Ο Νικήτας Στηθάτος έζησε τον ενδέκατο αιώνα (1014 μ.Χ. 1090 μ.Χ.). Μαθήτευσε κοντά στον Συμεών τον Νέο θεολόγο, στη Μονή Στουδίου. Έγινε μοναχός σε ηλικία τριάντα ετών, ύστερα από ένα πνευματικό κάλεσμα που ένιωσε και στο οποίο υπάκουσε. Ο Στηθάτος υπήρξε ο βιογράφος του Συμεών του Νέου Θεολόγου, επιμελήθηκε τα έργα του δασκάλου του και φρόντισε για τη διάδοση τους. Με τον τρόπο αυτό ο Στηθάτος έκανε αισθητή την παρουσία του δασκάλου του Συμεών σε όλη τη διάρκεια του ενδέκατου αιώνα, καθιστώντας τον πραγματικό φωτοδότη των άλλων. Ο Στηθάτος, ως συγγραφέας, διακρίνεται για τη σαφήνεια της σκέψης του, την απλή αλλά συγχρόνως κομψή γλώσσα του, αλλά και για το ανεπιτήδευτο ύφος του. Ο Στηθάτος έχει επηρεαστεί βαθύτατα, εκτός από το δάσκαλο του Συμεών, από τον Διονύσιο του Αρεοπαγίτη, τον Μάξιμο τον Ομολογητή και τον Ιωάννη Δαμασκηνό. Σε ό,τι αφορά στον Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη ο Στηθάτος είναι ιδιαίτερα προσεκτικός, καθώς απομάκρυνε κάθε υποψία νεοπλατωνισμού από τη διδασκαλία του Διονυσίου περί Ιεραρχίας. Ο Στηθάτος ασχολήθηκε με τη συγγραφή ασκητικών και μυστικών πραγματειών, αλλά και με την καταπολέμηση των λατινικών καινοτομιών, θεωρείται ότι μια από τις αντιλατινικές πραγματείες που είχε γράψει, επίσπευσε το χωρισμό των δύο εκκλησιών. Αναφέρεται ότι ο Στηθάτος ανακάλεσε αργότερα το περιεχόμενο της, αν και ποτέ δεν έπαψε να πιστεύει τα όσα είχε γράψει. Το μεγαλύτερο μέρος των έργων του δεν έχει μεταφραστεί στη νέα ελληνική γλώσσα. Ο Νικήτας Στηθάτος συγκαταλέγεται στους μυστικούς συγγραφείς. Τα κείμενά του αναφέρονται στον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος ενώνεται με το Θεό, στον τρόπο με τον οποίο επιτυγχάνεται η θέωση, η τελείωση του ανθρώπου.

Βυζαντινολόγος - Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1947 Ο Βασίλης Κατσαρός είναι Καθηγητής της Μεσαιωνικής Ελληνικής (Βυζαντινής) Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή. Σπούδασε Θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ., Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Ιστορία, Αρχαιολογία και Τέχνη στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ., απ' όπου και πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα. Δίδαξε ως Επισκέπτης Καθηγητής στα Πανεπιστήμια Σόφιας και Κύπρου, καθώς και σε μεταπτυχιακά προγράμματα Σχολών του Α.Π.Θ. και των Πανεπιστημίων Ιωαννίνων και Αθηνών. Συνεργάστηκε επίσης με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Το συγγραφικό του έργο (6 βιβλία και πάνω από 100 άρθρα) καλύπτει θέματα Φιλολογίας, Ιστορίας, Αρχαιολογίας, Τέχνης και Πολιτισμού του Βυζαντίου. Έλαβε ενεργό μέρος σε 65 επιστημονικά συνέδρια και συμπόσια. Από το 1987 συμμετέχει στο Πρόγραμμα Επιστημονικής Συνεργασίας Α.Π.Θ. και Πανεπιστημίου Σόφιας (ειδική σειρά εκδόσεων του Α.Π.Θ). Συμμετέχει επίσης σε ειδικά προγράμματα διεπιστημονικής συνεργασίας για την έκδοση Βυζαντινών Κυπριακών Κειμένων και στο εκδοτικό πρόγραμμα "Corpus Fontium Historiae Byzantinae" της Διεθνούς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών. Είναι συνεκδότης του επιστημονικού περιοδικού "Ιστορικογεωγραφικά", μέλος της κριτικής Επιτροπής του "Περί Θράκης" (επιστημονικό περιοδικό του Πολιτιστικού Αναπτυξιακού Κέντρου Θράκης) και Διευθυντής της σειράς "Βυζαντινοί Συγγραφείς" των εκδόσεων "Ζήτρος". Είναι μέλος του "International Scholarly Council" του "Ivan Dujcev Center for Slavobyzantine Studies", μέλος των Επιστημονικών Επιτροπών του Κέντρου Πολιτιστικών Μελετών "Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος" της Πολιτιστικής Εταιρείας Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος και της Εταιρείας Μελέτης και Έρευνας της Ιστορίας των Σερρών, τακτικό μέλος του Αρχαιολογικού Συμβουλίου Δυτικής Μακεδονίας, επιστημονικός σύμβουλος και συνεργάτης του Κέντρου Λόγου και Τέχνης "Διέξοδος" και Πρόεδρος του Δ.Σ. του "Ιδρύματος Γ. και Κ. Γρηγοριάδη". Διετέλεσε μέλος και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Λαογραφικού και Εθνολογικού Μουσείου Μακεδονίας και Θράκης, Διευθυντής του Τμήματος Βυζαντινής Φιλολογίας του Κ.Β.Ε., μέλος των Δ.Σ. της "Εταιρείας Βυζαντινών Ερευνών" και της "Ελληνικής Παλαιογραφικής Εταιρείας". Διετέλεσε διευθυντής του τομέα μεσαιωνικών και νεοελληνικών σπουδών και εξελέγη για δεύτερη φορά πρόεδρος του τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ.