Ο Θόδωρος Γραμματάς γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1951. Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1976, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία και τη Θεατρολογία στο Παρίσι στα Πανεπιστήμια Paris III, Paris X και την Ecole Pratique des Hautes Etudes. Έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο Paris X το 1979 με θέμα διατριβής "La notion de liberte chez Nikos Kazantzakis". Από το 1994 είναι καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο γνωστικό αντικείμενο Νεοελληνικό Θέατρο και Πολιτισμός. Τομέας των ερευνητικών και διδακτικών ενδιαφερόντων του το νεοελληνικό θέατρο, η συγκριτική θεατρολογία, η κοινωνιολογία και η σημειολογία του θεάτρου, το θέατρο για παιδιά και νέους, το θέατρο στην εκπαίδευση. Είναι μέλος του International Biographical Centre του Κέιμπριτζ και του American Biographical Institute, και έχει τιμηθεί με το βραβείο του Νίκου Καζαντζάκη (1991).

Η Χαρά Μπακονικόλα γεννήθηκε στο Βόλο το 1948. Είναι πτυχιούχος ελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1971),πτυχιούχος γαλλικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1974). Κάτοχος κρατικού διδακτορικού διπλώματος (Doctorat d' Etat des Lettres et Sciences Humaines) του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Universite de Sorbonne, Paris IV), (1985). Το διάστημα 1975-1991 διετέλεσε βοηθός και στη συνέχεια λέκτωρ και επίκουρος καθηγήτρια στον Τομέα Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1992 (μέχρι σήμερα), τακτική καθηγήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάσκει φιλοσοφία του θεάτρου, θεωρία του δράματος, αισθητική του θεάτρου, αρχαία δραματουργία και δραματική ανάλυση.

Σπούδασε Γαλλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θέατρο στις σχολές Πέλου Κατσέλη και Πειραϊκού Συνδέσμου. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές ελληνικής και γαλλικής φιλολογίας καθώς και θεατρολογίας στο Παρίσι και έλαβε διδακτορικό τίτλο στις Τέχνες του Θεάματος/Θέατρο, του Πανεπιστημίου Ρaris X-Nanterre Γαλλίας. Ασχολείται με το θέατρο ως ηθοποιός από το 1983 και έχει σκηνοθετήσει πολλές παραστάσεις με ερασιτεχνικούς και επαγγελματικούς θιάσους. Δίδαξε θέατρο στα Παν/μια Κρήτης, Πάτρας και Αθήνας καθώς και στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης και στο Διδασκαλείο Νηπιαγωγών.

Ο Βάλτερ Πούχνερ γεννήθηκε στη Βιέννη το 1947. Σπούδασε επιστήμη του Θεάτρου (Θεατρολογία) στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το 1972 απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, με μια εργασία για το νεοελληνικό θέατρο σκιών. Το 1977 ανακηρύχθηκε υφηγητής, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με μια διατριβή για τη γέννηση του θεάτρου στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Από τότε έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. Δίδαξε επί δώδεκα χρόνια Ιστορία Θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1989 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην αρχή στο Τμήμα Φιλολογίας και από το 1991 στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, του οποίου διατελεί αντιπρόεδρος. Παράλληλα δίδασκε έως το 2006 Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και έχει μετακληθεί πολλές φορές ως επισκέπτης καθηγητής σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια. Το 1994 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών και το 2001 παρασημοφορήθηκε για τις επιστημονικές του επιδόσεις με τον "Αυστριακό Σταυρό Τιμής για την Επιστήμη και την Τέχνη". Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 90 βιβλία και 400 μελετήματα για θέματα του ελληνικού και βαλκανικού θεάτρου, της συγκριτικής λαογραφίας, των βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών εν γένει, καθώς και της θεωρίας του θεάτρου και του δράματος.

Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών και Θεατρολογία και Υποκριτική στο Παρίσι. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος (DΕΑ) στον τομέα Τέχνες του Θεάματος/Θέατρο του Παν/μίου Σορβόννης - Ρaris III και υποψήφια διδάκτωρ του ιδίου Πανεπιστημίου. Έχει συμμετάσχει σε πολλά θεατρολογικά συνέδρια στην Αθήνα και έχει δημοσιεύσει άρθρα σχετικά με το σύγχρονο θέατρο.

Η Ιφιγένεια Μποτουροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1990 αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σορβόνης (Paris IV) με την εργασία: "Ο Ernest Renan και η σύγχρονη Ελλάδα". Το 1998 εξελέγη λέκτωρ στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, στον Τομέα του Γαλλικού Πολιτισμού. Έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες και έχει πλούσιο μεταφραστικό έργο.

Ο Λέανδρος Πολενάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών και στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι. Είναι διδάκτωρ του τμήματος Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Πολιτιστικής Διαχείρισης του Παντείου Παν/μίου Αθήνας. Διατηρεί τη μόνιμη στήλη θεατρικής κριτικής της εφημερίδας "Αυγή" από το 1978. Έχει μεταφράσει κλασικούς και νεώτερους συγγραφείς από τέσσερις γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ρωσικά) όπως επίσης και αρχαίους έλληνες από το πρωτότυπο. Έχει συνεργαστεί με τα κυριότερα επιστημονικά και λογοτεχνικά περιοδικά και έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία ποίησης και πεζογραφίας. Δίδαξε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Πάτρας, ενώ διδάσκει σε δραματικές σχολές.

Καθηγητής Σημειωτικής του Θεάτρου και Θεωρίας της Επιτέλεσης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Πατρών. Διδάκτωρ Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. D.E.A. των Πανεπιστημίων: Université de Droit, d' Economie et de Sciences Sociales de Paris (Paris II), École des Hautes Études en Sciences Sociales de Paris, Université Paris X - Nanterre. Diplômes των Πανεπιστημίων: Paris II & Institut Universitaire International de Luxembourg. Πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει άνω των 130 άρθρων με αντικείμενο θεωρίες του θεάτρου, της περφόρμανς, της λογοτεχνίας, της φωτογραφίας στα Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Ρουμανικά και Σερβο-Κροα-τικά. Επιμελητής της σειράς «Η Τέχνη του Θεάματος» των εκδόσεων Ελληνικά Γράμματα που αριθμεί 32 τόμους. Συνεργασία ως Κριτικός Θεάτρου - Επιφυλλιδογράφος με το περιοδικό Νέα Εστία (1999-2012), τις εφημερίδες Ελευθεροτυπία, Ημερησία, κ.ά. και πρόσφατα την www.imerodromos.gr. Επί σειρά ετών Κριτικός βιβλίου (Το Βήμα, Αυγή, Αντί, Διαβάζω, κ.ά.). Έχει διατελέσει Πρόεδρος (2011) και μέλος (2006-2007) της Γνωμοδοτικής Επιτροπής του ΥΠΠΟ, για σειρά ετών μέλος της Επιτροπής Βραβείων ΚΟΥΝ και Βραβείων της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών, μέλος της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας (2001-2003), μέλος της Επιτροπής Σύστημα Αθήνα και μέλος του Δ.Σ. του Ε.Κ.Δ.Ι.Θ., υπεύθυνος της Συνάντησης Νέων Δημιουργών για το Αρχαίο Δράμα του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών (2007-2009), κ.ά. Συνεργασία σε λογοτεχνικές παραγωγές της Κρατικής Τηλεόρασης ως σεναριογράφος όπως και στην παραγωγή, δραματουργία, μετάφραση, σκηνοθεσία θεατρικών παραστάσεων.

Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός σπούδασε θέατρο και Βιολογία στο Παν/μιο Αθήνας. Ως ηθοποιός συνεργάστηκε με σημαντικούς σκηνοθέτες. Ο ίδιος έχει σκηνοθετήσει έργα Pinter, Strindberg, Arden, Genet, B. Strauss, Heiner Muller, Brecht, Shakespeare, Ευριπίδη, Σοφοκλή, Αισχύλου κ.ά. Από το 1992 διευθύνει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό σεμινάρια πρακτικής του ηθοποιού βασισμένα στη Βιοενεργητική Μέθοδο, ενώ τα τελευταία χρόνια εστιάζει το ενδιαφέρον του στο ζήτημα του Χορού στο αρχαίο και στο σύγχρονο δράμα. Δίδαξε επί πενταετία στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Παν/μίου Πατρών και τώρα διδάσκει υποκριτική στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Παν/μίου Πελοποννήσου.

Πτυχιούχος της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τμ. ιστορίας και αρχαιολογίας, με μεταπτυχιακή ειδίκευση στη συγκριτική εκπαίδευση και ανθρώπινα δικαιώματα του διαπανεπιστημιακού προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Institute of Education του Παν/μίου του Λονδίνου. Είναι υποψήφια διδάκτωρ στην ίδια σχολή. Εργάζεται ως φιλόλογος καθηγήτρια στη Β/βάθμια Εκπαίδευση και συμμετέχει σε ερευνητικές ομάδες του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας (ΚΕΕ) και του Κέντρου Μελέτης και Τεκμηρίωσης (ΚΕΜΕΤΕ) της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ).

Απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Παν/μίου Αθηνών με μεταπτυχιακό τίτλο στην Ιστορία και Ανθρωπολογία από την Ecole Pratique des Hautes Etudes στο Παρίσι. Έκανε σπουδές σωματικής έκφρασης και χορού στο Παν/μιο της Σορβόννης-Ρaris III και φοίτησε στις σχολές θεάτρου των Marcel Marceau και Jacques Lecoq. Δίδαξε θεατρολογία και θεατρική παιδεία στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Εργάζεται στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας (ως υπεύθυνη των εκπαιδευτικών προγραμμάτατων και είναι από πενταετίας υπεύθυνη του θεατρικού εργαστηρίου του Δήμου Αυλώνα.

Σπούδασε υποκριτική στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης Βεάκη. Έκανε χοροκινητική έκφραση με τη Λήδα Σάνταλα και σεμιναριακά μαθήματα για τη σκηνική παρουσίαση του αρχαίου ελληνικού δράματος στο Κέντρο Αρχαίου Δράματος Δεσμοί-Ασπασία Παπαθανασίου. Εργάζεται ως ηθοποιός, στο θέατρο και στην τηλεόραση ενώ παράλληλα διδάσκει θέατρο στην Ανοιχτή Θεραπευτική Κοινότητα Στροφή, όπου έχει σκηνοθετήσει θεατρικές παραστάσεις κλασικών συγγραφέων με σκοπό την ανακάλυψη καινούριας δυναμικής, τη σωματική εγρήγορση και εκτόνωση καθώς και την ομαδική δημιουργία.

Ο Παναγιώτης Μέντης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1953. Σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή Πέλου Κατσέλη, και από το 1976 εργάζεται ως ηθοποιός στο θέατρο. Ως ηθοποιός συνεργάστηκε με τους θιάσους: Αλίκης Βουγιουκλάκη, Θύμιου Καρακατσάνη, "Προσκήνιο" του Αλέξη Σολομού, Θέατρο Πειραιά-Εξαρχείων, Αλέκου Αλεξανδράκη-Νόνικας Γαληνέα, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Εθνικό Θέατρο, Θέατρο Στοά, και τα ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, Κομοτηνής, Κέρκυρας. Ως συγγραφέας έχει βραβευθεί δύο φορές με κρατικό βραβείο από το Υπουργείο Πολιτισμού, για τα θεατρικά του έργα: "Playmobil" το 1989, και "Άννα, είπα!" το 1994. Το 1997 βραβεύτηκε με τιμητική διάκριση από το Ίδρυμα Ωνάση, στον πρώτο Διεθνή Πολιτισμικό Διαγωνισμό του Ιδρύματος για συγγραφή θεατρικού έργου, για το θεατρικό του έργο "Save". Το 2001, στο δεύτερο Διεθνή Πολιτισμικό Διαγωνισμό του Ιδρύματος Ωνάση, τιμήθηκε με το τρίτο διεθνές βραβείο για το θεατρικό έργο "Ξένοι", που παρουσιάστηκε από τη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.

