Ο Μάκιντερ υπήρξε πολυμαθής γεωγράφος της βικτωριανής παράδοσης, κινήθηκε, όμως, και πέρα απ' αυτήν. Η συμβολή του στον τομέα της εκπαίδευσης περιλαμβάνει τη συμμετοχή του στο κίνημα του Διδασκαλείου της Οξφόρδης, τη θητεία του στο LSΕ, στο τότε Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Ρέντινγκ και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η συμβολή του και στα τρία πανεπιστήμια ήταν καθοριστική για τη διαμόρφωση τους. Το βιβλίο του "Δημοκρατικά ιδεώδη και πραγματικότητα" αποτελεί μια δεξιοτεχνική ανάλυση των διαρκών στρατηγικών παραγόντων που διέπουν κάθε προσπάθεια για παγκόσμια κυριαρχία. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1919 ως προειδοποίηση προς όσους συμμετείχαν στην οικοδόμηση της ειρήνης στις Βερσαλλίες χωρίς να προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση στις χώρες της Δύσης έως το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Λίγους μήνες μετά το Περλ Χάρμπορ, το βιβλίο επανακυκλοφόρησε στις ΗΠΑ και έλαβε αμέσως τη θέση που του άρμοζε ως η πιο έγκυρη μελέτη παγκόσμιας στρατηγικής στην αγγλική γλώσσα. Από τότε οι περισσότερες μελέτες πολιτικής γεωγραφίας βασίζονται, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, στις θεωρίες του Μάκιντερ. Η παρούσα έκδοση προσφέρει στη νέα γενιά μελετητών μια κλασσική ανάλυση διεθνών σχέσεων στα ελληνικά μαζί με τρεις εισηγήσεις και τα αυθεντικά σχέδια και τους χάρτες του Μάκιντερ. Οι τρεις πρόσθετες εισηγήσεις αποτελούν ορόσημα στην εξέλιξη της σκέψης του Μάκιντερ και αποδεικνύουν το εύρος των ενδιαφερόντων του και τη διεισδυτικότητα της ερευνάς του. Πρόκειται για "Το αντικείμενο και η μέθοδος της γεωγραφίας" που παρουσιάστηκε στη Βασιλική Γεωγραφική Εταιρεία το 1887, "Ο γεωγραφικός άξονας της ιστορίας" που παρουσιάστηκε στην ίδια εταιρεία το 1904 και εισάγει τον όρο Heartland στη θεωρία του Μάκιντερ, και τέλος, "Η γήινη σφαίρα και η κατάκτηση της ειρήνης" που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Foreign Affairs το 1943. Το έργο του Μάκιντερ συνοδεύει στον ανά χείρας τόμο η μελέτη του καθηγητή Μπράιαν Μπλόουετ για την πολυσχιδή προσωπικότητα και τις παράλληλες επαγγελματικές σταδιοδρομίες του βρετανού γεωγράφου, εκπαιδευτικού και πολιτικού.