Η Λίτσα Παναγιωτοπούλου γεννήθηκε στην Πάτρα, όπου έζησε τα πρώτα τρυφερά χρόνια της ζωής της. Εκείνα τα χρόνια, τα δύσκολα για την κλειστή κοινωνία της μικρής, όμορφης πόλης, χαράχτηκαν στη νεανική ψυχή της τόσο βαθιά που, πολύ αργότερα (παντρεμένη, μητέρα και επιτυχημένη επαγγελματίας στην Αρχιτεκτονική και Μορφολογία Εσωτερικού χώρου), θέλησε να τα ξαναζωντανέψει μέσα απ' το μυθιστόρημά της "Έναν μπαμπά για μένα". Με το έργο της αυτό θα κερδίσει την εκτίμηση μιας προσωπικότητας των γραμμάτων, του αείμνηστου ακαδημαϊκού και πανεπιστημιακού δασκάλου Παναγιώτη Κανελλόπουλου, στις παροτρύνσεις του οποίου οφείλεται η παρουσία της σήμερα στο χώρο της λογοτεχνίας. Τα βιβλία της Λίτσας Παναγιωτοπούλου είναι τιμημένα με βραβεία και επαίνους. Η συγγραφέας ζει από πολλά χρόνια τώρα στην Αθήνα και παράλληλα με τις ποικιλόμορφες δραστηριότητές της σε επαγγελματικό, οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο, έχει παρακολουθήσει και μαθήματα όπως: Θεωρία της Λογοτεχνίας, Γλωσσολογία, Νέο-Μυθιστόρημα, Αντι-Μυθιστόρημα.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και σκίτσο, εικονογράφηση και γελοιογραφία στο Εργαστήρι του Σπύρου Ορνεράκη. Συνεργάστηκε με τα παιδικά περιοδικά "Το Ρόδι" και "Τα Σαΐνια" και με πολλούς εκδοτικούς οίκους για την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων: "Ένα συννεφάκι διαδηλώνει", "Η φάλαινα που τρώει τον πόλεμο", "Α,β,γ...ω, αλφαβητάριο τρελό", "Ο Αναστάσης και η ουρά της στάσης", "Η Πουπού και η Καρλόττα", "Από που πάνε στην οδό Δεληγιάννη;", "Ο τράγος και τα επτά λυκάκια". Σήμερα ζει στην Κεφαλονιά και εικονογραφεί με αγάπη και μεράκι παιδικά βιβλία. Έχει προταθεί δύο φορές για το Κρατικό Βραβείο Εικονογράφησης (Ευγένιος Τριβιζάς, "Οι χελώνες του βαρώνου", Κατερίνα Αναγνώστου, "Η πάπια που ήθελε να γίνει μαμά") και μία φορά για το Βραβείο του περιοδικού "Διαβάζω" (Φραντζέσκα Αλεξοπούλου - Πετράκη, "Θέλω να γίνω ήρωας").