Ο Ντάνιελ Ντιφόου γεννήθηκε το 1660 στο Λονδίνο με το όνομα Ντάνιελ Φόου (Daniel Foe), αλλά το άλλαξε το 1695 σε Ντιφόου, προσθέτοντας το "De" ως ένδειξη αριστοκρατικής καταγωγής. Ακολούθησε τις εγκύκλιες σπουδές στην πρεσβυτεριανή Ακαδημία του Stoke Newington. Ο πατέρας του, που ήταν κρεοπώλης και θρήσκος, τον προόριζε για το ιερατικό αξίωμα, αλλά ο ίδιος προτιμούσε το εμπόριο. Και αυτή τη δουλειά την εγκατέλειψε όμως, γιατί δεν ήταν γεννημένος για επιχειρηματίας. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και την πολιτική (εξέδωσε την πολιτική εφημερίδα "Review of the Affairs of France", μεταξύ 1704-1714, με την υποστήριξη των μαρκησίων -"Earls"- Robert Harley και Sidney Godolphin· υπήρξε μυστικός πράκτορας του Ουίλιαμ του Γ' στη Σκοτία και τη Γαλλία· θεωρείται πρωτοπόρος της οικονομικής δημοσιογραφίας), μέσω των οποίων απέκτησε φήμη και κύρος. Το 1697 έγραψε το σατιρικό ποίημα "The True-Born Englishman" ("Ο γνήσιος Άγγλος"), στο οποίο υπερασπιζόταν τον βασιλιά Ουίλιαμ Γ' της Οράγγης, σατιρίζοντας, ταυτόχρονα, τις υπερβολές των συμπατριωτών του σε σχέση με τα θέματα φυλετικής καθαρότητας. Η λογοτεχνία τον κέρδισε μάλλον αργά: εξέδωσε το μυθιστόρημα "Ροβινσώνας Κρούσος" ("Robinson Crusoe") μόλις το 1719, το οποίο διαβάστηκε ως αλληγορία του πολιτισμού, του οικονομικού ατομικισμού και της βρετανικής αποικιοκρατίας και άσκησε πολύ μεγάλη επίδραση -ακολούθησαν δύο συνέχειες του ίδιου του Ντιφόου, "Farther Adventures", 1719 και "Serious Reflections", 1720, το έργο του Johann Wyss, "Οικογένεια Ελβετών Ροβινσώνων" ("The Swiss Family Robinson", 1812), ενώ και τα "Ταξίδια του Γκάλιβερ" ("Gulliver's Travels") του Τζόναθαν Σουίφτ (1726), μπορούν να διαβαστούν, ως ένα βαθμό, σαν παρωδία του μυθιστορήματος του Ντιφόου. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Κάπτεν Σίνγκλετον" ("Captain Singleton"), το 1720, "Συνταγματάρχης Τζακ" ("Colonel Jack"), "Μολ Φλάντερς" ("Moll Flanders") και "Ημερολόγιο της χρονιάς της πανούκλας" ("A Journal of the Plague Year"), το 1722, καθώς και το τελευταίο του μυθιστόρημα, "Ροξάνα" ("Roxana: The Fortunate Mistress"), το 1724. Ο Ντάνιελ Ντιφόου υπήρξε πολυγραφότατος, με περίπου 545 έργα στο ενεργητικό του, τα οποία ασχολούνται με διάφορα θέματα (πολιτική, γεωγραφία, οικονομία, εμπόριο, θρησκεία, δίκαιο, ψυχολογία, παραψυχολογία, ταξίδια, σάτιρα, κ.ά.). Σ' αυτά συγκαταλέγονται: "An Essay upon Projects", με προτάσεις κοινωνικο-οικομικών μεταρρυθμίσεων, 1697, "The Storm", χρονικό της θύελλας του Λονδίνου, 1704, "Appeal to Honour and Justice", 1715, "The Family Instructor", 1715,"Religious Courtship", 1722, "The Complete English Tradesman", 1726, "The New Family Instructor", 1727, "The Great Law of Subordination Considered", 1724, "Everybody's Business is Nobody's Business", 1725, "The Political History of the Devil", 1726, "A System of Magick", 1726, "An Essay on the History and Reality of Apparitions", 1727, "A General History of Discoveries and Improvements", 1727, "Atlas Maritimus and Commercialis", 1728, καθώς και το ταξιδιωτικό χρονικό "A Tour thro' the Whole Island of Great Britain", 1724-1727. Πέθανε το 1731 από ληθαργικό πυρετό. Θεωρείται από τους θεωρητικούς της λογοτεχνίας ως ένας από τους πρώτους συγγραφείς μυθιστορήματος με τη σύγχρονη έννοια, από τους πρωτοπόρους του είδους στη Μ. Βρετανία.

