Ο Donaldo Macedo είναι καθηγητής εφαρμοσμένης γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στη Βοστόνη. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στις Κρεολές γλώσσες, στον κριτικό γραμματισμό, στη διγλωσσία και στην πολυπολιτισμική εκπαίδευση.

Η Παναγιώτα Γούναρη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας στο University of Massachusetts Boston των ΗΠΑ, όπου διδάσκει από το 2004. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στο ρόλο της γλώσσας στην εκπαίδευση, στη διαμόρφωση της ανθρώπινης δράσης και στον κοινωνικό μετασχηματισμό. Έχει συμμετάσχει στη συγγραφή των βιβλίων "The Hegemony of English" (Paradigm, 2003) και "Globalization of Racism" (Paradigm, 2005) και έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε περιοδικά και κεφάλαια σε συλλογικούς τόμους.

Ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν γεννήθηκε στο Πόζναν της Πολωνίας το 1925. Σε ηλικία 18 ετών κατετάγη στον Ελεύθερο Πολωνικό Στρατό και πολέμησε ενάντια στη ναζιστική κατοχή. Παρέμεινε στο στρατό και μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου αλλά τελικά αποστρατεύτηκε εξαιτίας της αντισημιτικής εκκαθάρισης. Ο Μπάουμαν ολοκλήρωσε μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών στις κοινωνικές επιστήμες και το 1954 έγινε λέκτορας στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας. Ζει από το 1968 στην Αγγλία. Από το 1972 μέχρι το 1990 διετέλεσε καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Λιντς. Σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στα Πανεπιστήμια του Λιντς και της Βαρσοβίας. Η σκέψη του Μπάουμαν έχει δεχτεί επιρροές από σημαντικούς διανοούμενους του 19ου αιώνα, όπως τον Καρλ Μαρξ και τον Μαξ Βέμπερ, αλλά και του 20ού αιώνα, όπως τον Τεοντόρ Αντόρνο, τον Κορνήλιο Καστοριάδη και τον Εμανουέλ Λεβινάς. Ο Μπάουμαν πιστεύει ότι η κοινωνιολογία είναι υπόθεση ηθική: "Το να σκεφτόμαστε κοινωνιολογικά σημαίνει ότι καταλαβαίνουμε περισσότερο τους ανθρώπους γύρω μας, κατανοούμε τις ελπίδες τους και τις επιθυμίες τους, τις ανησυχίες και τα προβλήματά τους". Έχει τιμηθεί με τα βραβεία European Amalfi Prize for Sociology & Social Sciences (1990) και Adorno (1998).

O Edward W. Said (1935-2003) διετέλεσε επίτιμος καθηγητής ανθρωπιστικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Columbia, όπου και δίδαξε αγγλική και συγκριτική λογοτεχνία μετά το 1963. Γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ το 1935 και σπούδασε στο Κάιρο, τη Μασσαχουσέτη και τα Πανεπιστήμια του Princeton και του Harvard. Επισκέπτης καθηγητής συγκριτικής λογοτεχνίας στο Harvard, συνεργάτης του Κέντρου Ανώτατων Σπουδών και επισκέπτης καθηγητής Ανθρωπιστικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, o Said ήταν επισης διευθυντής του περιοδικού "Arab Studies Quarterly", μέλος του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων της Νέας Υόρκης, της Ακαδημίας Φιλολογικών Σπουδών και του Pen Club.Τιμήθηκε με τα βραβεία Bowdoin και Lionel Trilling. Κορυφαία έργα του θεωρούνται οι πολιτισμικές μελέτες "Οριενταλισμός" και "Κουλτούρα και ιμπεριαλισμός" (και τα δύο κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Νεφέλη), όπου ο στοχαστής αναλύει τους ψευδαισθητικούς μύθους που καλλιέργησαν οι αποικιοκράτες για τους αποικιοκρατούμενους και τις ρίζες των στερεοτύπων περί Ανατολής που αναπαράγονται στη Δύση. Άλλα έργα του είναι τα "Joseph Conrad and the Fiction of Autobiography", "Beginnings", "The Question of Palestine", "Literature and Society", "Representations of the Intellectual" ("Διανοούμενοι και εξουσία", ελλ. έκδ. Scripta, 1999), "The World, the Text, the Critic" ("Ο κόσμος, το κείμενο και ο κριτικός", ελλ. έκδ. Scripta, 2004), "After the Last Sky", "Blaming the Victims", "Musical Elaborations", η αυτοβιογραφία του "Out of Place: A Memoir" ("Χωρίς πατρίδα", ελλ. έκδ. Παρατηρητής, 2003) και τα δοκίμιά του για τον εκπατρισμό "Reflections on Exile and Other Essays" ("Αναστοχασμοί για την εξορία και άλλα δοκίμια λογοτεχνικής και πολιτισμικής θεωρίας", ελλ. έκδ. Scripta, 2006).

O Henry Giroux είναι καθηγητής στην έδρα Global Television Network Chair in Communication Studies στο Πανεπιστήμιο Μακμάστερ του Καναδά. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη σχέση της εκπαίδευσης με την πολιτική, την κριτική θεωρία και τις πολιτισμικές σπουδές.

Ο Γιώργος Τσιάκαλος σπούδασε βιολογία και πήρε το διδακτορικό δίπλωμα της φυσικομαθηματικής σχολής του πανεπιστημίου του Κίελου. Κατόπιν σπούδασε παιδαγωγική και πήρε το διδακτορικό δίπλωμα της φιλοσοφικής σχολής του πανεπιστημίου της Βρέμης. Δίδαξε στα πανεπιστήμια της Βρέμης, του Όλντεμπουργκ και του Ζήγκεν και στην ανώτατη παιδαγωγική σχολή της Ρηνανίας (Άαχεν). Το 1984 εκλέχτηκε καθηγητής της παιδαγωγικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει μέχρι σήμερα. Δημοσίευσε επιστημονικά άρθρα και βιβλία στους τομείς της γενετικής των πληθυσμών, του ρατσισμού, του κοινωνικού αποκλεισμού, της διδακτικής, της εκπαίδευσης των μειονοτήτων και της εκπαιδευτικής πολιτικής.

Ο Donaldo Macedo είναι καθηγητής εφαρμοσμένης γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στη Βοστόνη. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στις Κρεολές γλώσσες, στον κριτικό γραμματισμό, στη διγλωσσία και στην πολυπολιτισμική εκπαίδευση.

Η Παναγιώτα Γούναρη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας στο University of Massachusetts Boston των ΗΠΑ, όπου διδάσκει από το 2004. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στο ρόλο της γλώσσας στην εκπαίδευση, στη διαμόρφωση της ανθρώπινης δράσης και στον κοινωνικό μετασχηματισμό. Έχει συμμετάσχει στη συγγραφή των βιβλίων "The Hegemony of English" (Paradigm, 2003) και "Globalization of Racism" (Paradigm, 2005) και έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε περιοδικά και κεφάλαια σε συλλογικούς τόμους.