Γεννήθηκε στο Μαλακάτι του νομού Τρικάλων το 1940. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, υφηγητής και καθηγητής του Αστικού δικαίου στο Α.Π.Θ. και ήδη ομότιμος καθηγητής του ίδιου Πανεπιστημίου. Εξελέγη και αναγορεύθηκε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών τον Φεβρουάριο του 2004. Τον Μάρτιο του 2007 του απονεμήθηκε το "Βραβείο Παναγιώτη Φωτέα" για το σύνολο του έργου του. Το συγγραφικό του έργο εκτείνεται -πέραν του Αστικού δικαίου- και στην γενική θεωρία (φιλοσοφία και μεθοδολογία) του δικαίου, καθώς και σε θέματα οριακά του δικαίου, φιλοσοφικά (γνωσιολογικά, ηθικά, αισθητικά) και θεολογικά.

Ο Βασίλειος Νικόπουλος γεννήθηκε το 1942 στο χωριό Πωγωνίσκος της επαρχίας Κόνιτσας του νόμου Ιωαννίνων. Είναι έγγαμος, με δύο τέκνα. Αποφοίτησε από το γυμνάσιο Κόνιτσας με άριστα και εισήχθη στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ, επιτυχών πρώτος στις εισαγωγικές εξετάσεις. Πήρε το πτυχίο του με άριστα και αναγορεύθηκε διδάκτωρ του ίδιου πανεπιστημίου. Το 1971 εισήλθε στο δικαστικό σώμα και διορίστηκε έμμισθος πάρεδρος παρά πρωτοδίκαις στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. Διήλθεν επιτυχώς όλες τις βαθμίδες της δικαστικής ιεραρχίας και το 2007 επελέγη Πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Δημοσίευσε πολλές νομικές μελέτες σε διάφορα νομικά περιοδικά. Παράλληλα όμως με την επιστήμη και το υψηλό του λειτούργημα ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με το διήγημα "Το τάμα", το όποιο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Νέα Εστία", όπου δημοσίευσε μια σειρά διηγημάτων.