Ο Νικήτας Κακλαμάνης γεννήθηκε το 1946 στην Άνδρο. Aποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή Αθηνών το 1971 και ειδικεύτηκε στον τομέα της Ακτινοθεραπείας - Ογκολογίας. Το 1981 ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και το 1989 εξελέγη ομόφωνα Επίκουρος Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής Αθηνών. Για πρώτη φορά εξελέγη βουλευτής το 1990 με τη Ν.Δ., της οποίας διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Στις εκλογές του Οκτωβρίου 1993, επανεξελέγη βουλευτής στην Α΄ περιφέρεια Αθηνών και τον Ιούνιο του 1994 ευρωβουλευτής, με το κόμμα της Πολιτικής Άνοιξης. Κατά τη θητεία του στο Eυρωπαϊκό Kοινοβούλιο, διετέλεσε Aντιπρόεδρος της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού και τακτικό μέλος της Eπιτροπής Προϋπολογισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στις εκλογές του 2000 εξελέγη Βουλευτής Α΄ Αθηνών με τη Ν.Δ. και στη συνέχεια ανέλαβε την ευθύνη της λειτουργίας του Τομέα Υγείας - Πρόνοιας του κόμματος. Στις εκλογές του 2004 επανεξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών. Τον Μάρτιο του 2004 ανέλαβε καθήκοντα Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, θέση στην οποία υπηρέτησε ως τον Φεβρουάριο του 2006 και εν συνεχεία απεδέχθη την πρόταση του Πρωθυπουργού κ. Κωνσταντίνου Καραμανλή, να είναι υποψήφιος Δήμαρχος Aθηναίων.

Ο Θεόδωρος Σακελλαρόπουλος είναι καθηγητής στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΙΣΤΑΜΕ. Από το 2006 εκδίδει τη δίγλωσση επιστημονική επιθεώρηση "Κοινωνική συνοχή και ανάπτυξη". Έχει συγγράψει ή εκδώσει πάνω από δέκα βιβλία και μονογραφίες καθώς και πληθώρα επιστημονικών άρθρων σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά ή συλλογικούς τόμους. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται σήμερα στην ελληνική και ευρωπαϊκή οικονομία και κοινωνία, τις δημόσιες πολιτικές και τις ευρωπαϊκές κοινωνικές πολιτικές. Αρθρογραφεί στον ελληνικό Τύπο για θέματα επικαιρότητας. Διδάσκει οικονομική ιστορία, κοινωνική πολιτική και ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων και εκπρόσωπησε την Ελλάδα σε διεθνείς οργανισμούς και διεθνείς συνδιασκέψεις. Δημοσιευμένα βιβλία του: - Θεσμικός μετασχηματισμός και οικονομική ανάπτυξη. Εξάντας, Αθήνα, 1991. - Οικονομία, κοινωνία, κράτος στην Ελλάδα του μεσοπολέμου, Πληροφόρηση, Αθήνα 1991. - Νομισματικές κρίσεις και η κρατική διαχείρισή τους στην Ελλάδα 1880-1930 (σε συνεργασία με τους Ζ. Δεμαθά, Θ. Καλαφάτη), Θεμέλιο, Αθήνα 1991. - Οικονομία και πολιτική στην σύγχρονη Ελλάδα (επιμέλεια), Πληροφόρηση, Αθήνα 1992. - Νεοελληνική κοινωνία: Ιστορικές και κριτικές προσεγγίσεις (επιμέλεια) Κριτική, Αθήνα, 1993. - Προβληματικές επιχειρήσεις: Κράτος και κοινωνικά συμφέροντα τη δεκαετία του '80, Κριτική, Αθήνα 1993. - Οι κρίσεις στην Ελλάδα (1830-1860): Οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές όψεις. 2 τόμοι, Κριτική, Αθήνα 1993-1994. - Ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική, Κριτική, Αθήνα 1993. - Η μεταρρύθμιση του κοινωνικού κράτους (επιμέλεια), Κριτική, Αθήνα 1999.

Ο Ξενοφών Ι. Κοντιάδης γεννήθηκε το 1967 στη Χαϊδελβέργη. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Μόναχο. Καθηγητής στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, όπου διδάσκει Συνταγματικό Δίκαιο και Θεσμούς Κοινωνικής Προστασίας. Από το 1995 Επιστημονικός Διευθυντής και από το 2006 Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Έχει δημοσιεύσει 20 βιβλία και 75 μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους στα ελληνικά, αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά, ενώ είχε την επιστημονική (συν)επιμέλεια 10 συλλογικών τόμων. Δικηγόρος Αθηνών από το 1992. Εμπειρογνώμονας σε προγράμματα μεταφοράς θεσμικής τεχνογνωσίας σε 15 αναπτυσσόμενες χώρες. Τακτικός αρθρογράφος στον ημερήσιο Τύπο.

