Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Σπούδασε μηχανικός συστημάτων και αυτόματου ελέγχου στο πανεπιστήμιο City του Λονδίνου. Το 1988 ολοκήρωσε το διδακτορικό του στην τεχνητή νοημοσύνη με εφαρμογή στην ιατρική. Ακολούθως εργάστηκε ως βοηθός τεχνολογίας στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις Βρυξέλλες και ως στέλεχος των εταιρειών πληροφορικής Andersen Consulting και Silicon Graphics. Παράλληλα με τις επιστημονικές του ασχολίες και έρευνες στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και το Πανεπιστήμιο Αθηνών, έχει εκδόσει τα μυθιστορήματα: "Τα μυστικά των χωρών χωρίς" (Αλεξάνδρεια 1994, Κέδρος 1996), "Ανατολικόν τέλος" (Κέδρος 1996, 1999), "Αρχιπελάγους πολιτεία" (Κέδρος 1999, 2000), "Το πέρασμα" (Καστανιώτης 2004), και τη συλλογή διηγημάτων "Όταν η Αμερική εξαφανίστηκε" (Κέδρος, 2002). Είναι διευθυντής του επιστημονικού περιοδικού Focus.

Ο Παναγιώτης Μέντης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1953. Σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή Πέλου Κατσέλη, και από το 1976 εργάζεται ως ηθοποιός στο θέατρο. Ως ηθοποιός συνεργάστηκε με τους θιάσους: Αλίκης Βουγιουκλάκη, Θύμιου Καρακατσάνη, "Προσκήνιο" του Αλέξη Σολομού, Θέατρο Πειραιά-Εξαρχείων, Αλέκου Αλεξανδράκη-Νόνικας Γαληνέα, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Εθνικό Θέατρο, Θέατρο Στοά, και τα ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, Κομοτηνής, Κέρκυρας. Ως συγγραφέας έχει βραβευθεί δύο φορές με κρατικό βραβείο από το Υπουργείο Πολιτισμού, για τα θεατρικά του έργα: "Playmobil" το 1989, και "Άννα, είπα!" το 1994. Το 1997 βραβεύτηκε με τιμητική διάκριση από το Ίδρυμα Ωνάση, στον πρώτο Διεθνή Πολιτισμικό Διαγωνισμό του Ιδρύματος για συγγραφή θεατρικού έργου, για το θεατρικό του έργο "Save". Το 2001, στο δεύτερο Διεθνή Πολιτισμικό Διαγωνισμό του Ιδρύματος Ωνάση, τιμήθηκε με το τρίτο διεθνές βραβείο για το θεατρικό έργο "Ξένοι", που παρουσιάστηκε από τη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.

