Στην περίπτωση του Maxime Rodinson (1915-2004), ο συνδυασμός ηθικής ακεραιότητας και επιστημοσύνης αποτελούσε γεγονός και όχι, όπως συνήθως συμβαίνει, απλή ευχή ή κενό περιεχομένου στερεότυπο. Γεννημένος στη Μασσαλία, γιος Εβραίων μεταναστών από την Ανατολική Ευρώπη, πλάνητας στα εφηβικά του χρόνια, άδραξε τις ευκαιρίες του γαλλικού εκπαιδευτικού συστήματος, έγινε δεκτός στην Ecole des Langues Orientales και σταδιοδρόμησε στα ανώτατα ακαδημαϊκά ιδρύματα της Γαλλίας και ιδίως στην Εcole Pratique des Hautes Etudes, όπου το 1955 κατέλαβε την έδρα των Αιθιοπικών και Νότιων Αραβικών. Οι σχεδόν 800 τίτλοι της εργογραφίας του περιλαμβάνουν δημοσιεύματα φιλοσοφικού, ανθρωπολογικού, ιστορικού, κοινωνιολογικού περιεχομένου και επιγραφικής με αντικείμενο τους Αιθίοπες, τους Άραβες και γειτονικούς λαούς τους. Μαρξιστής, επί πολλά έτη μέλος του Κ.Κ. Γαλλίας, συνδύαζε στις εργασίες του την οξυδέρκεια για την κρίσιμη λεπτομέρεια με τη θεωρητική ευρύτητα, την επιστημονική αυστηρότητα με την ορμή της ιδεολογικής στράτευσης, Η βιογραφία του "Μωάμεθ", απόπειρα ορθολογικής κατανόησης των οικονομικών και κοινωνικών καταβολών του Ισλάμ, οι μελέτες "Ισλάμ και καπιταλισμός" και "Οι Άραβες" είναι από τα γνωστότερα έργα του. Με τα δοκίμια του για το παλαιστινιακό ζήτημα, όπου καταδίκαζε την πολιτική του Ισραήλ και ταυτόχρονα προειδοποιούσε για τους κινδύνους από μια ενδεχόμενη στροφή των Αράβων διανοουμένων προς θρησκευτικά ιδεολογήματα, επηρέασε πολλούς πολιτικούς και διανοούμενους στη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη.