Ο Γιώργος Η. Ηλιόπουλος (γενν. 1965) είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Freie Universitat του Βερολίνου, καθηγητής του Λυκείου της Βαρβακείου Σχολής και μεταφραστής φιλοσοφικών βιβλίων (μεταξύ άλλων μετέφρασε και επιμελήθηκε το έργο του Χανς - Γκέοργκ Γκάνταμερ "Η απαρχή της φιλοσοφίας" και επιμελήθηκε τα "Χρόνια φιλοσοφικής μαθητείας" του ίδιου συγγραφέα.

Η Μαρία Πουρνάρη γεννήθηκε στη Χαλκιδική και σπούδασε μαθηματικά και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, του οποίου, το 1994, αναγορεύτηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας. Έχει διδάξει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Πατρών και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Από το 2003 είναι επίκουρη καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά της στρέφονται στην επιστημολογία, τη φιλοσοφία της επιστήμης, τη γνωσιακή επιστήμη, τη μεταφυσική και τη νεότερη φιλοσοφία. Είναι η συγγραφέας του βιβλίου "David Hume: Η κριτική της αιτιότητας ως απόπειρα θεμελίωσης μιας "Αληθούς Μεταφυσικής" "(αδημοσ. διδακτορική διατριβή, Ιωάννινα 1994).

Ο Διονύσης Γ. Δρόσος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όπου διδάσκει ηθική φιλοσοφία. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα και μελέτες σε πολλά επιστημονικά περιοδικά: "History of Economic Ideas" και "Philosophy", "Culture and Traditions", "Θέσεις", "Αξιολογικά", "Δευκαλίων", "Ουτοπία", "Υπόμνημα". Το έργο του μεταξύ άλλων περιλαμβάνει: "Αγορά και κράτος στον A. Smith", "Κριτική στην αναδρομική θεμελίωση του νεοφιλελευθερισμού", "Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα", Αθήνα 1994, "Το ευγενές "εμπόριο της συμπάθειας"".

Ο Κοσμάς Ψυχοπαίδης (1944-2004) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης, απ' όπου έλαβε και το διδακτορικό του δίπλωμα. Δίδαξε στα Πανεπιστήμια της Φρανκφούρτης και του Gottingen του οποίου υπήρξε υφηγητής (Habilitation) και μόνιμος καθηγητής. Διετέλεσε καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (1981-1987) και, εν συνεχεία, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1988-2004). Συμμετείχε στη σύνταξη του περιοδικού "Αξιολογικά". "Έφυγε" από καρδιακή προσβολή στην Αθήνα, στις 13 Δεκεμβρίου 2004, κατά τη διάρκεια παρουσίασης βιβλίου.

Ο Γιώργος Μαραγκός είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών και ιδρυτικό μέλος του Προγράμματος Μεταιττυχιακών Σπουδών "Βιοηθική" του Πανεπιστημίου Κρήτης. Είναι κάτοχος πτυχίου φυσικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μsc στη λογική και επιστημονική μέθοδο από το Πανεπιστήμιο του Σάσεξ και Διδακτορικού Διπλώματος στη λογική και φιλοσοφία των επιστημών από το Πανεπιστήμιο Aix-Marseille Ι. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του εστιάζονται στη φιλοσοφική ανθρωπολογία, τη φιλοσοφία των επιστημών, την ηθική και τη βιοηθική.

Ο Ευθύμης Παπαδημητρίου ήταν ομότιμος καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σπούδασε αρχικά Νομικά και Πολιτικές επιστήμες, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια Φιλοσοφία, Κοινωνιολογία και Ιστορία, στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, του οποίου έγινε διδάκτορας και επιστημονικός συνεργάτης. Συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα και στο γερμανικό και ελληνικό αντιπολεμικό και οικολογικό κίνημα. Αρθρογραφούσε σε ελληνικά και ξένα έντυπα για θέματα φιλοσοφίας και οικολογίας. Ιδρυτικό μέλος και στη συντακτική επιτροπή του "Δαίμονα της Οικολογίας" της "Αυγής" και του περιοδικού "Οικοτοπία". Έφυγε από τη ζωή στις 28 Οκτωβρίου 2012.