Ο Ιούλιο Βερν, ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας, από τους πρωτοπόρους της μοντέρνα επιστημονικής φαντασίας, γεννήθηκε στη Νάντη, στις 8 Φεβρουαρίου του 1828. Σπούδασε δικηγόρος, αλλά τον περισσότερο χρόνο του τον αφιέρωνε στο γράψιμο. Ξεκίνησε την καριέρα του ως θεατρικός συγγραφέας, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία. Το όνομά του έγινε γνωστό το 1863, όταν κυκλοφόρησε το έργο του "Πέντε εβδομάδες στο αερόστατο". Αργότερα κυκλοφόρησαν το "Ταξίδι στο κέντρο της γης" (1864), "Από τη Γη στη Σελήνη" (1865), "20.000 λεύγες κάτω από τις θάλασσες" (1870), "Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες" (1873), "Ο Μιχαήλ Στρογκόφ" (1876) και μια πλειάδα ακόμα έργων που ονομάστηκαν συγκεντρωτικά, "Τα παράξενα ταξίδια" και έκαναν τον Βερν πασίγνωστο και κοσμαγάπητο. Με το έμφυτο δώρο της αφήγησης, το χιούμορ του, τις επιστημονικές του μηχανές (είχε προβλέψει το υποβρύχιο, το αεροπλάνο, την τηλεόραση, τα διαστημικά ταξίδια και άλλα θαυμαστά επιτεύγματα της εποχής μας) και την αγάπη του για την πρόοδο της επιστήμης, ο Βερν συνάρπασε μικρούς και μεγάλους. Στα 1872 αποσύρθηκε στην Αμιένη, όπου και πέθανε στις 24 Μαρτίου του 1905. Τα έργα του μεταφράστηκαν σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου, και, σήμερα, τόσα χρόνια μετά το θάνατό του, εξακολουθούν να διαβάζονται με την ίδια αγάπη και τον ίδιο ενθουσιασμό.

Ο Τσαρλς Ντίκενς γεννήθηκε στο Πόρτσμουθ της Αγγλίας στις 8 Φεβρουαρίου 1812, και ήταν το δεύτερο από τα οχτώ παιδιά της οικογένειάς του. Όταν ο Κάρολος ήταν 12 χρονών, ο πατέρας του μπήκε στη φυλακή για χρέη και ο μικρός αναγκάστηκε να πιάσει δουλειά. Οι παιδικές του εργασίες είναι παρόμοιες μ' αυτές που περιγράφει στο βιβλίο του "Δαβίδ Κόππερφιλντ. Η επίσημη εκπαίδευσή του ήταν περιορισμένη, αλλά, καθώς είχε γνώσεις στενογραφίας, πολύ νέος έπιασε δουλειά ως ρεπόρτερ στη "Morning Chronicle". Από τη θέση αυτή παραιτήθηκε ύστερα από μερικά χρόνια, όταν πια είχε αρχίσει τη συγγραφική του σταδιοδρομία. Αργότερα έγινε πρακτικογράφος στη Βουλή. Το 1836 δημοσίευσε τον πρώτο τόμο με άρθρα του για την καθημερινή ζωή στο Λονδίνο, με τίτλο "Σκίτσα του Μποζ". Το 1837 ακολούθησε ο δεύτερος τόμος. Το μυθιστόρημά του "Όλιβερ Τουίστ" (1838) θα τον κάνει ευρύτερα γνωστό. Το πρώτο του ταξίδι στην Αμερική (1841) του ενέπνευσε δύο έργα το "Αμερικάνικα σημειώματα" (1842) και το μυθιστόρημα "Μάρτιν Τσασλουάιτ" (1844). Εγκλήματα, αθλιότητα, κτηνωδία και θάνατος συνυπάρχουν με κωμική εφευρετικότητα και απέραντη τρυφερότητα στο έργο του Τσαρλς Ντίκενς. Άλλα σημαντικά έργα του είναι: "Δαβίδ Κόπερφηλντ" (1850), "Τα δύσκολα χρόνια" (1854), "Ιστορία δύο πόλεων" (1859), "Μεγάλες προσδοκίες" (1861). Πέθανε στο Λονδίνο στις 9 Ιουνίου 1870, στη χώρα κηρύχθηκε πένθος και τον έθαψαν στη γωνία των ποιητών, στο Γουεστμίνστερ Άμπεϋ. Η δημοτικότητά του ήταν εξαιρετική όσο ζούσε και, όπως είπε και ο Walter Allen, "η επιρροή του εξακολουθεί να είναι αισθητή και το έργο του μέρος του λογοτεχνικού κλίματος μέσα στο οποίο ζει ο δυτικός άνθρωπος".

