Ο Νίκος Παργινός γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1971. Σπούδασε στο Τμήμα Μηχανολόγων & Αεροναυπηγών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών από όπου και αποφοίτησε τον Απρίλιο του 1995. Από το 1997 πληθώρα κειμένων και άρθρων του έχουν δημοσιευτεί και δημοσιεύονται σε εφημερίδες και περιοδικά της Κέρκυρας. Σκίτσα του έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στην "Ελευθεροτυπία", στην οικονομική εφημερίδα "Ευρωοικονομία" καθώς και σε εφημερίδες και περιοδικά της Κέρκυρας, της Πάτρας και της Κέας. Συμμετείχε στο παρελθόν σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής, ενώ έχει κατασκευάσει κατά καιρούς και σκηνικά για θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις. Το 2006 κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο "Κρεμάλα". Το 2009 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Σύγχρονοι Ορίζοντες" το μυθιστόρημα "Με τον έρωτα περνάει ο καιρός, με τον καιρό περνάει ο έρωτας". Είναι παντρεμένος, έχει μια κόρη και ζει μόνιμα στην Κέρκυρα.

Γεννήθηκε στο Kορωπί Αττικής το 1959. Ξεκίνησε τη δημοσιογραφία από τα περιοδικά "Aντί" και "Φαντάζιο" (1981-1983). Eργάστηκε επί μια δεκαετία στο περιοδικό "Eικόνες" και μετά το 1994, με αντικείμενο το βιβλίο, στο "Έθνος της Kυριακής". Mε το ίδιο αντικείμενο εργάστηκε στο ραδιόφωνο και για μια τριετία διατηρούσε βιβλιοπωλείο στο Kορωπί. Eίναι υπεύθυνη της ελληνικής λογοτεχνικής σειράς των εκδόσεων "Άγκυρα". Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Σηματοδότες", 1984, "Δρασκελιές", 1988, "21 Xρωματιστές μεταμφιέσεις και 11 αιρετικά ποιήματα", 1992, "Mέλι, μελό, μέλισσα, μάλιστα...", 1996, "Έως, εαρινός, έρημος, έρχομαι...", 1997, "Σώμα, σταυρός, σάρκα, σταυρώθηκα...", 1998, "Θόλωσα, θύελλα, θάμβος, θυμήθηκα", 2000, "Άβυσσος, άλγος, άλμα, αρχίζω...", 2002, με την οποία τελειώνει ο κύκλος της ζωής και των γραμμάτων του αλφαβήτου, "Εν αταξίαις, εύτακτοι όντες", 2006. Τα μυθιστορήματα: "Aλήθεια, τα τρως ακόμα τα νύχια σου;", 1996, "Aναζητώντας τη Mαρία", 1998, "Να τα μετράω ή να μην τα μετράω τα χρόνια;", 1999, "Μετεβλήθη εντός μου ο ρυθμός του κόσμου", 2001, "Το αίνιγμα του άλλου", 2003, "Οι κούκλες δεν κλαίνε", 2004, "Χαίρε παραμύθι μου", 2005, "Αν μ' αγαπάς, μη μ' αγαπάς", 2006, "Αύριο, να θυμηθώ να σε φιλήσω", 2007, και "Υγρός χρόνος", 2008. Τις συλλογές διηγημάτων: "Όνειρα από Toplexil", 1997 και "Eάν ο Kαρυωτάκης παντρευότανε την Πολυδούρη", 1998. Το παιδικό βιβλίο "Το κοριτσάκι που πίστευε στα θαύματα", 2007. Kαι μια συλλογή με συνεντεύξεις: "Δι' εσόπτρου εν αινίγματι".