Ο Πιερ Μπουαλό (1906-1989) μαζί με τον Τομά Ναρσεζάκ (1908-1998) αποτέλεσαν για 35 ολόκληρα χρόνια ένα διάσημο δίδυμο στο χώρο του γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος. Αποφάσισαν να ανανεώσουν το αστυνομικό μυθιστόρημα χαράζοντας έναν νέο δρόμο, το μυθιστόρημα αγωνίας (roman de suspense). Η πρώτη τους μεγάλη επιτυχία ήταν το "Les diaboliques", 1952 ("Οι διαβολικές", ελλ. έκδοση: "Eκείνη που δεν υπήρχε πια"/"Oι διαβολογυναίκες"), που μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο με τίτλο "Οι διαβολογυναίκες". Ακολούθησαν πενήντα μυθιστορήματα και συλλογές διηγημάτων, σενάρια για το σινεμά και την τηλεόραση, θεωρητικά βιβλία για το αστυνομικό μυθιστόρημα. Από τα μυθιστορήματά τους, τα περισσότερα από τα οποία μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο, ενδεικτικά: "Les louves", 1955 (προβλήθηκε στην Ελλάδα με τίτλο "Oι λύκαινες")· "Les magiciennes", 1957 (προβλήθηκε με τίτλο "Tο έγκλημα του τσίρκου")· "Meurtre en 45 tours", 1959 (προβλήθηκε με τίτλο "Δολοφονία σε 45 στροφές")· "Les victimes", 1964 (ελληνική έκδοση: "Tα θύματα") κ.ά. Ο Πιερ Mπουαλό πέθανε το 1989. Ο Τομά Ναρσεζάκ εξακολούθησε να γράφει μυθιστορήματα μόνος πια, αλλά υπογράφοντας και με τα δύο ονόματα. "Έφυγε" το 1998, λίγο πριν το τέλος του 20ού αιώνα.

Ο Τομά Ναρσεζάκ (1908-1998, που το πραγματικό του όνομα ήταν Pierre Ayraud), μαζί με τον Πιερ Μπουαλό (1906-1989), αποτέλεσαν για 35 ολόκληρα χρόνια ένα διάσημο δίδυμο στο χώρο του γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος. Αποφάσισαν να ανανεώσουν το αστυνομικό μυθιστόρημα, γράφοντας μυθιστορήματα αγωνίας (romans de suspense). Η πρώτη τους μεγάλη επιτυχία ήταν το "Les diaboliques", 1952 ("Οι διαβολικές", ελλ. έκδοση: "Eκείνη που δεν υπήρχε πια"/"Oι διαβολογυναίκες"), που μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο με τον τίτλο "Οι διαβολογυναίκες". Ακολούθησαν πενήντα μυθιστορήματα και συλλογές διηγημάτων, σενάρια για το σινεμά και την τηλεόραση, θεωρητικά βιβλία για το αστυνομικό μυθιστόρημα. Από τα μυθιστορήματά τους, τα περισσότερα από τα οποία μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο, ενδεικτικά: "Les louves", 1955 (προβλήθηκε στην Ελλάδα με τίτλο "Oι λύκαινες")· "Les magiciennes", 1957 (προβλήθηκε με τίτλο "Tο έγκλημα του τσίρκου")· "Meurtre en 45 tours", 1959 (προβλήθηκε με τίτλο "Δολοφονία σε 45 στροφές")· "Les victimes", 1964 (ελληνική έκδοση: "Tα θύματα") κ.ά. Όταν ο Πιερ Mπουαλό πέθανε το 1989 ο Τομά Ναρσεζάκ εξακολούθησε να γράφει μυθιστορήματα μόνος πια, αλλά υπογράφοντας και με τα δύο ονόματα. "Έφυγε" το 1998, λίγο πριν το τέλος του 20ού αιώνα.

Γεννήθηκε το 1936, στην Κωνσταντινούπολη. Ασχολήθηκε με τη μουσική από νεαρή ηλικία (πιάνο), και αργότερα με τον κινηματογράφο (στο Κέντρο Σπουδών Θεάτρου-Κινηματογράφου, Σχολή σκηνοθετών κινηματογράφου των Ε. Καλκάνη - Κ. Φωτεινού), και τη λογοτεχνία (είναι τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών). Έχει εκδώσει τα ακόλουθα: Μουσική: Μπάρτοκ (1969) του Pierre Citron (μετάφραση), Μουσικά κείμενα (1978), Μότσαρτ - χρόνια ωριμότητας (1991), Η μοναξιά του Γιοχάνες Μπραμς και Βίλχελμ Φρίντεμαν Μπαχ (2002). Κινηματογράφος: Το κινούμενο σχέδιο - Animation (1975 και 1986). Λογοτεχνία: Η ρωσική πρωτοπορία στην πεζογραφία (1968), Γκυ ντε Μωπασάν (σύντομο δοκίμιο, και δύο εκτενή δοκίμια: Χάινριχ φον Κλάιστ - Γκέοργκ Μπύχνερ και Ιούλιος Βερν που είναι προς έκδοση. Θεωρητικά κείμενα, μελετήματα και κριτικά σημειώματά του δημοσιεύτηκαν σε κινηματογραφικά, λογοτεχνικά και μουσικά περιοδικά ή επιθεωρήσεις: "Φιλμ", "Σύγχρονος Κινηματογράφος", "Σινεμά", "Τομές", "Νέα Εστία", "Η Λέξη", "Φωνόγραφος", "Η Δεξαμενή".