Ο Hans Kudszus (1901-1977) όσο ζούσε δημοσίευσε ένα μόνο βιβλίο: μια επιλογή εξακοσίων αφορισμών με τίτλο "Θέσεις, αντιθέσεις" ("Jaworte, Neinworte"), που οι φίλοι του Joachim Grunther και Dieter Hildebrandt φρόντισαν να εκδοθεί από τον εκδοτικό οίκο Suhrkamp το 1970. Ο ίδιος δημοσίευε επί πολλά χρόνια τα δοκίμια και τους αφορισμούς του στη βερολινέζικη εφημερίδα "Tagesspiegel". Το 1967 αναγορεύτηκε σε επίτιμο διδάκτορα του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, με την υπόδειξη του Wilhelm Weischedel και την υποστήριξη του Theodor Adorno. Ο τελευταίος, στη συστατική του επιστολή τόνιζε ότι συχνά η σκέψη του Kudszus υπήρξε πηγή έμπνευσης για τον ίδιο και ότι το ειδικό βάρος των αφορισμών του ξεπερνούσε κατά πολύ αυτό αρκετών άλλων πολυσέλιδων έργων. Πέθανε αλκοολικός στο Βερολίνο, στις 13 Απριλίου 1977. Στα χαρτιά του βρέθηκαν χίλιοι περίπου αφορισμοί. Το 2002 τριακόσιοι από αυτούς αποτέλεσαν τη δεύτερη συλλογή, "Η σκέψη μονάχη" ("Das Denken bei sich"), από τον εκδοτικό οίκο Matto, την οποία προλόγισε ο παλιός του φίλος Dieter Hildebrandt.

Ο Ν.Μ. Σκουτερόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε κλασική φιλο- λογία και φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Γκαίτινγκεν και Τύμπινγκεν. Έχει μετα φράσει και παρουσιάσει με εισαγωγές και ερμηνευτικά σημειώματα την Πολι- τεία του Πλάτωνα και την Ιστορία του Θουκυδίδη (για την οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης). Εκτός από τον Φαίδρο, έχει επίσης μεταφράσει τους παρακάτω πλατωνικούς διαλόγους: Λύσις (1981), Ευθύφρων (1982), Ευθύδημος (1987), Ιππίας ελάττων (1995), Ίων (2002). Άλλα αρχαιογνωστικά έργα του: Η αρχαία Σο- φιστική: Τα σωζόμενα αποσπάσματα (1991), Οι αρχαίοι Κυνικοί: Αποσπάσματα και μαρτυρίες (1998), Επικτήτου, Εγχειρίδιον (1993), Επικούρου, Επιστολή προς Μενοικέα (1994), Μάρκου Αυρηλίου, Τα εις εαυτόν (επιλογή, 1996). Έχει ακόμα με- ταφράσει φιλοσοφικά και άλλα κείμενα των Γκαίτε, Σοπενάουερ, Νίτσε, Χούσσερλ, Βίντελμπαντ, Χάινε, Βίνκελμαν κ.ά. Διετέλεσε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.