Ο Γιάννης Νικολάου Υφαντόπουλος είναι καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Διευθυντής του Τομέα της Διοικητικής Επιστήμης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης. Σπούδασε Οικονομικά στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών και μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο York της Αγγλίας στα Δημόσια Οικονομικά, Οικονομία της Κοινωνικής Ευημερίας και Οικονομία Υγείας, από όπου έλαβε το 1980 το διδακτορικό του δίπλωμα (D. Phil.) Διετέλεσε επιστημονικός σύμβουλος στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας καθώς επίσης και Πρόεδρος του νοσοκομείου του Ερυθρού Σταυρού. Υπήρξε επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ) και του Εθνικού Οργανισμού Κοινωνικής Φροντίδας (ΕΟΚΦ). Ως επισκέπτης καθηγητής δίδαξε οικονομικά της υγείας και κοινωνική πολιτική στα Πανεπιστήμια Clark (Μασαχουσέτης ΗΠΑ), Tilburg (Ολλανδίας), Katholike University Leuven (Βελγίου), The Moscow School of Economics (Ρωσία), Ακαδημία Επιστημών της Σιβηρίας (Ρωσία). Εργάστηκε ωs εμπειρογνώμονας στην Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat). Έχει εργαστεί, επίσης, ως ειδικός σύμβουλος της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και έχει συμμετάσχει στην Συμβουλευτική Επιτροπή της Π.Ο.Υ. για την διδασκαλία και την έρευνα των Οικονομικών της Υγείας διεθνώς. Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε διεθνείς συναντήσεις και αποστολές και συμμετέχει σε επιστημονικά προγράμματα του Ο.Ο.Σ.Α και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα τελευταία χρόνια έχει συνεργασθεί με την V Γενική Διεύθυνση των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την έκδοση του: Social Situation Report in Europe (2000, 2001, 2002, 2003). Επιπλέον στη συγγραφική του δραστηριότητα περιλαμβάνονται βιβλία από τα οποία τα πλέον πρόσφατα είναι: "Ο Προγραμματισμός του Τομέα Υγείας στην Ελλάδα, Οικονομικές και Κοινωνικές Διαστάσεις" (έκδοση Α & Β), "Ειδικά Θέματα Κοινωνικής Πολιτικής", "Διαστάσεις της Φτώχειας στην Ελλάδα" (έκδοση Α & Β), "Blood Donorship and the Challenge of Aids in Greece, Medical and Economic Aspects", "Social Protection for Dependency in Old Age", "Η Κοινωνική Ασφάλιση του ΤΣΑΥ", "Disability and Social Exclusion in the European Union". Τέλος επιστημονικά άρθρα και μελέτες του έχουν εκδοθεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ρώσικα, Ρουμανικά, Αζέρικα και στα Ελληνικά.

Ο Γιάννης Τούντας είναι επίκουρος καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952 και σπούδασε Βιολογία και Δημόσια Υγεία στο Πανεπιστήμι του Χάρβαρντ και Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι επιστημονικός υπεύθυνος του Κέντρου Μελετών Υπηρεσιών Υγείας του Εργαστηρίου Υγιεινής και Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Προαγωγής και Αγωγής Υγείας και διευθυντής του Ινστιτούτου Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής. Είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου "Κοινωνία και Υγεία" και εκδίδει το περιοδικό "Νέα Υγεία".

Ο Κυριάκος Σουλιώτης είναι Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Υγείας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Επιπλέον διδάσκει μαθήματα σχετικά με την πολιτική και οικονομία της υγείας και τη διοίκηση υπηρεσιών υγείας στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας. Έχει διατελέσει Επιστημονικός Σύμβουλος στη Διοίκηση του ΙΚΑ (2000-2001) και στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας (2002-2004), Τακτικό Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Α΄ ΠΕΣΥΠ Αττικής (2002-2004), Προϊστάμενος του Τμήματος Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο (2002-2006) και Διοικητικός Διευθυντής στο Μητέρα-Όμιλος Υγεία (2006-2007). Από το 2007 μέχρι το 2010 ήταν Διευθύνων Σύμβουλος Σχεδιασμού και Ανάπτυξης και επικεφαλής της Ομάδας Έργου για τη Βιωσιμότητα του Ταμείου Υγείας του Προσωπικού της Εθνικής Τράπεζας (ΤΥΠΕΤ). Από τον Μάιο του 2010 έως τον Δεκέμβριο του 2011 ήταν Πρόεδρος του Οργανισμού Περίθαλψης Ασφαλισμένων του Δημοσίου (ΟΠΑΔ), ενώ από τον Μάιο του 2011 έως τον Σεπτέμβριο του 2012, Αντιπρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ). Είναι Μέλος της Εθνικής Επιτροπής Δεοντολογίας για τις Κλινικές Μελέτες και της Συντονιστικής Επιτροπής για τις Σπάνιες Παθήσεις.