Αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Πικαρδίας, Αμιέν

Η Άννα Ταμπάκη είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπήρξε ερευνήτρια στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (1980-2000), όπου παραμένει υπεύθυνη του ερευνητικού προγράμματος "Νεοελληνικές Μεταφράσεις". Δίδαξε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών (1995-2000). Συνεργάστηκε με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο στην ενότητα "Ευρωπαϊκός πολιτισμός". Έχει δημοσιεύσει (μόνη και σε συνεργασία) δέκα αυτοτελή βιβλία και περισσότερες από ογδόντα μελέτες σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά για θέματα που άπτονται της συγκριτικής φιλολογίας, με έμφαση στην ιστορία των ιδεών, στην ιστορία των μεταφράσεων και στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου (18ος - 19ος αι.). Πρόσφατες δημοσιεύσεις: "Νέος Ανάχαρσις", με ανάθεση της Βουλής των Ελλήνων, στη σειρά "Ρήγα Βελεστινλή Άπαντα τα Σωζόμενα" (Εκδ. Ιδεόγραμμα, 2000)· στην ίδια σειρά "Ο Ηθικός Τρίπους", Εισαγωγή: Άννα Ταμπάκη, Φιλολογική επιμέλεια: Ines Di Salvo (2000), και σε συνεργασία με τη Στέση Αθήνη (εκδ.), "Μετάφραση και διαπολιτισμικές σχέσεις / Translation and Intercultural Relations" [Πρακτικά] Β΄ Διεθνές Συνέδριο Ταυτότητα και Ετερότητα στη Λογοτεχνία, 18ος-20ός αι., τόμος Γ΄ (Δόμος 2001).

Η Ιωάννα Κωνσταντουλάκη - Χάντζου είναι καθηγήτρια γαλλικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υπεύθυνη του τομέα της Γαλλικής λογοτεχνίας. Στο συγγραφικό της έργο ασχολείται με την ιστορία, την ερμηνεία και την κριτική της λογοτεχνίας, καθώς και με το γαλλικό δοκίμιο.

Η Τζίνα Πολίτη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1930. Σπούδασε αγγλική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Ν. Υόρκης. Διδάκτωρ της αγγλικής λογοτεχνίας, είναι σήμερα ομότιμη καθηγήτρια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου άρχισε να διδάσκει μετά τη μεταπολίτευση. Ως Fellow του Κολεγίου Churchill, δίδαξε επί σειρά ετών στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Βιβλία και μελέτες της πάνω στην αγγλική, στην ελληνική και στη συγκριτική λογοτεχνία έχουν δημοσιευτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1998 τιμήθηκε με το "Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας και Έρευνας" από το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας. Το 2007 έλαβε το βραβείο δοκιμίου των λογοτεχνικών βραβείων του περιοδικού "Διαβάζω" για το βιβλίο της "Περί αμαρτίας, πάθους και άλλων τινών", ενώ τό 2011 της απονεμήθηκε το Βραβείο "Διδώ Σωτηρίου" της Εταιρείας Συγγραφέων.

Ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Βύρωνος και συμπρόεδρος του Διεθνούς Συμβουλίου των Εταιρείων Βύρωνος. Συγγραφέας πολλών εργασιών και βιβλίων στα ελληνικά και αγγλικά για τον Λόρδο Βύρωνα και την ποίησή του, όπως και για το έργο άλλων μεγάλων ποιητών.

