Ο Γιάκομπ Βάσερμαν, Γερμανός μυθιστοριογράφος, γεννήθηκε το 1873. Τα παιδικά και τα νεανικά του χρόνια ήταν δύσκολα, λόγω κυρίως της εβραϊκής καταγωγής του· μέσα από μια ζωή ανασφαλή και γεμάτη ταπεινώσεις διαμόρφωσε αισθήματα σεβασμού και μαζί αποστροφής για τη Γερμανία, τα οποία βρήκαν έκφραση στο συγγραφικό του έργο, ιδίως στην αυτοβιογραφία του. Κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου, ο άνθρωπος που είχε γνωρίσει έντονη την κοινωνική απόρριψη έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής και τα βιβλία του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Ο "Κάσπαρ Χάουζερ" (1908), η "Ψευδαίσθηση του Κόσμου" (1919), το αυτοβιογραφικό "Η ζωή μου ως Γερμανού και Εβραίου" (1921), η "Υπόθεση Μαουρίτσιους" (1928), ο "Έντζελ Αντεργκάστ" (1931) και "Η τρίτη ύπαρξη του Κερκχόβεν" (1934) είναι τα πιο γνωστά από τα έργα του. Ρεαλιστική, νευρώδης γραφή, απ' όπου δεν λείπει κάποτε και μια ατμόσφαιρα μυστικισμού, θέματα αντλημένα συχνά από πραγματικά γεγονότα στα οποία έδινε συμβολικές διαστάσεις, έντονη και σε βάθος απεικόνιση των μυθιστορηματικών ηρώων που συγκρούονται με τον κόσμο τους και την κοινωνία, θεματολογία που ανατέμνει τα μεγάλα ζητήματα της εποχής του και κάθε εποχής (δίκαιο, αρχές της αστικής ζωής, η έννοια της αποστολής κλπ.) και το πάθος στη διατύπωση των ηθικών ιδεών του χαρακτηρίζουν το έργο ενός συγγραφέα που έφτασε κάποτε να παραλληλιστεί με τον Ντοστογιέφκσκι. Πέθανε το 1934.

Ο Γιάννης Λάμψας (1921-2002) γεννήθηκε στην Αθήνα. Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ξεκίνησε δημοσιογραφική καριέρα, αρχικά ως συντάκτης της "Ελευθερίας" και κατόπιν ως διευθυντής σύνταξης της "Εστίας" επί πολλά χρόνια. Διετέλεσε συνεργάτης των εφημερίδων "Καθημερινή" και "Ακρόπολη", διευθυντής των εφημερίδων "Ώρα" και "Ημέρα", διευθυντής του περιοδικού "Πολιτικά Θέματα" και εκδότης του περιοδικού "Μεθαύριο". Επί δικτατορίας συνελήφθη και κατόπιν αυτοεξορίστηκε στο εξωτερικό, όπου συνεργάστηκε με τον Παύλο Μπακογιάννη στις εκπομπές της "Ντώυτσε Βέλλε". Στη μεταπολίτευση έγινε Γενικός Γραμματέας Τύπου και Πληροφοριών (1975) και Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ (1975-1978). Επίσης αρθρογράφησε στη "Μεσημβρινή" και στον "Ελεύθερο Τύπο". Έγραψε τα βιβλία "Η ελληνική νομενκλατούρα" (1986), "Πρασινόπολις" (1984), "Δεκαπέντε νεοελληνικοί μύθοι" (1986), "Πολιτικά αινίγματα 40-41" (1991), "Βασιλείς, δικτάτορες, πρωθυπουργοί -1945-1995" (1995), "Μεγάλες μορφές 20 αιώνων" (4 τόμοι, 1996) και "Λεξικό του αρχαίου κόσμου - Ελλάδα και Ρώμη" ενώ μετέφρασε έναν εντυπωσιακό αριθμό ξενόγλωσσων έργων. Ήταν μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και της Εταιρείας Ευρωπαϊκου Πολιτισμού. Τιμήθηκε με το "Βραβείο Δημοσιογραφίας Αθ. Μπότση" και με παράσημα και διακρίσεις ξένων χωρών.