Ο Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον (Robert Louis Stevenson) γεννήθηκε στο Εδιμβούργο στις 13 Νοεμβρίου του 1850. Καταγόταν από εύπορη οικογένεια αυστηρών αρχών και σπούδασε μηχανικός στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Αργότερα τελείωσε και τη Νομική Σχολή, αλλά σύντομα τον κέρδισε η λογοτεχνία- απαρνήθηκε τον καλβινισμό της αστικής του οικογένειας και ακολούθησε τη ζωή των μποέμ. Έγραψε μυθιστορήματα, ποιήματα, δοκίμια, επιστολές ταξιδιωτικά και παιδικά βιβλία. Σ' όλη του τη ζωή ταξίδευε -συχνά για λόγους υγείας- για να καταλήξει τελικά στους Τροπικούς, στη Σάμοα, όπου συνέχισε το συγγραφικό του έργο. Οι ιθαγενείς τον λάτρευαν και τον αποκαλούσαν Tusitala (ο παραμυθάς). "Το νησί των θησαυρών" (1883) ξεκίνησε σαν απλός χάρτης που θα μπορούσε να διασκεδάσει τα παιδιά. Άλλα γνωστά έργα του είναι: "Η παράξενη ιστορία του Δόκτορα Τζέκιλ και του κυρίου Χάιντ" (1886), "Η απαγωγή" (1886) και "Ο αφέντης του Μπάλαντρε" (1889). Πέθανε ξαφνικά στις 3 Δεκεμβρίου του 1894, στο ζενίθ της δημιουργικής του πορείας.

Ο Όσκαρ Φίνγκαλ Ο' Φλάερτυ Ουίλς Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1854. Σπούδασε στο Trinity College του Δουβλίνου, κι αμέσως έπειτα στην Οξφόρδη. Η πρώτη του ποιητική συλλογή κυκλοφόρησε το 1881. Aργότερα, μετά το γάμο του με την Κόνστανς Λόυντ (1884), δημοσίευσε μια σειρά από παιδικά παραμύθια. "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη" είδε το φως της δημοσιότητας το 1891, αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον Ουάιλντ έμελλε να προέλθει από το θέατρο, με τη "Βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμηρ" (1892). Ακολούθησαν άλλα τρία θεατρικά έργα: "Μια γυναίκα χωρίς σημασία", "Ο ιδανικός σύζυγος" και "Η σημασία του να είσαι τίμιος", ενώ το τέταρτο, "Η Σαλώμη", απαγορεύτηκε στην Αγγλία και δημοσιεύτηκε στη Γαλλία το 1893. Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Από τη θητεία του στη φυλακή γεννήθηκαν τα δύο αριστουργήματά του, "Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ" και το "De Profundis". Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι, ως το θάνατό του το 1900.