Ο Nίκος Ξένιος γεννήθηκε το 1962 στo Χαρτούμ και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου ζει και διδάσκει στο Μουσικό Σχολείο Αλίμου. Έκανε τις βασικές του σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο, στον Τομέα Φιλοσοφίας και Κοινωνικών Σπουδών. Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι, στον Τομέα Ιστορίας και Πολιτισμών, έλαβε δε τον τίτλο του Διδάκτορος της Πολιτικής Φιλοσοφίας από το Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει κάνει εισηγήσεις σε επιστημονικά συνέδρια για το θέατρο. Έγραψε, μαζί με το Στ. Ροδαρέλλη, το "Λεξικό θεατρικών όρων" (εκδ. Κοαν), το ελληνικό μέρος στην "Ελληνική γραμματική για ρωσόφωνους" (εκδ. Πελασγός) καθώς και κριτικές θεάτρου και κινηματογράφου στο περιοδικό "Το Τέταρτο". Έγραψε επίσης τα σενάρια "Εποχές του Διονύσου" και "Ισμαήλ". Μελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά "Αρχαιολογία", "Ουτοπία", "Τόπος Επίκοινος", "Θεατρογραφίες", "Dioniso" (Συρακούσες) και "Theatres du Monde" (Avignon), και έχουν περιληφθεί στα βιβλία "Θέατρο και διαπολιτισμική εκπαίδευση"(εκδ. Ζαχαρόπουλος) και "Greek Magic" (εκδ. Routledge), καθώς και στα πρακτικά έξι διεθνών συνεδρίων για το Θέατρο. Διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά "Αρχαιολογία", "Οδός Πανός", "Αnteprima", "Φαρφουλάς" και στη συλλογή "Ιστός '95". Η συλλογή διηγημάτων του "Το άχτι" κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Φαρφουλάς και προκρίθηκε ως υποψήφιο για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου πεζογράφου του περιοδικού Διαβάζω.

Δ/ντής του πειραματικού γυμνασίου Παν/μίου Μακεδονίας. Απόφοιτος της θεολογικής σχολής του Αριστοτελείου Παν/μίου Θεσσαλονίκης και κάτοχος μεταπτυχιακού και διδακτορικού διπλώματος του Παπικού Παν/μίου της Ρώμης "Άγιος Θωμάς Ακινάτης". Είναι εμψυχωτής μαθητικών ομάδων θεάτρου πάνω από δέκα χρόνια σε παραστάσεις κυρίως αρχαίου ελληνικού δράματος. Συμμετείχε κατ' επανάληψη στις οργανωτικές και κριτικές επιτροπές των Πανελλήνιων Μαθητικών Αγώνων Θεάτρου του ΥΠΕΠΘ. Εργάζεται και επαγγελματικά ως σκηνογράφος από το 1997.

Απόφοιτος της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης Βασίλη Ρίτσου "Περίακτος". Σαν ηθοποιός εργάστηκε στην Αθήνα μέχρι το 1989 οπότε και ανέλαβε στη γενέτειρά του Νέα Ορεστιάδα Έβρου τη νεοσύστατη τότε Θεατρική Ομάδα της Κιν/κής Λέσχης η οποία εξελίχθηκε στο "Θεατρικό Εργαστήρι Ν. Ορεστιάδας". Από το 1992 κάνει μαθήματα Θεατρικής Παιδείας σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια του βορείου Έβρου, ενώ μέχρι και σήμερα είναι υπεύθυνος της Θεατρικής Ομάδας του 1ου Γυμν./Λυκείου Ν. Ορεστιάδας. Το 1999 ανέλαβε Δ/ντής της Δημ/κής Επιχ/σης Πολ/στικής Ανάπτυξης Ν. Ορεστιάδας.

