Η πρώτη έκδοση του Βιβλίου "Εντατικής θεραπείας" έγινε με τη σπουδή της άμεσης ανάγκης για να καλυφθεί το κενό της ύπαρξης ενός τέτοιου βιβλίου στον ελληνικό χώρο, και πραγματοποιήθηκε σε δύο φάσεις. Η επανέκδοση για την ταξινόμηση της ύλης, τουλάχιστον, ήταν άμεσα επιτακτική. Ωστόσο, δόθηκε η ευκαρία να γίνει κριτική όλων των κεφαλαίων με πρωτεργάτες και συνεργάτες, σ' αυτήν την κατεύθυνση, τους ίδιους τους φοιτητές, των οποίων η συμμετοχή ήταν ενθουσιώδης, οι παρατηρήσεις εύστοχες και η κριτική αποφασιστική για την απλοποίηση της απόδοσης του λόγου. Παράλληλα, οι συγγραφείς εκμεταλλεύθηκαν την ευκαρία να ενημερώσουν τα κεφάλαιά τους με τις τρέχουσες εξελίξεις, ενώ συμπληρώθηκε η ύλη με λίγα απαραίτητα κεφάλαια.
Η έκταση της ύλης και οι στόχοι του βιβλίου υπήρξαν βασανιστικά ερωτήματα από την αρχή. Η προσπάθεια ξεκίνησε για την κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών του φοιτητή, οι οποίες ασφαλώς θα πρέπει να περιορίζονται σε περιληπτικές αρχές, τουλάχιστον όσον αφορά τις εξετάσεις. Παράλληλα όμως τέθηκαν και οι ανάγκες του νέου εκπαιδευόμενου γιατρού και του ασκούμενου στην Εντατική, ιδίως μετά την εισαγωγή των εξετάσεων για την απόκτηση της εξειδίκευσης. Η ύλη αναγκαστικά έπρεπε να διευρυνθεί. Με τη σκέψη ότι ο σημερινός φοιτητής είναι αυριανός γιατρός, που θα βρεθεί σύντομα αντιμέτωπος σοβαρών καταστάσεων, προχωρήσαμε στη συγγραφή αυτού του βιβλίου, που φιλοδοξεί να είναι, ή να γίνει, πολύτιμο βοήθημα στην άσκηση της ιατρικής πράξης, και όχι μόνον της Εντατικής. Η ανάγκη απλούστευσης της φοιτητικής εκπαίδευσης καλύφθηκε με τη συμπλήρωση κάθε κεφαλαίου από "τα πρακτικά κλινικά συμπεράσματα", από τα οποία ο φοιτητής μπορεί να αντλήσει τις βασικές πληροφορίες. Η κριτική των ίδιων των φοιτητών πάνω στην πρώτη έκδοση, αλλά και των γιατρών που ασχολούνται, ή μη, με το αντικείμενο της Εντατικής, δικαιώνει απόλυτα αυτή μας την επιλογή.
Η ανάθεση της συγγραφής των κεφαλαίων σε πολλούς συγγραφείς ήταν συνειδητή επιλογή. Δόθηκε η ευκαιρία σε πολλούς συνεργάτες μου στην Κλινική Εντατικής θεραπείας να ανατρέξουν τη βιβλιογραφία, να μελετήσουν και να διδαχθούν από κλασικά διδακτικά κείμενα, να μάθουν να δέχονται ενίοτε δριμεία κριτική και μάλιστα από νεωτέρους των, και τέλος να αναδείξουν τη συγγραφική τους ικανότητα. Η δική μου καθοδήγηση στη συγγραφή αυτών των κεφαλαίων σηματοδοτεί και την ευθύνη των όσων αναφέρονται. Επί εξειδικευμένων θεμάτων ωστόσο, η συγγραφή ανατέθηκε σε ειδικούς και καταξιωμένους επιστήμονες, οι οποίοι είχαν την ευγενή διάθεση να ξοδέψουν τον πολύτιμο χρόνο τους, πλουτίζοντας τα μέγιστα το σύγγραμμα, και τους οποίους ευχαριστώ θερμά. [...] (από τον πρόλογο της 2ης έκδοσης)