Ο Σταμάτης Λ. Πολενάκης (εγγονός του σιφνιού γελοιογράφου Σταμάτη Πολενάκη και γιος του Λέανδρου Πολενάκη), γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Σπούδασε στο τμήμα Ισπανικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Complutense της Μαδρίτης. Είναι ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές "Το χέρι του χρόνου" (Ομβρος, 2002), "Τα γαλάζια άλογα του Φραντς Μαρκ" (Οδός Πανός, 2006), "Νοτρ Νταμ" (Οδός Πανός, 2008) και "Τα σκαλοπάτια της Οδησσού" (Μικρή Άρκτος, 2012). Έχει δημοσιεύσει ποιήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά ("Το δέντρο", "(δε)κατα", "Ποιητική", "Poetry Review"). Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά από τον Γιάννη Γκούμα και κυρίως από τον Richard Pierce. Έχει μεταφράσει από τα ισπανικά τα θεατρικά έργα "Chat" (σε ομαδική μετάφραση) και "Η τρυφερή σου μολότωφ" του Γκουστάβο Όττ (Εκδόσεις Λαγουδέρα, 2008). Είναι συγγραφέας του μονολόγου "Το τελευταίο όνειρο της Έμιλυ Ντίκινσον", που παρουσιάστηκε το 2007 στο πλαίσιο του Θεατρικού Αναλογίου (διοργάνωση: ΙΤΙ UNESCO) (ερμηνεία: Ιωάννα Τσιριγκούλη, σκηνοθεσία: Έφη Θεοδώρου) και το 2008 (ερμηνεία: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, σκηνοθεσία: Σωτήρης Καραμεσίνης) στο Φεστιβάλ Ελληνικού Έργου HSBC. Το Δεκέμβριο του 2010 το έργο μεταδόθηκε από το Radio Romania Cultural στη Ρουμανία, σε ερμηνεία της Valeria Seciu, ενώ το Σεπτέμβριο του 2011 εκπροσώπησε τη Ρουμανία στο 63ο Διεθνές Φεστιβάλ Ραδιοφώνου και Τηλεόρασης Prix Italia, στο Τορίνο. "Το τελευταίο όνειρο της Έμιλυ Ντίκινσον" έχει μεταφραστεί στα αγγλικά από τον Richard Pierce, στα γαλλικά από την Μυρτώ Γόντικα και στα ρουμανικά από την Cezaria Udrescu. Τον Μάιο του 2012 παρουσιάστηκε στα αγγλικά στο θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, σε σκηνοθεσία Αθηνάς Στούρνα και ερμηνεία της ηθοποιού Monica McShane. Το έργο "Ψαρόσουπα" παρουσιάστηκε το 2009 στο Εθνικό Θέατρο στο πλαίσιο των 'Αναγνώσεων' (σκηνοθεσία: Ελένη Γεωργοπούλου)με τους ηθοποιούς Μάνο Βακούση, Δημήτρη Πιατά, Αιμιλία Βάλβη και Μαρία Τσιμά. Η "Ψαρόσουπα" έχει μεταφραστεί στα γαλλικά από την Jacqueline Razgonnikoff. Το 2010 ο Θίασος Ωκύπους ανέβασε το θεατρικό του έργο "Βερολίνο" στο Παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης στο Ναύπλιο και στο Θέατρο Φούρνος στην Αθήνα (ερμηνεία: Ιλιάνα Παζαρζή, Δημήτρης Καραμπέτσης, σκηνοθεσία: Αθηνά Στούρνα). Το "Βερολίνο" έχει μεταφραστεί στα Γαλλικά από την Jacqueline Razgonnikoff. Τον Ιούλιο του 2009 προσκλήθηκε ως υπότροφος στο Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών της Βαλτικής, στο νησί Γκότλαντ της Σουηδίας. Το Σεπτέμβριο του 2009 συμμετείχε στην συνάντηση θεατρικών συγγραφέων "Dramaticulas" στο Μπουένος Άιρες με την ανάγνωση του έργου "Βερολίνο" στα ισπανικά. Επίσης, ποιήματά του διαβάστηκαν στη Σάλτα (Β.Αργεντινή) στο Casa de Hernandez- Museo de la Ciudad. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Ο Βασίλης Ραΐσης σπούδασε φυσική στα Γιάννενα και στη συνέχεια ασχολήθηκε για πολλά χρόνια με την φιλοσοφία. Μια μέρα αποφάσισε να εξαφανιστεί από τον ακαδημαϊκό χώρο για να ασχοληθεί με το γράψιμο και το θέατρο. Είναι βέβαιο ότι η φιλοσοφία της επιστήμης έχασε έναν λαμπρό λόγιο. Δεν είναι ακόμα βέβαιο ότι το θέατρο κέρδισε κάτι. Ο ίδιος πάντως, κέρδισε πολλά από το θέατρο.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και θέατρο στο Conservatoire National d'Art Dramatique στο Παρίσι. Έζησε στο Παρίσι από το 1967 έως το 1981. Έγραψε κυρίως θεατρικά έργα, τα οποία παρουσιάστηκαν σε κρατικές και ιδιωτικές σκηνές, στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Ελλάδας. Συνήθως γράφει θέατρο με τη σύμπραξη ομάδος ηθοποιών, κατά τη διάρκεια των δοκιμών. Εξαιτίας αυτής της ιδιομορφίας σκηνοθετεί ο ίδιος τα περισσότερα έργα του, τουλάχιστον στην πρώτη παρουσίασή τους. Έχει γράψει δύο πεζογραφήματα, από τα οποία "Οι επικίνδυνες μαγειρικές" μεταφράστηκε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, καθώς και στα ιαπωνικά. Έχει διδάξει στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Παντείου Πανεπιστημίου και στο Τμήμα Θεάτρου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει μεταφράσει έργα των Pierre-Ambroise Choderlos de Laclos, Marivaux, Alfred de Musset, Eugene Labiche, Moliere, κ.ά.

Ο Κωνσταντίνος Δ. Τζαμιώτης γεννήθηκε στη Λάρισα το 1970 και σήμερα ζει στην Αθήνα. Σπούδασε κινηματογράφο. Εργάστηκε στην τηλεόραση, στη διαφήμιση και στον κινηματογράφο. Τα τελευταία χρόνια διευθύνει την πολιτιστική έκδοση "Highlights". Έχει γράψει τα βιβλία: "Η συνάντηση" (Ίνδικτος, 2002), "Βαθύ πηγάδι" (Ίνδικτος, 2003), "O βαθμός δυσκολίας" (Ίνδικτος, 2004), "Παραβολή" (Καστανιώτης, 2006), "Η εφεύρεση της σκιάς" (Καστανιώτης, 2008), και έχει λάβει μέρος σε συλλογικά, θεματικά λογοτεχνικά εγχειρήματα.