Ο Παναγιώτης Νούτσος γεννήθηκε στο Ελληνικό Ιωαννίνων το 1948. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Δυτικού Βερολίνου (Freie και Technische Universitat). Αναγορεύθηκε διδάκτωρ (1979) και υφηγητής (1982) της Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι καθηγητής (1988) της Κοινωνικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο, όπου διδάσκει από το 1980. Κατά τη διάρκεια ετήσιας (1987 / 1988) εκπαιδευτικής άδειας εργάσθηκε ερευνητικά, έδωσε διαλέξεις και δίδαξε στα Πανεπιστήμια I, IV και Χ των Παρισίων, ενώ στο πλαίσιο αντίστοιχης άδειας (1994 /1995) εργάσθηκε ερευνητικά στα Πανεπιστήμια RMIT (Μελβούρνη), Pomona College (Λος Άντζελες) και New York University. Κατά την άνοιξη του 1999 και κατά το καλοκαίρι του 2012 ήταν ερευνητικός εταίρος στο Πανεπιστήμιο του Princeton. Με ερευνητικά ενδιαφέροντα: Κοινωνική και Πολιτική φιλοσοφία, Φιλοσοφία των κοινωνικών επιστημών, Νεοελληνική φιλοσοφία, Νεότερη και Σύγχρονη ευρωπαϊκή φιλοσοφία, Φιλοσοφία της ιστορίας, Κοινωνικό Πεδίο της Λογοτεχνίας, Πανεπιστημιακός θεσμός, δημοσίευσε σειρά αυτοτελών βιβλίων στην ελληνική και σε άλλες πέντε ευρωπαϊκές γλώσσες. Άρθρα και μελέτες του έχουν μεταφρασθεί στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιαπωνική, ισπανική, ιταλική, ουγγρική και τουρκική γλώσσα. Κατά τα έτη 1991-1994 (πριν ακόμη εμφανισθούν οι "επαγγελματίες Πρυτάνεις") ήταν Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Συνέβαλε στην οργάνωση και τη διεύθυνση του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών: "Ελληνική Φιλοσοφία" - "Φιλοσοφία των Επιστημών" του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Ο Νίκος Ψημμένος γεννήθηκε το 1935 στον 'Εμπεσο της Ακαρνανίας, γενέτειρα της μητέρας του Δήμητρας Μπαλάσκα. Τα πρώτα γράμματα έμαθε στο μονοτάξιο δημοτικό σχολείο της Ποταμιάς (της επαρχίας Αγιάς του Νομού Λάρισας), γενέτειρας του πατέρα του Κώστα, και τα τελευταία στην Ίστορικο-Φιλοσοφικη Σχολή του Πανεπιστημίου της Βασιλείας. Από το 1975 ως το 2002 εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, στον τομέα φιλοσοφίας του οποίου ίδρυσε το 1993 το Κέντρο Ερευνών Νεοελληνικής Φιλοσοφίας (Κ.Ε.ΝΕ.Φ.). Τα σημαντικότερα κατά τον ίδιο έργα του: "Hegels Ηerαklit-Verstandnis" (Βασιλεία - Παρίσι 1978), "Η ελληνική φιλοσοφία από το 1453 ως το 1821" (2 τόμοι, Αθήνα 1988-1989), "Μελετήματα νεοελληνικής φιλοσοφίας" (4 τόμοι, 'Ιωάννινα 2004-2008), "Τρία μελετήματα για τον "έξ Αγυιάς" "Μεθόδιο Όλυμπιώτη" ('Ιωάννινα 2006), "Για τον Μεθόδιο Ανθρακίτη" ('Ιωάννινα 2007) και "Σωκράτης" (Ιωάννινα 2007). Σε συνεργασία με την κ. Σοφία Τακουρλή εξέδωσε το έργο του Κ.Μ. Κούμα "Εισαγωγή - Θεμελιώδης φιλοσοφία" (Αθήνα 1997) και τα οκτώ τεύχη του εξαμηνιαίου ενημερωτικού περιοδικού "Τα νέα του ΚΕ.ΝΕ.Φ." (Ιωάννινα Άνοιξη 1998 - Ιωάννινα Φθινόπωρο 2001). Με το ψευδώνυμο Νίκος Ποταμίτης δημοσίευσε πονήματα άλλων ενασχολήσεών του.

Ο Θανάσης Γ. Σακελλαριάδης διδάσκει Φιλοσοφία της Επιστήμης της Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Η Γκόλφω Μαγγίνη είναι διδάκτωρ σύγχρονης ευρωπαϊκής φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Paris XII και μεταδιδάκτωρ του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Η εργογραφία της περιλαμβάνει πολυάριθμα άρθρα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Ο Στέφανος Δημητρίου γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στο Παρίσι, όπου, το 1998, αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Διδάσκει στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών και έχει εκλεγεί στο Τμήμα Φ.Π.Ψ. του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ερευνητικά ασχολείται με τη δυνατότητα ορθολογικής επιχειρηματολογικής δικαιολόγησης των κανονιστικών δεσμεύσεων του πρακτέου, με σκοπό τη συγκρότηση σύγχρονης νεοδιαφωτιστικής κριτικής θεωρίας.

Η Λία Μελά είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Η διδακτορική διατριβή της είχε ως ερευνητικό αντικείμενο το πρόβλημα της δικαιολόγησης των αρχών δικαιοσύνης στη φιλοσοφία του John Rowls. Διδάσκει ως ειδική επιστήμων (Π.Δ. 407/80) στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών και στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από τη φιλοσοφική ανθρωπολογία, την ηθική και πολιτική φιλοσοφία.