Η Οντέτ Βαρών γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη νεώτερη ιστορία στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης. Σπούδασε επίσης γαλλική λογοτεχνία και λογοτεχνική μετάφραση στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Το πρώτο της βιβλίο αφορούσε τα έντυπα των νέων στην Κατοχή ( "Ελληνικός Νεανικός Τύπος 1941-1945. Καταγραφή", τόμ. Α'-Β΄, εκδ. ΙΑΕΝ, Αθήνα 1987) (βλέπε www.iaen.gr). Υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στο Ιστορικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών (1995). Επεξεργασμένη της μορφή εκδόθηκε από τις εκδ. Εστία ("Η ενηλικίωση μιας γενιάς. Nέοι και νέες στην Κατοχή και στην Αντίσταση", α' εκδ. Μάιος 2009, β' εκδ. Δεκέμβριος 2009). Οι έρευνές της στράφηκαν αρχικά γύρω από τη συμμετοχή της ελληνικής νεολαίας στην Αντίσταση. Αργότερα στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα προστέθηκε η γενοκτονία των Ευρωπαίων Εβραίων. Έχει δημοσιεύσει σχετικά μελέτες σε συλλογικούς τόμους, στα περιοδικά "Μνήμων", "Αντί", "Ο Πολίτης", "Σύγχρονα Θέματα", "Historein" και άρθρα στις εφημερίδες "Το Βήμα", "Η Καθημερινή", "Η Αυγή". Συγκεντρωτική έκδοση των σχετικών κειμένων της κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εστία "Η ανάδυση μιας δύσκολης μνήμης. Κείμενα για τη γενοκτονία των Εβραίων", 2012. Δραστηριοποιήθηκε στην Εταιρεία Μελέτης Νέου Ελληνισμού Μνήμων τη δεκαετία του '80 και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Εβραϊσμού, στην οποία συμμετείχε ενεργά στη δεκαετία του '90. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα, στη Γαλλία και στο Βέλγιο (συνεργασία με το "΄Ιδρυμα για την Μνήμη του Άουσβιτς" και με το Τμήμα νεοελληνικών σπουδών του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου). Διδάσκει Ιστορία στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (από το 2001). Διευθύνει Σεμινάριο για τη Στρατοπεδική Λογοτεχνία στο Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος (Αθήνα 2011, 2012). Έχει δημοσιεύσει μεταφράσεις έργων γαλλικής λογοτεχνίας (Φλωμπέρ, Σεμπρούν, Άναλις) και ανθρωπιστικών επιστημών (Μπρωντέλ, Λυοτάρ, Τόντοροφ). Μετέφρασε δύο μυθιστορήματα του ελληνοεβραϊκής καταγωγής γαλλόφωνου Αλμπέρ Κοέν ("Σολάλ", εκδ. Χατζηνικολή 1990, "Καρφοχάφτης", εκδ. Ηριδανός 1994) και έγραψε για το έργο του. Από το 1995 ως το 2008 εξέδωσε το ετήσιο περιοδικό "Μετάφραση". Το 2005 τιμήθηκε με τη διάκριση Chevalier des Arts et des Lettres (Ιππότης των γραμμάτων και των τεχνών) από τον Υπουργό Πολιτισμού της Γαλλίας, για το εν γένει έργο της και ιδιαίτερα για την προσφορά της στα γαλλικά γράμματα.

Η Ευρυδίκη (Ρούρα) Σιφναίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε Ιστορία στην Αθήνα και το Παρίσι. Εργάστηκε εθελοντικά στην Κεντρική Αμερική. Είναι ερευνήτρια του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.

Η Μαρία Θανοπούλου είναι κοινωνιολόγος, Διευθύντρια Ερευνών στο Ινστιτούτο Αστικής και Αγροτικής Κοινωνιολογίας, του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών.

Η Ουρανία Πολυκανδριώτη είναι Φιλόλογος, κύρια ερευνήτρια (Β΄ βαθμίδα) στο Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Συμμετέχει στο πρόγραμμα του ΙΝΕ "Γραμματολογία, 15ος-19ος αι." (τομέας Ιστορία του Πολιτισμού, της Παιδείας και των Επιστημών), καθώς και σε διεθνή ερευνητικά δίκτυα και προγράμματα. Οι δημοσιεύσεις και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη νεοελληνική και συγκριτική φιλολογία, και ειδικότερα στην ιστορία των λογοτεχνικών ειδών, σε ζητήματα ταυτότητας στη λογοτεχνία και σε ζητήματα προσωπικού λόγου (αυτοβιογραφία, απομνημονεύματα).