Η Τιτίνα Δανέλλη (Μαρία Χριστίνα) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιταλική Φιλολογία στη Νάπολη και στη Ρώμη της Ιταλίας, ενώ ταυτόχρονα παρακολούθησε τη σχολή Διερμηνέων. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος σε πολλά περιοδικά (ΕΝΑ και ΚΑΙ, επί εποχής Παύλου Μπακογιάννη) και σε απογευματινές εφημερίδες στο ελεύθερο αλλά και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ. Επίσης έγραψε σενάρια για τηλεοπτικές σειρές και έκανε πολλές μεταγλωττίσεις από ξένες ταινίες. Από το 1985 εργάζεται στην εφημερίδα "Ριζοσπάστης". Πρώτο της έργο το μυθιστόρημα "Ο επιτυχημένος" (1971). Ακολούθησαν το μυθιστόρημα "Αντιπερισπασμός" (1973), οι νουβέλες "Αίθουσα αναμονής" (1974) και "Σερ Γκρέγκορι ή Καπετάν Γρηγόρης" (1986), το μυθιστόρημα "Ένα και Ένα κάνουν όσο θες" (σε συνεργασία με τον Μάνο Κοντολεων, 1981), το θεατρικό έργο "Έρως διατηρητέος έως... "(1996), και τα μυθιστορήματα "Ο θρήνος της Κλεοπάτρας" (2000), "Το παιχνίδι του δικαστή" (2002), "Εκ των πραγμάτων" (σε συνεργασία με τον Θανάση Μπαλοδήμα, 2003), "Η τέταρτη γυναίκα" (2004), και το κατασκοπευτικό μυθιστόρημα "Ο ταγματάρχης" (σε συνεργασία με τον Θανάση Παπαρήγα, 2007). Έχει τιμηθεί με το βραβείο ΥΠΠΟ για το θεατρικό έργο "Έρως διατηρητέος έως... "(1995). Έλαβε μέρος, με διηγήματα της, και στους τέσσερις τόμους των "Ελληνικών εγκλημάτων" (2007, 2008, 2009 και 2011) ενώ συμμετείχε και στον συλλογικό τόμο "Η επιστροφή του αστυνόμου Μπέκα - Ο ήρωας του Γιάννη Μαρή σε νέες περιπέτειες" (2012).

Ο Θανάσης Παπαρήγας γεννήθηκε στο Βόλο το Μάη του 1945. Στις τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου οργανώνεται στη Νεολαία της ΕΔΑ και αργότερα στη Δημοκρρατική Νεολαία Λαμπράκη. Με την είσοδό του στο Πανεπιστήμιο στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας το 1964 γίνεται μέλος του Γραφείου της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη της Σχολής του και του Γραφείου της οργάνωσης του Πανεπιστημίου. Το 1967-1968 εξορίζεται από τη Χούντα στη Γυάρο και τη Λέρο. Μέσα στη χούντα το 1968 γίνεται μέλος του ΚΚΕ και δουλεύει στην παρανομία. Ξαναπιάνεται το Νοέμβρη του 1973, βασανίζεται από την ΕΣΑ στο Μπογιάτι και ξαναστέλνεται εξορία στη Γυάρο, από όπου επέστρεψε τον Ιούλη του 1974 με την πτώση της χούντας. Υπήρξε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ, ενώ δούλεψε σε πάρα πολλούς τομείς, ανάλογα με τις χρεώσεις στο Κόμμα. Δραστηριοποιήθηκε στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ, ως συντάκτης του Ριζοσπάστη, ως μέλος της Συντακτικής Επιτροπής και υπεύθυνος του Διεθνούς Τμήματος της εφημερίδας. Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών. Ως δημοσιογράφος επιμελούνταν και παρουσίαζε ενημερωτικές, πολιτικές, ιστορικές εκπομπές καθώς και εκπομπές βιβλίου στον 902 Αριστερά στα FM, στην τηλεόραση του 902. Ήταν μέλος του Τμήματος Ιστορίας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και μέλος του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων 1967-1974. Ήταν πολυγραφότατος, πολύπλευρα καλλιεργημένη προσωπικότητα και άφησε πλούσιο και πρωτότυπο συγγραφικό έργο και πολλά ανεκπλήρωτα όνειρα. Βρέθηκε σε όλες τις Ηπείρους, έτρεχε από την Ασία στην Αμερική, από την Ευρώπη στην Αφρική καλύπτοντας πετυχημένα, ζωντανά και εύστοχα, δύσκολα ρεπορτάζ, διεθνείς συναντήσεις και δραστηριότητες του κινήματος, προσφέροντας στο επαναστατικό κίνημα με τις γνώσεις του, την ευρυμάθειά του και τη γλωσσομάθειά του. Ο Θανάσης Παπαρήγας υπήρξε κοντά στις άλλες δραστηριότητες συνεργάτης των εκδόσεων της Σύγχρονης Εποχής, με το συγγραφικό του έργο, τις μεταφράσεις του, τις επιμέλειες, τις θεωρήσεις μεταφράσεων, τα βιβλιοκριτικά του σημειώματα, τις παρατηρήσεις, υποδείξεις, συμβουλές του ακόμα και με το χιούμορ του. Βρήκε τραγικό τέλος τον Οκτώβρη του 2002 όταν παρασύρθηκε από αυτοκίνητο στη Νέα Μάκρη.

Ο Φίλιππος Φιλίππου γεννήθηκε στην Κέρκυρα τον Δεκέμβριο του 1948. Από το 1968 ως το 1982, με μικρά ή μεγάλα διαλείμματα, ταξίδεψε ως μηχανικός σε φορτηγά καράβια. Το πρώτο του βιβλίο, "Οι Κνίτες, τέκνα της ανάγκης ή ώριμα τέκνα της οργής;" εκδόθηκε το 1983. Ακολούθησαν οι μικρές βιογραφίες "Ιδανικοί αυτόχειρες ή ζήτω ο θάνατος" (1984), το αφήγημα "Οι εραστές της θάλασσας ή Το βιβλίο του άγνωστου ναύτη" (1986), τα αστυνομικά μυθιστορήματα "Κύκλος θανάτου" (1987 και 2007), "Το χαμόγελο της Τζοκόντας" (1988) και "Το μαύρο γεράκι" (1996), η μελέτη "Ο πολιτικός Νίκος Καββαδίας" (1996), το επίσης αστυνομικό "Αντίο, Θεσσαλονίκη" (1999), το αφήγημα "Ομόνοια" 2000. "Ταξίδι στον ομφαλό της Αθήνας" (2000), το μυθιστόρημα "Οι τελευταίες ημέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη" (2003), το μυθιστόρημα "Νέα Υόρκη, καλοκαίρι και μοναξιά" (2005), τη βιογραφία "Κωσταντίνος Θεοτόκης, σκλάβος του πάθους" (2006) και τα μυθιστορήματα "Ο θάνατος του Ζορμπά" (2007) και "Ο άντρας που αγαπούσαν οι γυναίκες" (2009), "Ο οργισμένος έφηβος" (2010), "Ο ερωτευμένος Ελύτης" (2011), "Ζωή και θάνατος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου", (2012). Έχει συνεργαστεί με ποικίλα έντυπα, περιοδικά και εφημερίδες. Στις εφημερίδες "Αυγή" και "Εποχή" και στο περιοδικό "Αντί" έγραφε κείμενα για τον πολιτισμό και τη λογοτεχνία. Τα τελευταία χρόνια δημοσιεύει στην εφημερίδα "Το Βήμα" κριτικές και παρουσιάσεις αστυνομικών βιβλίων. Ζει στην Αθήνα. (φωτογραφία: Κώστας Μητρόπουλος)