Ο Τάκης Τζαμαργιάς γεννήθηκε στον Πειραιά το 1959. Σπούδασε θέατρο και παιδαγωγικά. Εκπαιδευτικός, σκηνοθέτης, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος του Πανεπιστημίου Αθηνών με ειδίκευση "Θέατρο στην εκπαίδευση". Επί εικοσαετία δάσκαλος στη δημόσια πρωτοβάθμια εκπαίδευση, δίδαξε τεχνικές θεάτρου σε επιμορφωτικά σεμινάρια εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και στο Σύλλογο Θεατρολόγων, θεατρικό αυτοσχεδιασμό στις Φυλακές Ανηλίκων Κορυδαλλού, ενώ είναι καθηγητής υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Για δεκατέσσερα συνεχή χρόνια διευθύνει το Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου Κερατσινίου. Έχει ανεβάσει έργα ελληνικού κυρίως ρεπερτορίου, είτε ως υπεύθυνος της Θεατρικής Σκηνής του Δήμου Κερατσινίου -της οποίας υπήρξε και ιδρυτής- και της Εταιρείας Δυτικά της Πόλης, είτε συνεργαζόμενος με ελεύθερους θιάσους και την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Επίσης έχει λάβει μέρος σε συνέδρια και ημερίδες με αντικείμενο το θέατρο στο σχολείο και έχει γράψει άρθρα για το θέμα αυτό.

Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Εκεί σπούδασε αρχαιολογία και στη συνέχεια παιδαγωγικά στο Παν/μιο της Αθήνας, ψυχολογία και θεατρικό παιχνίδι στη Γενεύη. Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός και έχει από το 1986 μέχρι σήμερα πρόγραμμα για παιδιά στο μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Αθηνών. Είναι συγγραφέας βιβλίων για παιδιά: "Μινωική Κρήτη", "Χρυσές Μυκήνες", "Θησέας", "Τα κυκλαδικά ειδώλια ζωντανεύουν", "Παίζουμε κουκλοθέατρο". "Τα πορτρέτα του Φαγιούμ και η μυστηριώδης μις Τζούλια", "Ταξιδεύοντας με τον Ιάσονα", "Η Αφροδίτη της Μήλου κλαίει". Είναι μέλος του ICOM. Το 2012 τιμήθηκε με το βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της.

Η Αγάπη Κανδυλάκη σπούδασε Κοινωνική Εργασία (ΤΕΙ Ηρακλείου) και Κοινωνιολογία (Πάντειο Πανεπιστήμιο). Απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών Μ.Α. σε Κοινωνική και Κοινοτική εργασία και διδακτορικό τίτλο Ph.D από το Πανεπιστήμιο του Bradford (Μεγ. Βρετανία). Εργάστηκε ως Λέκτορας στο πανεπιστήμιο του Portsmouth (Μεγ. Βρετανία) (1993-1995) και στο Κολλέγιο του Bradford and Ilkley (Μεγ. Βρετανία) (1992-1993) και ως επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ της Αθήνας και στο Τμήμα Συμβουλευτικής της ΠΑΤΕΣ-ΣΕΛΕΤΕ. Εργάστηκε επίσης στην Κοινωνική Υπηρεσία του Νοσοκομείου ΚΑΤ και στα Γραφεία Κοινωνικής Μέριμνας του ΙΚΑ Πειραιά και Ρεθύμνου. Σήμερα είναι Λέκτορας Κοινωνικής Εργασίας στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Έχει εξειδικευτεί στην ατομική και την ομαδική συμβουλευτική, καθώς και στην οικογενειακή θεραπεία. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και αγγλόφωνα περιοδικά πάνω στη σεξουαλική παρενόχληση ανηλίκων, στη χρήση της ποιοτικής μεθοδολογίας της έρευνας στην κοινωνική εργασία, καθώς και στην πολυπολιτισμικότητα και τον αντιρατσισμό.

