Ο Πλάτων Μαυρομούστακος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Από το 1991 διδάσκει στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου εργάζεται μέχρι σήμερα ως Αναπληρωτής Καθηγητής. Έχει πραγματοποιήσει και έχει διευθύνει έρευνες πάνω σε διάφορα ζητήματα της ιστορίας του ελληνικού θεάτρου, με ιδιαίτερη έμφαση στη σύγχρονη ελληνική δραματουργία και τη σκηνική πρακτική, στην πρόσληψη του ιταλικού μελοδράματος και στη μελέτη των παραστάσεων του αρχαίου δράματος κατά τους νεότερους χρόνους. Είναι επίσης διευθυντής των "Απάντων" του Μολιέρου. Περίπου εκατόν πενήντα άρθρα και δοκίμιά του με θεματολογία που αφορά το ελληνικό και το ευρωπαϊκό θέατρο έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά, εφημερίδες και θεατρικά προγράμματα. Έχει αναλάβει την επιστημονική επιμέλεια διαφόρων εκδόσεων θεατρικού και θεατρολογικού περιεχομένου. Έχει επίσης συνεργαστεί ως επιστημονικός συνεργάτης με το Κέντρο Μελέτης Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικό Μουσείο, ως εισηγητής δραματολογίου με πολλά αθηναϊκά και δημοτικά περιφερειακά θέατρα, καθώς και με την Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση. Έχει διατελέσει μέλος γνωμοδοτικών επιτροπών του Υπουργείου Πολιτισμού και διοικητικών συμβουλίων σε διάφορους δημόσιους και ιδιωτικούς πολιτιστικούς φορείς και οργανισμούς.

Ο Βάλτερ Πούχνερ γεννήθηκε στη Βιέννη το 1947. Σπούδασε επιστήμη του Θεάτρου (Θεατρολογία) στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το 1972 απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, με μια εργασία για το νεοελληνικό θέατρο σκιών. Το 1977 ανακηρύχθηκε υφηγητής, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με μια διατριβή για τη γέννηση του θεάτρου στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Από τότε έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. Δίδαξε επί δώδεκα χρόνια Ιστορία Θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1989 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην αρχή στο Τμήμα Φιλολογίας και από το 1991 στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, του οποίου διατελεί αντιπρόεδρος. Παράλληλα δίδασκε έως το 2006 Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και έχει μετακληθεί πολλές φορές ως επισκέπτης καθηγητής σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια. Το 1994 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών και το 2001 παρασημοφορήθηκε για τις επιστημονικές του επιδόσεις με τον "Αυστριακό Σταυρό Τιμής για την Επιστήμη και την Τέχνη". Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 90 βιβλία και 400 μελετήματα για θέματα του ελληνικού και βαλκανικού θεάτρου, της συγκριτικής λαογραφίας, των βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών εν γένει, καθώς και της θεωρίας του θεάτρου και του δράματος.

Η Αρετή Βασιλείου είναι επίκουρη καθηγήτρια Νεοελληνικού Θεάτρου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου διδάσκει από το 2003. Αμέσως μετά τις προπτυχιακές της σπουδές (Ελληνική Φιλολογία, Πανεπιστήμιο Κρήτης), έκανε μεταπτυχιακές θεατρολογικές σπουδές στην Ελλάδα (Πανεπιστήμιο Κρήτης) και το εξωτερικό (University of Warwick, U.K.) σχετικά με το αμερικανικό θέατρο (Tennessee Williams), καθώς και με την ιστορία και θεωρία του νεότερου παγκόσμιου και ελληνικού θεάτρου. Εργάσθηκε επί επτά έτη ως ερευνήτρια στο Πρόγραμμα Νεοελληνικού Θεάτρου του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών στο Ρέθυμνο (Ιδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα, καθώς και οι δημοσιεύσεις της σε συλλογικούς επιστημονικούς τόμους, σε επιστημονικά περιοδικά και σε πρακτικά ελληνικών και διεθνών συνεδρίων, επικεντρώνονται στη μελέτη των ποικίλων πτυχών του νεοελληνικού θεάτρου του 19ου και 20ού αιώνα: δραματουργία, κριτική, μετάφραση, σκηνική πρακτική, σχέσεις νεοελληνικού και παγκόσμιου θεάτρου, σχέσεις του νεοελληνικού θεάτρου με άλλες τέχνες ή μορφές λόγου (κινηματογράφος, χορός, λογοτεχνία). Έχει εκδώσει το βιβλίο "Εκσυγχρονισμός ή Παράδοση; Το θέατρο πρόζας στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου" ("Μεταίχμιο", 2005).

