[...] Το εγχειρίδιο απευθύνεται, κατά κύριο λόγο, στους νέους γιατρούς που ξεκινούν την εξειδίκευσή τους στη Μαιευτική-Γυναικολογία, καθώς και στις νοσηλεύτριες που θέλουν να ειδικευτούν στην δύσκολη αποστολή της εργαλειοδότριας του χειρουργείου.

Ο σκοπός που με οδήγησε στη συγγραφή αυτού του βιβλίου ήταν η παντελής άγνοια, των περισσοτέρων νέων γιατρών και νοσηλευτριών, σ' αυτό το γνωστικό αντικείμενο που ονομάζεται "βασικές χειρουργικές τεχνικές" και που δυστυχώς δεν διδάσκεται σήμερα, πουθενά. Σε παλαιότερες εποχές, που η χειρουργική εκπαίδευση αποσκοπούσε στη δημιουργία "χειρουργών" με όλη την πρωταρχική σημασία της λέξης, ο ειδικευόμενος γιατρός ξεκινούσε από τη λεγόμενη "χειρουργική προπαιδεία", που είχε ως σκοπό να του δώσει τις γενικές γνώσεις που θα τον οδηγούσαν με ασφάλεια και αυτοπεποίθηση, αρχικώς ως βοηθό, στον χώρο αυτό που ονομάζεται χειρουργείο.

Η γνωριμία λοιπόν του νέου ειδικευόμενου γιατρού, καθώς και της νέας νοσηλεύτριας, σ' αυτές τις παλαιότερες εποχές, με το χώρο της πτέρυγας των χειρουργείων άρχιζε από το δίπλωμα της χειρουργικής γάζας, την πλήρη κατανόηση της διαδικασίας της αποστείρωσης των χώρων και των εργαλείων, την ονοματολογία των διαφόρων χειρουργικών εργαλείων, τη χρήση και τον σκοπό της επινόησής τους, τον τρόπο της εργαλειοδοσίας, την ασφαλή διακίνηση και διαχείριση του χειρουργικού ασθενούς και τέλος τις τεχνικές της σύντονης παρακολούθησης του μετεγχειρητικού ασθενούς στην αίθουσα ανάνηψης.

Πόσοι από τους νέους γιατρούς, που πήραν την ειδικότητα της Μαιευτικής - Γυναικολογίας στα τελευταία 30 χρόνια διδάχθηκαν κάτι από τα παραπάνω; Σχεδόν όλοι, "ντύνονταν" κάποιο πρωί, από τους/τις συναδέλφους τους και εισέβαλλαν στο χειρουργείο μη γνωρίζοντας ούτε καν που να σταθούν μέχρι ν' αρχίσει η διαδικασία της χειρουργικής επέμβασης.

Οφείλω βέβαια να ομολογήσω πως η αντίστοιχη εκπαίδευση των νοσηλευτριών-εργαλειοδοτριών ήταν σαφώς καλύτερη και πληρέστερη απ' αυτή των νέων γιατρών, γιατί ξεκινούσε από πολύ χαμηλά, όπως άλλωστε πρέπει να είναι κάθε εκπαίδευση, αλλά και εκεί έλειπε η επιστημονική γνώση και η τεκμηρίωση των χειρουργικών διαδικασιών και ενεργειών και έτσι αυτές οι ατυχείς αναγκάζονταν να προσαρμόζονται στις εκάστοτε ιδιοτροπίες των χειρουργών, χωρίς να μπορούν πολλάκις να αρθρώσουν λόγο και αντίλογο, σε παράλογες απαιτήσεις και αντιεπιστημονικές μεθοδεύσεις των τελευταίων. Η καταφρόνια και η αναίτια συχνά ταπείνωση των νοσηλευτριών του χειρουργείου από υπερόπτες, ιδιόρρυθμους και επιστημονικά αστοιχείωτους, πολλάκις, καθαρά πρακτικούς - χειρουργούς, ήταν ένα θέαμα που πολύ δύσκολα γίνονταν ανεκτό, από οποιονδήποτε παριστάμενο. Οφείλω να ομολογήσω πως η αρχική έμπνευση για τη συγγραφή αυτού του εγχειριδίου ξεκίνησε από μια τέτοια εικόνα!

Όσον αφορά στον τομέα της Εγχειρητικής, είναι αλήθεια πως υπάρχουν στις ιατρικές βιβλιοθήκες πάρα πολλά παρόμοια συγγράμματα Μαιευτικής & Γυναικολογικής Εγχειρητικής. Σχεδόν κάθε επώνυμος χειρουργός-γυναικολόγος θεωρεί βασική του υποχρέωση ν' αφήσει τις προσωπικές του εμπειρίες ως παρακαταθήκες στους νεότερους.

Δεν περιλαμβάνομαι σ' αυτούς τους επωνύμους, ούτε μπορώ να περηφανευτώ για νέες εγχειρητικές μεθόδους που επινόησα. Ο βασικός σκοπός της συγγραφής αυτού του βιβλίου είναι να δώσει στους νέους ειδικευόμενους, σ' αυτή την δύσκολη ειδικότητα, γιατρούς, τις βασικές και απαραίτητες γνώσεις της Γυναικολογικής Εγχειρητικής, με όσο το δυνατό πιο απλό και μεθοδικό τρόπο, ώστε να μπορέσουν εξ αρχής να προσαρμοστούν σ' αυτή και να κατανοούν όλα όσα βλέπουν στο χειρουργείο. [...]

(από τον πρόλογο του συγγραφέα)