Βασικές και μεταπτυχιακές σπουδές αγγλικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Insitute of Education. Έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα και στον τομέα "Drama and Education" στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Είναι απόφοιτος της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βόλου και έχει παρακολουθήσει σεμιναριακούς κύκλους υποκριτικής στο Central School of Speech and Drama στο Λονδίνο.

Σπούδασε παιδαγωγικά, πολιτικές επιστήμες, τέχνη και τεχνολογία στην εκπαίδευση καθώς και εκπαιδευτικό δράμα. Έχει μεγάλη διδακτική πείρα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα και στη Μεγάλη Βρετανία. Έχει ασχοληθεί με την έρευνα δράσης στο Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Αγγλίας του Μπέρμιγχαμ (UCΕ) και τη χρήση του εκπαιδευτικού δράματος ως διδακτική μέθοδο στο δημοτικό σχολείο. Διδάσκει εικαστικά και θεατρική αγωγή.

Απόφοιτος του ΤΕΙ Αθήνας με μεταπτυχιακές σπουδές στις παιδαγωγικές επιστήμες στο Institute of Education του Παν/μίου του Λονδίνου και στη δραματική τέχνη στην εκπαίδευση στο University of Central England. Παρακολούθησε σεμινάρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για τις τέχνες στην εκπαίδευση, χορό, θέατρο και κινηματογράφο. Έχει συνεργαστεί με θεατρικές ομάδες, δίδαξε τη δραματική τέχνη στην εκπαίδευση σε Προγράμματα Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών και συμμετείχε στην υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για τη Β/θμια Εκπ/ση. Εργάζεται στη Β/βάθμια Εκπαίδευση.

Σπούδασε θεατρολογία στο τμήμα θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και υποκριτική στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης Γ. Θεοδοσιάδη. Παρακολούθησε πολλά σεμινάρια θεατρικού παιγνιδιού, εκπαιδευτικού δράματος, υποκριτικής και χορού. Στα πλαίσια της παν/μιακής της διπλωματικής εργασίας έκανε έρευνα για "Το θεατρικό παιχνίδι μέσα στην παράσταση για παιδιά".

Η Ματίνα Λυσικάτου σπούδασε θεατρολογία και είναι πτυχιούχος του τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ασχολήθηκε με το Εκπαιδευτικό Δράμα, την εφαρμογή του οποίου διερεύνησε σε διαπολιτισμικό Γυμνάσιο. Η διπλωματική της εργασία είχε ως θέμα τη "Μεταφορά του πεζού λόγου στη σκηνή τη δεκαετία 1993-2003 στην Ελλάδα".

Πτυχιούχος γαλλικής γλ. και φιλολογίας καθώς και ιστορίας και αρχαιολογίας των Παν/μιων Θεσσαλονίκης και Αθηνών αντίστοιχα. Έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο Γαλλικής Λογοτεχνίας από το Παν/μιο Θεσ/νίκης και συνέχισε θεατρικές σπουδές στο Παρίσι στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης - Paris III απ' όπου έλαβε μεταπτυχικαό τίτλο (DΕΑ) και διδακτορικό στις Τέχνες του Θεάματος/ Θέατρο. Στα ενδιαφέροντά της είναι η διαπολιτισμική εκπαίδευση, η χρήση του θεάτρου στη διδακτική της ξένης γλώσσας καθώς και η θεατρική αγωγή στο χώρο του σχολείου. Είναι καθηγήτρια στο πειραματικό σχολείο Παν/μίου Αθηνών.