Ο Βασίλειος Νικόλτσιος γεννήθηκε στην Ηράκλεια Σερρών. Αποφοίτησε από το Φαρμακευτικό Τμήμα της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων και αποστρατεύτηκε το 2002, με αίτησή του, με το βαθμό του Συνταγματάρχη Φαρμακοποιού ε.α. Για περισσότερα από 35 χρόνια ασχολείται με την ιστορική έρευνα, συγκέντρωση, συντήρηση, διάσωση, διαφύλαξη και προβολή ιστορικού υλικού. Έχει στην κατοχή του περισσότερα από 8.000 ιστορικά κειμήλια, με τα οποία έχει οργανώσει περισσότερες από 110 ιστορικές περιοδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το κύριο μέρος της συλλογής του εκτίθεται στο Πολεμικό Μουσείο / Παράρτημα Θεσσαλονίκης, ενώ κειμήλια της συλλογής του εκτίθενται στο Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων στη Γέφυρα Θεσσαλονίκης, στο Μουσείο της Μάχης του Σκρα, στο Μουσείο Επανάστασης 1821 - Εμμανουήλ Παπά Σερρών, στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, στο Στρατιωτικό Μουσείο Καλαμάτας, στο Στρατιωτικό Μουσείο Χρωμοναστηρίου Ρεθύμνου και στο Μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα στη Θεσσαλονίκη. Για περισσότερα από 15 χρόνια ασχολήθηκε με τη μουσειολογία. Με διαταγή του ΓΕΣ εργάστηκε για την αναβάθμιση όλων των Στρατιωτικών Μουσείων της χώρας και για το σχεδιασμό και τη δημιουργία των νέων Στρατιωτικών Μουσείων (Νυμφαίας, Ρούπελ, Διδυμοτείχου, Στρατιωτικής Κτηνιατρικής Υπηρεσίας, Καλαμάτας, ΕΛΔΥΚ και Χρωμοναστηρίου Ρεθύμνου). Το Μουσείο της μάχης του Σκρα, το Μουσείο Επανάστασης 1821 - Εμμανουήλ Παπά Σερρών, το Ιστορικό - Εθνικό Μουσείο Αναστασίου Λιάσκου και το Ελληνικό Φαρμακευτικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης έγιναν, επίσης, με δικό του σχεδιασμό και επιμέλεια. Είναι συγγραφέας των έργων: "Λοιπόν, έχουμε πόλεμο! Alors, c'est la guerre - Πεπραγμένα εν μέσω λόγων και εικόνων του '40", Θεσσαλονίκη 2010, "Η προσφορά του Υγειονομικού Σώματος στο "Παλιό" 424 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Εκπαιδεύσεως", Θεσσαλονίκη 2010, "Η Υγειονομική υπηρεσία των Ενόπλων Δυνάμεων κατά τη διάρκεια του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897", Θεσσαλονίκη 2008, "Τα όπλα του Μακεδονικού Αγώνα 1904 - 1908", Θεσσαλονίκη 2008, "Η προσφορά της Υγειονομικής Υπηρεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων στη Μικρασιατική Εκστρατεία", Θεσσαλονίκη 2006, Τ"ο οχυρό Ρούπελ, Απρίλιος 1941, μέρες δόξας", Θεσσαλονίκη 2006, "Οχυρό Ρούπελ", Θεσσαλονίκη 2005, "Η προσφορά των Υγειονομικών Αξιωματικών στο Μακεδονικό Αγώνα 1904 - 08", Θεσσαλονίκη 2004, "65+1 Ιστορικά Μουσεία της Ελλάδας", Θεσσαλονίκη 2004, "Από το Σαραντάπορο στη Θεσσαλονίκη", Θεσσαλονίκη 2002, "Ρούπελ, το οχυρό της ιστορίας και της μνήμης", Αθήνα 2002, "Η συμβολή της Υγειονομικής Υπηρεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων στην Εποποιία 1940-44", Θεσσαλονίκη 2000. Από το 2002 εργάζεται στο Φαρμακείο του στη Θεσσαλονίκη και παράλληλα είναι διευθυντής του Ιδρύματος του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα. Σήμερα (το 2011) είναι Αντιπρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης και Αντιπρόεδρος και ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Φαρμακευτικού Μουσείου. Είναι παντρεμένος με τη φαρμακοποιό Αναστασία Χαδιά και έχουν τρεις γιους, το Νίκο, τον Άγη και τον Παύλο.

O Βασίλης Γούναρης έχει πτυχίο και δίπλωμα μεταπτυχιακών σπουδών στη νεώτερη Ιστορία από το Α.Π.Θ. και είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Είναι αναπληρωτής καθηγητής της ιστορίας νεοτέρων χρόνων στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ. Επίσης διευθύνει το ερευνητικό κέντρο του Ιδρύματος Μουσείου Μακεδονικού Αγών στη Θεσσαλονίκη. Είναι συγγραφέας των μελετών "Steam over Macedonia: Socio-Economic change and the railway factor" (Boulder, 1993) και "Στις όχθες του Υδραγόρα: οικογένεια, οικονομία και αστική κοινωνία στο Μοναστήρι, 1897-1911" (Αθήνα, 1999), που αμφότερες βραβεύτηκαν από την Ακαδημία Αθηνών. Τελευταία του εργασία είναι το βιβλίο "Τα Βαλκάνια των Ελλήνων: Από το Διαφωτισμό έως τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο", (Θεσσαλονίκη, 2007). Είναι επίσης επιμελητής των τόμων "Ταυτότητες στη Μακεδονία" (Αθήνα, 1997) και "Ο φόρος του αίματος: εκτελέσεις, βία και ασιτία στη Θεσσαλονίκη της Κατοχής" (Θεσσαλονίκη, 2001).