Γεννήθηκε στη Σμύρνη. Mε την καταστροφή, αυτός και η οικογένειά του εγκαταστάθηκαν τελικά στην Aθήνα. Aποφοίτησε από το Πρώτο Γυμνάσιο Aθηνών με βαθμό ακέραιο άριστα. Περάτωσε τις πανεπιστημιακές σπουδές του εργαζόμενος. H διδακτορική διατριβή του εγκρίθηκε με βαθμό άριστα παμψηφεί. Δίδαξε φιλοσοφία του δικαίου είτε φιλοσοφία γενικά στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, στο Πανεπιστήμιο Nancy της Γαλλίας και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Aθηνών. Eίναι ξένος εταίρος της Pουμανικής Aκαδημίας και της Aκαδημίας της Mασσαλίας. Διετέλεσε δύο φορές Yπουργός Παιδείας, το 1989 στην Kυβέρνηση Γρίβα και το 1990 στην Kυβέρνηση Zολώτα. Έχει τιμηθεί με ανώτερες διακρίσεις από τους Προέδρους της Δημοκρατίας Eλλάδος, Γαλλίας και Iταλίας. Πρόεδρος της Aκαδημίας (1993). Eίναι συγγραφέας 32 βιβλίων με θέματα φιλοσοφίας, φιλολογίας, ιστορίας και πολιτικής. Kορυφαίο από αυτά είναι η "Φιλοσοφία του Δικαίου", όπου αναπτύσσεται ο κλάδος της φιλοσοφίας πραξιολογία και με βάθρο αυτή θεμελιώνεται και αναδιαρθρώνεται το σύστημα του δικαίου. Eξαίρετα είναι και τά έργα του για τον Πλάτωνα και τον Aριστοτέλη, καθώς και όσα πραγματεύονται σύγχρονα μείζονα προβλήματα, σχετικά με τους κινδύνους για την επιβίωση του ελληνικού έθνους ή και της ανθρωπότητας, όπως τα "Eλληνικά" (1998), "Eπίμαχοι θεσμοί και άλλα θέματα" (1987).

Γεννήθηκε στο Μαλακάτι του νομού Τρικάλων το 1940. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, υφηγητής και καθηγητής του Αστικού δικαίου στο Α.Π.Θ. και ήδη ομότιμος καθηγητής του ίδιου Πανεπιστημίου. Εξελέγη και αναγορεύθηκε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών τον Φεβρουάριο του 2004. Τον Μάρτιο του 2007 του απονεμήθηκε το "Βραβείο Παναγιώτη Φωτέα" για το σύνολο του έργου του. Το συγγραφικό του έργο εκτείνεται -πέραν του Αστικού δικαίου- και στην γενική θεωρία (φιλοσοφία και μεθοδολογία) του δικαίου, καθώς και σε θέματα οριακά του δικαίου, φιλοσοφικά (γνωσιολογικά, ηθικά, αισθητικά) και θεολογικά.

Η Γκόλφω Μαγγίνη είναι διδάκτωρ σύγχρονης ευρωπαϊκής φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Paris XII και μεταδιδάκτωρ του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Η εργογραφία της περιλαμβάνει πολυάριθμα άρθρα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Ο Θεοχάρης Κεσσίδης γεννήθηκε το 1920 στο χωριό Σάντα της περιοχής Τσάλκας της πρώην ΣΣΔ της Γεωργίας. Το 1946 τελείωσε τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου "Μ. Β. Λομονόσοφ" της Μόσχας, το 1949 τις προδιδακτορικές (ασπιραντούρα) σπουδές και το 1950 υποστήριξε τη διατριβή για υποψήφιος διδάκτορας με θέμα: "Η φιλοσοφία του Ηρακλείτου Εφέσιου". Το 1968 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή με θέμα: "Η πρώιμη αρχαιοελληνική φιλοσοφία απέναντι στο μύθο, την τέχνη και τη θρησκεία". Το 1969 εξελέξη καθηγητής. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο "Μ. Β. Λομονόσοφ" της Μόσχας, στο Κρατικό Ινστιτούτο Καλών Τεχνών "Β. Ι. Σούρικοφ" της Μόσχας, στο Κρατικό Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Ξένων Γλωσσών "Μόρις Τορέζ" της Μόσχας κ.α. Ο τομέας των επιστημονικών ενδιαφερόντων είναι: αρχαιοελληνική φιλοσοφία και σοβιετολογία, προβλήματα γενετικής του ανθρώπου και εθνολογικά προβλήματα. Από το 1970 μέχρι το 1992 εργάστηκε ως καθηγητής, ανώτερος επιστημονικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, νυν Ακαδημίας Επιστημών της Ρωσίας. Είναι τακτικό μέλος της Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Ερευνών της Μόσχας, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Επιστημών της Αγίας Πετρούπολης και από το 1987 αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ως εκπρόσωπος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ πήρε μέρος σε πολλά διεθνή συνέδρια. Πάνω από 150 επιστημονικές εργασίες του εκδόθηκαν στα ελληνικά, γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, σλοβακικά, τσέχικα, ρουμάνικα, ισπανικά, πορτογαλικά, γεωργιανά, εσθονικά, ουκρανικά, πολωνικά και ρώσικα (πάνω από 300). Τον Ιούλιο του 2002, του απενεμήθη ο "Χρυσός Σταυρός Τιμής" από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο, με την ευκαιρία της 28ης επετείου αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Ο Σ. Ι. Ράγκος, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Cambridge, είναι Επίκουρος Καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Στο παρελθόν έχει διατελέσει υπότροφος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Princeton και επιστημονικός συνεργάτης του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στον χώρο των σχέσεων θρησκείας, φιλοσοφίας και λογοτεχνίας στην ελληνική αρχαιότητα. Η πρόσφατη μελέτη του "Ορφικά Χρυσά Ελάσματα" πρόκειται να κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις "Στιγμή".

Η Παναγιώτα Καζολέα-Ταβουλάρη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία και Ιστορία-Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι Διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Έχει εκδώσει το βιβλίο "Η ιστορία της ψυχολογίας στην Ελλάδα 1830-1987". Άλλες επιστημονικές δημοσιεύσεις της είναι "Analyse semiologique du message publicitaire", "Tomas Kuhn, Η δομή των επιστημονικών επαναστάσεων", "Άσυλο φρενοβλαβών Σύρου", "Ψυχολογία και ευγονική στην Ελλάδα", "Φιλοσοφία και ψυχολογία, μεθοδολογικά προβλήματα οριοθέτησης του αντικειμένου έρευνας", "Φιλοσοφία και Νεοελληνική Εκπαίδευση - 19ος αιώνας", "Διδακτική και ψυχοπαιδαγωγικές καινοτομίες στο Πειραματικό Σχολείο Αθηνών", "Η συμβολή του Σωκράτη στην ψυχοθεραπεία και η διεθνής της αναγνώριση", "Η έννοια του ηθικού αγώνα στο ηθικοθρησκευτικό σύστημα του Θεόφιλου Καΐρη", "Οι χαρακτήρες του Ανδρέα Λασκαράτου. Πρώιμη διαγραφή ψυχολογικών τύπων μέσω σατιρικών και ηθικολογικών προθέσεων", "L'ame entre la metaphysique et l'empirisme dans quelques oeuvres de la periode des lumieres en Grece", "Community Psychology in Greece", "Φιλοσοφική συμβουλευτική" κ.ά. Ασχολείται με την έρευνα και διδάσκει στην Ανωτάτη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ο Μιχαήλ Βας. Γαλενιανός, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Είναι πτυχιούχος, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος ειδικεύσεως (Master) και διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπήρξε υπότροφος επίδοσης και διαγωγής του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών κατά τα ακαδημαϊκά έτη 1991-1992, 1992-1993 και 1993-1994, διετέλεσε παραγωγός σειράς εκπομπών θεολογικού και ιστορικού περιεχομένου στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος και είναι επίτιμο μέλος του Μεταπτυχιακού Φοιτητικού Θεολογικού Συνδέσμου.

Η Χριστίνα Φίλη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945 και σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπότροφος της γαλλικής κυβέρνησης συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στην ιστορία των μαθηματικών στο Παρίσι με τον καθηγητή Rene Taton και έλαβε κρατικό διδακτορικό δίπλωμα με άριστα. Είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια του Ε.Μ.Π. Έχει συγγράψει πολλά άρθρα και μελέτες και συμμετάσχει με ανακοινώσεις της σε συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ακόμα είναι ένας από τους συγγραφείς πέντε διεθνών συλλογών βιβλίων. Το 1993 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας της Ιστορίας των Επιστημών. Τον Ιούνιο του 1994, το Διεθνές Βιογραφικό Κέντρο του Cambridge την ανακήρυξε Διεθνή Γυναίκα (International Woman) για το έτος 1993-94. Το 2006 η Γαλλική Κυβέρνηση της απένειμε το παράσημο του Ιππότη των Ακαδημαϊκών Δαφνών (Chevalier des Palmes Academiques). Έχει γράψει πολλές μελέτες: δοκίμια, κριτικές βιβλίων, εικαστικά και μεταφράσεις που έχουν δημοσιευθεί στα λογοτεχνικά περιοδικά "Τομές", "Διαβάζω", "Ιχνευτής", "Σχεδία", "Νέα Εστία", "Πρίσμα", "Ευθύνη", "Πάροδος", "Εντευκτήριο", "Επίπεδο".

Ο Ι. Γ. Δελλής είναι καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Διδάσκει Γνωσιολογία, Ηθική και Φιλοσοφία της Παιδείας. Ανάμεσα στα βιβλία που έχει εκδώσει είναι: α) Ο "Σκεπτικισμός και η "Νέα Επιστήμη" στη Φιλοσοφία του J. Glanvill", Τυποθήτω-Γιώργος Δαρδανός, Αθήνα 1998, β) "Η συμβολή της αρχαίας ατομικής θεωρίας στην πρόοδο της επιστήμης του 17ου αιώνα", Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών 1998, γ) "Μαθήματα φιλοσοφίας της παιδείας", Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών 1995. Έχει δημοσιεύσει πολλές ερευνητικές μελέτες σε συλλογικούς τόμους και επετηρίδες, άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και Πρακτικά συνεδρίων, καθώς και λήμματα σε εγκυκλοπαίδειες και ειδικά Λεξικά.

Ο Δούκας Καπάνταης γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα, γιος του γλύπτη Βάσου Καπάνταη και της συγγραφέως Ισμήνης Καπάνταη. Έχει εκπονήσει δύο διδακτορικές διατριβές στη φιλοσοφία (Παρίσι - Σορβόνη 2000, και Βέρνη 2007) στην αριστοτελική μεταφυσική και στη νεώτερη λογική, αντίστοιχα. Το 2003 εκλέχτηκε δόκιμος ερευνητής στην Ακαδημία Αθηνών (Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Φιλοσοφίας, ΚΕΕΦ). Στο ίδιο Κέντρο εργάζεται έως σήμερα (ως εντεταλμένος ερευνητής από το 2007, και ως κύριος ερευνητής από το 2011). Έχει διδάξει Λογική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και έχει διατελέσει επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Είναι μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και της European Society for Ancient Philosophy. Ειδικεύεται στην αρχαία ελληνική οντολογία και στη σύγχρονη φιλοσοφική λογική. Τα λογοτεχνικά του βιβλία περιλαμβάνουν την ποιητική συλλογή "Αγοράκια κοριτσάκια", εκδ. Νεφέλη, 2004, και το μυθιστόρημα "Η Αυτοκράτειρα" (πρώτο τόμο της τριλογίας "Το χρονικό της Νέας Γης"), εκδ. Νεφέλη, 2012.

Η Μαρία Πρωτοπαπά - Μαρνέλη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Παρίσι IV) και ερευνήτρια του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει συγγράψει σημαντικά άρθρα και μελέτες και συμμετείχε σε ποικίλα προγράμματα ελληνικών και ξένων Πανεπιστημίων καθώς και με ανακοινώσεις της σε συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το πεδίο έρευνας με το οποίο κυρίως έχει ασχοληθεί είναι η Στωική Φιλοσοφία. Το βιβλίο της "La rhetorique des Stoiciens" κυκλοφορεί ήδη στη γαλλική γλώσσα από τις εκδόσεις L' Harmattan.