"Το παιχνίδι των γιατί είναι το πιο παλιό του κόσμου. Πριν ακόμη ο άνθρωπος μάθει να μιλάει, έπρεπε να έχει στο μυαλό του ένα μεγάλο ερωτηματικό. Αλλά από ερωτηματικά άλλο τίποτα· γεμάτος είναι ο ουρανός και η γη. [...] Το παιδί εκτοξεύει τα γιατί του σαν μυδραλιοβόλο. Οι ερωτήσεις του -σοβαρές, χαζούλικες, περίεργες, διασκεδαστικές, συγκινητικές- πέφτουν πάνω στα κεφάλια των γονιών του σαν χαλάζι."
Αυτά έγραφε ο Τζάνι Ροντάρι και για να βοηθήσει και τη μια και την άλλη πλευρά, και τα παιδιά και τους γονείς, επινόησε μια στήλη αλληλογραφίας που την ονόμασε "Το βιβλίο των Γιατί". Τα παιδιά του απηύθυναν τις πιο ανόμοιες ερωτήσεις: Γιατί το φεγγάρι δεν πέφτει, γιατί υπάρχουν φτωχοί, γιατί βλέπουμε όνειρα, γιατί η Ιταλία λέγεται Ιταλία, γιατί εγώ είμαι εγώ, γιατί οι άνθρωποι μαλώνουν, γιατί δίνουμε ονόματα στ' αστέρια, γιατί δεν νιώθουμε ότι η γη κινείται...
Ο Ροντάρι αντλεί τις απαντήσεις τον από τη φαντασία και την πραγματικότητα, την εκλαϊκευμένη επιστήμη και την πνευματώδη ψυχαγωγία και τις εμπλουτίζει με δεκάδες στιχουργήματα, μύθους και ιστοριούλες.
Το "Βιβλίο των Γιατί" είναι ένα καταπληκτικό δείγμα της απαράμιλλης ικανότητας του Ροντάρι να βλέπει και να παρουσιάζει τον κόσμο με μάτια παιδικά, καθώς και να απευθύνεται στα παιδιά με τρόπο λογικό και συγχρόνως ποιητικό. Με αυτό το βιβλίο ο Ροντάρι προσφέρει στα παιδιά και στους γονείς τους ερεθιστικές ευκαιρίες για διάλογο, κρίνει με τρόπο διασκεδαστικό παλιές αντιλήψεις και κοινούς τόπους και μας κάνει να ξανασκεφτόμαστε ιδανικά και αξίες της καθημερινής ζωής.
(Μαρτσέλο Αρτζίλι)