Ο Ανδρέας Παππάς ασχολείται επαγγελματικά με τη μετάφραση και την επιμέλεια κειμένων από το 1969. Από το 1977 ως το 1993 διατέλεσε διευθυντής των εκδόσεων Υποδομή. Ως επιμελητής εκδόσεων, editor και μεταφραστής έχει συνεργαστεί με φορείς όπως το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Φεστιβάλ Αθηνών, το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ), το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) καθώς και με αρκετούς εκδοτικούς οίκους (Άγρα, Αδάμ, Γνώση, Καστανιώτης, Κριτική, Νεφέλη, Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, Πόλις, Σαββάλας, Σμίλη, κ.ά.) Έχει μεταφράσει κείμενα των E.H.Carr, Lord Acton, Herbert Read, Erwin Panofsky, Ernst Gombrich, Frederick Antal, E.P.Kazdan, Jane Austen, Oscar Wilde, Alexis de Tocqueville, Victor Hugo, Henri Troyat, κ.ά. Το 1999 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Υποδομή το βιβλίο του Μεταξύ Γουτεμβέργιου και Μαρξ: 30 χρόνια με μαρκαδόρο και μολύβι 4Β. Το 2004-5 κυκλοφόρησαν τα Υπογλώσσια (Α΄+ Β' τόμος) με κείμενά του για τη γλώσσα (Καστανιώτης). Από το 2002 έως το 2010 δίδασκε μετάφραση, καθώς και χρήση της ελληνικής γλώσσας στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης (ΕΚΕΜΕΛ). Από το 2002 ως το 2004 έγραφε τη στήλη "Υπο-γλώσσια" στο ένθετο "Βιβλία" της εφημερίδας Το Βήμα της Κυριακής, ενώ από το 2007 έως το 2009 τη στήλη "Ιντερμέδια" στο ένθετο "Βιβλιοθήκη" της εφημερίδας Ελευθεροτυπία. Συνεργάζεται με έντυπα όπως η "Athens Voice" , η "Athens Review of Books" και η "Book's Journal".

Ο Ανδρέας Παππάς ασχολείται επαγγελματικά με τη μετάφραση και την επιμέλεια κειμένων από το 1969. Από το 1977 ως το 1993 διατέλεσε διευθυντής των εκδόσεων Υποδομή. Ως επιμελητής εκδόσεων, editor και μεταφραστής έχει συνεργαστεί με φορείς όπως το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Φεστιβάλ Αθηνών, το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ), το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) καθώς και με αρκετούς εκδοτικούς οίκους (Άγρα, Αδάμ, Γνώση, Καστανιώτης, Κριτική, Νεφέλη, Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, Πόλις, Σαββάλας, Σμίλη, κ.ά.) Έχει μεταφράσει κείμενα των E.H.Carr, Lord Acton, Herbert Read, Erwin Panofsky, Ernst Gombrich, Frederick Antal, E.P.Kazdan, Jane Austen, Oscar Wilde, Alexis de Tocqueville, Victor Hugo, Henri Troyat, κ.ά. Το 1999 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Υποδομή το βιβλίο του Μεταξύ Γουτεμβέργιου και Μαρξ: 30 χρόνια με μαρκαδόρο και μολύβι 4Β. Το 2004-5 κυκλοφόρησαν τα Υπογλώσσια (Α΄+ Β' τόμος) με κείμενά του για τη γλώσσα (Καστανιώτης). Από το 2002 έως το 2010 δίδασκε μετάφραση, καθώς και χρήση της ελληνικής γλώσσας στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης (ΕΚΕΜΕΛ). Από το 2002 ως το 2004 έγραφε τη στήλη "Υπο-γλώσσια" στο ένθετο "Βιβλία" της εφημερίδας Το Βήμα της Κυριακής, ενώ από το 2007 έως το 2009 τη στήλη "Ιντερμέδια" στο ένθετο "Βιβλιοθήκη" της εφημερίδας Ελευθεροτυπία. Συνεργάζεται με έντυπα όπως η "Athens Voice" , η "Athens Review of Books" και η "Book's Journal".

O Wassily Kandinsky γεννήθηκε από εύπορη οικογένεια στη Ρωσία το 1866. To 1886 ξεκινά τις σπουδές του σε Νομική και Οικονομικά. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές και ενώ ξεκινά ακαδημαϊκή καριέρα, μια έκθεση ζωγραφικής των Ιμπρεσιονιστών στη Μόσχα (1895) αφυπνίζει την φύση του καλλιτέχνη και ξεκινά σπουδές ζωγραφικής σε ηλικία 30 ετών στη Βασιλική Ακαδημία του Μονάχου. Το 1900 ιδρύει την καλλιτεχνική ομάδα "φάλαγγα" και το 1910 την ομάδα του "γαλάζιου καβαλάρη".Ταξιδεύει πολύ, εκθέτει έργα, γράφει άρθρα για την τέχνη και δίνει μια νέα ώθηση στην τέχνη μέσα από τις καλλιτεχνικές ομάδες, μαζί με άλλους κορυφαίους καλλιτέχνες της εποχής. Το 1917 μετά από ένα γάμο και μια μακροχρόνια σχέση, γνωρίζει και παντρεύεται τη Nina Andreevsky, με την οποία θα μοιραστεί την υπόλοιπη ζωή του. Την ίδια χρονιά ανακηρύσσεται μέλος του Τμήματος Καλών Τεχνών του Υπουργείου Παιδείας στη Ρωσία και καθηγητής στην Ακαδημία Τεχνών της Μόσχας. Το 1919 ο Walter Gropius ιδρύει τη σχολή "Bauhaus" στη Weimar και το 1922 καλεί τον W. Kandinsky να διδάξει μαζί με άλλα μεγάλα ονόματα στην τέχνη. Το 1924 μαζί με Klee, Feininger, Jawlensky σχηματίζουν την ομάδα "οι τέσσερις γαλάζιοι". Συνεχίζει τα ταξίδια και τις εκθέσεις σε όλο τον κόσμο, παράλληλα με το διδακτικό και συγγραφικό έργο του. Το Bauhaus μεταφέρεται στο Dessau και στη συνέχεια στο Βερολίνο, το 1932. Το 1933, κάτω από την πίεση και τις επιθέσεις του ναζισμού στη Γερμανία, το Bauhaus διαλύεται και τα μέλη του καταφεύγουν σε άλλες χώρες. Το 1934 πηγαίνει στο Παρίσι. Οι Γερμανοί καταστρέφουν έργα πρωτοπόρων ζωγράφων, μεταξύ των οποίων 57 έργα του Κandinsky. To 1939 παίρνει τη Γαλλική ιθαγένεια. Στις 13 Δεκεμβρίου του 1944 ο Wassily Kandinsky πεθαίνει.