύο δημιουργοί χαρτογραφούν αυτό το τοπίο με τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια, χωρίς ωστόσο να κατευθύνουν το θεατή. Τον αφήνουν ελεύθερο να χαράξει τη δική του διαδρομή, να ανακαλύψει τη δική του αλήθεια. Στόχος τους δεν είναι να δώσουν απαντήσεις αλλά να εγείρουν ερωτήματα, να προβληματίσουν και να κινητοποιήσουν. Δεν υποδεικνύουν, δεν νουθετούν, δεν χειραγωγούν. Τα ντοκιμαντέρ τους είναι αποτέλεσμα δουλειάς δύσκολης, συνθετικής, που απαιτεί για την ολοκλήρωσή της τη συμμετοχή του θεατή. Ο διάλογος μαζί του είναι βασική προϋπόθεση και μοναδικό ζητούμενο για τους δύο σκηνοθέτες. Η ηθική ικανοποίηση που αποκομίζουν όταν ο διάλογος αυτός είναι γόνιμος και παραγωγικός, αποτελεί γι' αυτούς το μεγαλύτερο βραβείο. Και το μόνο που χρειάζονται για να συνεχίσουν...

(από τον πρόλογο του Δημήτρη Εϊπίδη)

Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία του αφιερώματος στους Τζο Μπέρλιντζερ και Μπρους Σινόφσκι που διοργανώθηκε στο πλαίσιο του 10ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου Αιώνα (Θεσσαλονίκη, 7-16 Μαρτίου 2008).

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: "Τζο Μπέρλιντζερ και Μπρους Σινόφσκι: υπηρετώντας το υποκείμενο" του Δημήτρη Κερκινού, "Ούτε Κάιν, ούτε Άβελ" του Λευτέρη Αδαμίδη, "Χαμένος Παράδεισος Ι & ΙΙ: το ντοκιμαντέρ, το γκόθικ και το τέρας της δικαιοσύνης" του Andy Opel, "(Ροκ) Θεοί και δαίμονες" του Λευτέρη Αδαμίδη, "Το κολαστήριο του Δόκτορος Καλιγκάρι" του Νίκου Σαββάτη, "Δυναμικά δίδυμα" της Λίλυς Μ. Παπαγιάννη και κείμενα που αναφέρονται στις ταινίες: "Φύλακας του αδελφού μου/Brother's Keeper", "Χαμένος παράδεισος: Οι δολοφονίες των παιδιών στο Ρόμπιν Χουντ Χιλς/Paradise Lost: The Child Murders at Robin Hood Hills", "Αποκαλύψεις: Χαμένος παράδεισος 2/Revelations: Paradise Lost 2", "Metallica: Some Kind of Monster", "Φαιά ουσία/Gray Matter", "Εικονοκλάστες: Κουέντιν Ταραντίνο - Φιόνα Απλ/Iconoclasts: Quentin Tarantino - Fiona Apple", "Εικονοκλάστες: Σον Πεν - Τζον Κράκαουερ/Iconoclasts: Sean Penn - Jon Krakauer".