Η Άννα Σταυρακοπούλου σπούδασε φιλολογία στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έκανε μεταπτυχιακές στο θέατρο στο Πανεπιστήμιο Paris III-Sorbonne Nouvelle και στο Πανεπιστήμιο του Horvard (PhD, 1994). Δίδαξε στα πανεπιστήμια New York University, Βοσπόρου (Κωνσταντινούπολη) και Harvard (1994-1999). Διετέλεσε υποδιευθύντρια του θυγατρικού Ιδρύματος Ωνάση στη Νέα Υόρκη. Δίδαξε ως επισκέπτρια στα Πανεπιστήμια Yale και Κρήτης. Στο τμήμα θεάτρου Α.Π.Θ., διδάσκει θεατρολογία από το 2003. Επιμελήθηκε με τον Gregory Nagy τον τόμο "Modern Greek Literature: Critical Essays" (Routledge, New York 2003) και έχει δημοσιεύσει άρθρα στα αγγλικά και τα ελληνικά για την ελληνική λογοτεχνία και το θέατρο.

Καθηγητής Θεατρολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης το διάστημα 1982-2005. Διευθυντής ερευνητικού προγράμματος "Πηγές της ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου", Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών (ΙΤΕ) 1988-2007. Βραβείο εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας το 2004.

Η Χρυσόθεμις Σταματοπούλου - Βασιλάκου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι φιλόλογος-θεατρολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια (2005) του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Απόφοιτος της Ελληνο-Γαλλικής Σχολής Καλογραιών Saint-Joseph (1970), είναι πτυχιούχος της Γαλλικής και της Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και του Τμήματος Βιβλιοθηκονομίας του Τ.Ε.Ι. Αθηνών, στο οποίο διετέλεσε καθηγήτρια (1987-1995). Το 1991 ορκίστηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα: "Το ελληνικό θέατρο στην Κωνσταντινούπολη το 19ο αιώνα". Έχει εκδώσει και επιμεληθεί εννέα (9) αυτοτελή βιβλία, ενώ πενήντα (50) επιστημονικές εργασίες της έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, επετηρίδες και περιοδικά. Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις της σε επιστημονικά συνέδρια, ελληνικά και διεθνή και έχει δώσει διαλέξεις που έχουν οργανωθεί από διάφορους φορείς. Έχει επίσης αναλάβει και ολοκληρώσει, ως επικεφαλής, ερευνητικά προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την Επιτροπή Ερευνών του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνεργάζεται με το Υπουργείο Παιδείας ως μέλος διαφόρων επιτροπών.

Η Ιουλία Πιπινιά είναι λέκτορας θεατρολογίας-ιστορίας θεάτρου από το 2005 στο τμήμα θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και είναι διδάκτωρ του τμήματος θεατρικών σπουδών του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ στο Ηνωμένο Βασίλειο (2002). Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και ως ΣΕΠ στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Οι δημοσιεύσεις και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν το ευρωπαϊκό και το ελληνικό θέατρο, κυρίως κατά το 19ο αιώνα και έως τις αρχές 20ου αιώνα.

Η Κωνσταντίνα Ριτσάτου είναι λέκτορας θεατρολογίας. Απόφοιτος της σχολής Νηπιαγωγών Χανίων (1984) και της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης (1994). Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος του τομέα θεατρολογίας-μουσικολογίας του τμήματος φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (1998). Η διδακτορική της διατριβή είχε θέμα: "Η συμβολή του Α. Ρ. Ραγκαβή στην ανάπτυξη του Νεοελληνικού Θεάτρου" (1999-2004). Υπηρέτησε δεκαεπτά χρόνια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Εργάστηκε ως ερευνήτρια στο τμήμα θεάτρου, Α.Π.Θ. (2004-2006). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα άπτονται ζητημάτων της ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου, με έμφαση στο 19ο αιώνα, και της παιδαγωγικής του θεάτρου. Άρθρα και μελέτες της έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους.

Ο Ανδρέας Δημητριάδης είναι λέκτορας στο τμήμα θεάτρου του Α.Π.Θ. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στο ελληνικό θέατρο του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ού, κυρίως σε θέματα επαγγελματικής οργάνωσης θιάσων και υποκριτικού ύφους. Σχετικά άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους.

Η Χαρά Μπακονικόλα γεννήθηκε στο Βόλο το 1948. Είναι πτυχιούχος ελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1971),πτυχιούχος γαλλικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1974). Κάτοχος κρατικού διδακτορικού διπλώματος (Doctorat d' Etat des Lettres et Sciences Humaines) του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Universite de Sorbonne, Paris IV), (1985). Το διάστημα 1975-1991 διετέλεσε βοηθός και στη συνέχεια λέκτωρ και επίκουρος καθηγήτρια στον Τομέα Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1992 (μέχρι σήμερα), τακτική καθηγήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάσκει φιλοσοφία του θεάτρου, θεωρία του δράματος, αισθητική του θεάτρου, αρχαία δραματουργία και δραματική ανάλυση.

Γεννήθηκε στη Χίο. Λέκτορας Θεατρολογίας του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών. Σπουδές φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απ' όπου απέκτησε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης το 1991, και τον τίτλο του Διδάκτορα στη θεατρολογία το 1995. (Θέμα: Ο Τσέχοφ στην Ελλάδα. Εργάστηκε ως Ειδικός Μεταπτυχιακός Υπότροφος στο Τμήμα Φιλολογίας του Α.Π.Θ. (1992-1995), ως δραματολόγος και υπεύθυνος προγραμμάτων στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (1993-1997, καλλιτεχνικός διευθυντής Βασίλης Παπαβασιλείου) και στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βόλου 1994-1996, καλλιτεχνική διευθύντρια Λυδία Κονιόρδου) και ως επιστημονικός συνεργάτης (1998-2000) στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει δημοσιεύσει μελέτες στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, με ερευνητικά αντικείμενα την ιστοριογραφία του νεοελληνικού θεάτρου και τον ελληνικό κινηματογράφο.

Ο Αντώνης Γλυτζουρής είναι Αναπληρωτής Καθηγητής της Ιστορίας Θεάτρου στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι επίσης επιστημονικός συνεργάτης του ερευνητικού προγράμματος της Ιστορίας του Νεοελληνικού Θεάτρου που εκπονείται στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται κυρίως στην πρόσληψη του Ρεαλισμού και του Μοντερνισμού από το ελληνικό θέατρο του 19ου και του 20ού αιώνα και έχει δημοσιεύσει σχετικές μελέτες του σε ελληνικά και ξένα ιστορικά και θεατρολογικά περιοδικά.

Η Κυριακή Πετράκου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει ασχοληθεί ερευνητικά και διδακτικά με θέματα ιστορίας και δραματουργίας του ευρωπαϊκού θεάτρου. Αντικείμενο του ιδιαίτερου επιστημονικού της ενδιαφέροντος είναι το νεοελληνικό θέατρο του 19ου και 20ού αιώνα.

Η 'Αντρη Χ. Κωνσταντίνου είναι θεατρολόγος, πτυχιούχος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών (1995) και διδάκτωρ του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (2004). Ασχολήθηκε συστηματικά με το θέατρο στην εκπαίδευση και με τη διοργάνωση και εμψύχωση θεατρικών εργαστηρίων. Εργάστηκε, μεταξύ άλλων, ως βοηθός σκηνοθέτη (Λευτέρης Βογιατζής, Εύης Γαβριηλίδης), στην επιμέλεια προγραμμάτων θεατρικών παραστάσεων (ΘΟΚ) κτλ. Έχει δώσει διαλέξεις και έχει παρουσιάσει επιστημονικές ανακοινώσεις με θέματα κυρίως γύρω από το θέατρο στη νεότερη Κύπρο. Από το 2005 συνεργάζεται ως ειδική επιστήμων με το Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, όπου διδάσκει θεατρολογικά μαθήματα, ενώ παράλληλα συνεργάζεται και με το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου ως δραματολόγος.

Ο Γ. Μ. Σηφάκης είναι ομότιμος καθηγητής της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πρώην Alexander S. Onassis Professor της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας και του νεοελληνικού πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (1992-2003). Έχει επίσης διδάξει στα Πανεπιστήμια της Καλιφόρνιας, της Θεσσαλονίκης και της Κρήτης. Οι ερευνητικές του δραστηριότητες και δημοσιεύσεις αφορούν στην από σκηνής ερμηνεία του αρχαίου δράματος, στην ποιητική της αφήγησης στην αρχαία, μεσαιωνική και νεώτερη λογοτεχνία, και στην παραδοσιακή λογοτεχνία. Μεταξύ των έργων του: "Parabasis and animal choruses" (1971)· "Για μια ποιητική του ελληνικού δημοτικού τραγουδιού" (1988)· "Aristotle on the function of the tragic poetry" (2003).