Ο Νίκος Δεμερτζής είναι καθηγητής Πολιτικής Επικοινωνίας και Πολιτικής Κοινωνιολογίας στο τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΚΕ. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου (1980) και διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Lund, Σουηδίας (1986). Από το 2004 έως το 2010 υπήρξε μέλος της διοικούσας επιτροπής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (Λεμεσός), ιδρυτής και συντονιστής-πρόεδρος του Τμήματος Επικοινωνίας και Σπουδών Διαδικτύου, καθώς και κοσμήτορας της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Επικοινωνίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Από το Μάιο του 2010 έως τον Μάιο του 2013 διετέλεσε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΚΥ. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: "Cultural Theory and Political Culture. New Directions and Proposals" (στα αγγλικά, Lund, 1985), "Κουλτούρα, νεωτερικότητα, πολιτική κουλτούρα" (1989), "Τοπική δημοσιότητα και επαρχιακός Τύπος στην Ελλάδα" (1996), "Ο λόγος του εθνικισμού: αμφίσημο σημασιολογικό πεδίο και σύγχρονες τάσεις" (1997), "Πολιτική Επικοινωνία: Διακινδύνευση, δημοσιότητα, διαδίκτυο" (2002). Σε συνεργασία με τον Θάνο Λίποβατς έχει δημοσιεύσει τα βιβλία "Δοκίμιο για την ιδεολογία: Ένας διάλογος της κοινωνικής θεωρίας για την ψυχανάλυση" (1994) και "Φθόνος και μνησικακία: Τα πάθη της ψυχής και η κλειστή κοινωνία" (2006). Με τον Αντώνη Αρμενάκη το βιβλίο "Το Κοινοβούλιο στον Τύπο και την τηλεόραση" (1999). Επίσης επιμελήθηκε τους συλλογικούς τόμους "Η ελληνική πολιτική κουλτούρα σήμερα" (1994), "Περιφερειακά ΜΜΕ στην Ευρώπη" (με τον Αντώνη Σκαμνάκη, 2η έκδοση 2000), "Εμφύλιος: Πολιτισμικό Τραύμα" (με την Ελένη Πασχαλούδη και τον Γιώργο Αντωνίου, 2013). 'Εχει λάβει μέρος, με κείμενα και ανακοινώσεις του, σε συνέδρια και συλλογικές εκδόσεις. Τα τρέχοντα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στον χώρο της πολιτικής κοινωνιολογίας, της πολιτικής επικοινωνίας και της κοινωνιολογίας των συγκινήσεων.

Ο Θάνος Λίποβατς γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα όπου τελείωσε το Λεόντειο Λύκειο το 1960. Από το 1962 ακολούθησε σπουδές φυσικής επιστήμης στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Δυτ. Βερολίνου. Στη συνέχεια (1968-73) ακολούθησε σπουδές κοινωνιολογίας, οικονομίας και φιλοσοφίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και το 1973 πήρε το δίπλωμα Κοινωνιολογίας. Την περίοδο 1973-78 ήταν επιστημονικός βοηθός (διδάσκων) στο Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του ιδίου Πανεπιστημίου και παράλληλα ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές ψυχολογίας. Το 1978-82 ήταν ερευνητής σε προγράμματα κοινωνιολογικής έρευνας στο Παρίσι και το 1979-81 επιστημονικός βοηθός στο τμήμα Ψυχανάλυσης στο Πανεπιστήμιο VIII (Vincennes- Saint Dennis) του Παρισιού. Το 1981 υποστήριξε διδακτορική διατριβή στο τμήμα Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου (Dr. Phil.). Το 1982-87 δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Όλντενμπουργκ. Το 1986 υποστήριξε υφηγεσία στο τμήμα Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Τον Οκτώβριο του 1987 εκλέχθηκε αναπληρωτής καθηγητής στην έδρα πολιτικής ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και από το 1991 είναι τακτικός καθηγητής. Έχει δημοσιεύσει βιβλία και πολλά άρθρα στα ελληνικά, γερμανικά, αγγλικά και γαλλικά και έχει δώσει σειρά διαλέξεων. Επιστημονικά έργα: "Η απάρνηση του πολιτικού", Αθήνα 1988· "Η ψυχοπαθολογία του πολιτικού", Αθήνα 1990· "Ζητήματα πολιτικής ψυχολογίας", Αθήνα 1991· "Δοκίμιο για την ιδεολογία" (μαζί με τον Ν. Δεμερτζή), Αθήνα, 1994· "Ενάντια στο ρεύμα: Για μια κοινωνία πολιτών", Αθήνα 1995· "Ψυχανάλυση, φιλοσοφία, πολιτική κουλτούρα. Διαπλεκόμενα κείμενα", Αθήνα 1996, "Δημοκρατικός Λόγος, Ψυχανάλυση, Μονοθεϊσμός", 2001.. Επίσης, "Diskurs und Macht. J. Lacans Begriff des Diskurses", Marburg, 1982· "Die Verleugnung des Politischen", Berlin, 1986· "Politik des Psyche", Wien, 1998, "Der Fortschritt in der Geitstigkeit und der Tod Gottes", Wurzburg, 2005.