Ο Αλέξανδρος Δουμάς (πατήρ), Γάλλος μυθιστοριογράφος και δραματικός συγγραφέας, γεννήθηκε το 1802 και πέθανε το 1870. Είχε δυνατή φαντασία και μεγάλη ενεργητικότητα. Γραφέας σε συμβολαιογραφείο στην αρχή, μελέτησε με πάθος την ιστορία της πατρίδας του και άρχισε να γράφει, σε συνεργασία με άλλους δύο, κωμειδύλλια. Ακολούθως, έγραψε πολλά ρομαντικά δράματα και κωμωδίες και εν συνεχεία επιδόθηκε στο ιστορικό μυθιστόρημα, στο οποίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία. "Οι τρεις σωματοφύλακες" και "Ο Κόμης Μοντεχρήστος" τον έκαναν γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο. Ήταν προικισμένος με το χάρισμα να διηγείται και να συναρπάζει με τον τρόπο που έγραφε. Ο Αλέξανδρος Δουμάς μετέφερε με επιτυχία το ρομαντισμό στο θέατρο και έδωσε στο μυθιστόρημα μια λαϊκή μορφή τέχνης. Η γονιμότητά του υπήρξε καταπληκτική. Έγραψε 257 τόμους μυθιστορήματα και 25 τόμους με θεατρικά έργα, είτε μόνος του είτε σε συνεργασία με άλλους "στρατηγούς", καθώς έλεγε, των οποίων αυτός ήταν ο "Ναπολέων". Ο Βίκτωρ Ουγκώ έλεγε για τον Δουμά: "Δεν είναι απλώς Ευρωπαίος, είναι παγκόσμιος". Ο Αλέξανδρος Δουμάς άφησε την τελευταία του πνοή το 1870. Το 2002 ο τάφος του μεταφέρθηκε στο Πάνθεον του Παρισιού, το μαυσωλείο όπου είναι θαμμένες λαμπρές προσωπικότητες της Γαλλίας.

Ο Τζέιμς Φένιμορ Κούπερ (1789-1851) (J.F.Cooper) ο πρώτος σημαντικός Αμερικανός συγγραφέας, πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην πόλη Κούπερσταουν, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Εκεί άκουσε για πρώτη φορά ιστορίες για τους Ινδιάνους της Αμερικής, που αργότερα αποτέλεσαν το βασικό υλικό για τα πρώτα περιπετειώδη μυθιστορήματά του. Το πρώτο του μυθιστόρημα "Προφύλαξη" εκδόθηκε το 1820 και αναφέρεται στην υψηλή κοινωνία της Αγγλίας. Άλλα σημαντικά μυθιστορήματα του Κούπερ είναι: "Ο κατάσκοπος" (1821), "Ο τελευταίος των Μοϊκανών" (1826), "Ο Αμερικανός δημοκράτης" (1838), "Ο Ανιχνευτής" (1840), "Ο ερυθρόδερμος" (1846). Πεθαίνοντας το 1851, ο Κούπερ άφησε πίσω του έργο σημαντικό, που εκτιμήθηκε τόσο από τους συμπατριώτες του όσο και από τους εξέχοντες Ευρωπαίους συγγραφείς, όπως οι Μπαλζάκ, Τολστόι, Κόνραντ, Μέλβιλ.

Ο Σάμιουελ Λόνγκχορν Κλέμενς, που έγινε γνωστός σ' όλο τον κόσμο ως Μαρκ Τουέιν, γεννήθηκε το 1835 και μεγάλωσε στο παραποτάμιο λιμάνι Χάνιμπαλ, στο Μιζούρι. Σε ηλικία δώδεκα χρόνων εγκατέλειψε το σχολείο ψάχνοντας για δουλειά. Εργάστηκε ως καπετάνιος σε ατμόπλοιο, τυπογράφος, στρατιώτης, χρυσοθήρας, εργάτης ορυχείων και ανταποκριτής στις Δυτικές Πολιτείες. Οι εμπειρίες του τον πλούτισαν με μια βαθιά γνώση των ανθρώπων, καθώς και με την ικανότητα να χειρίζεται τις διαλέκτους τους και να κατανοεί τα έθιμά τους. Με το βιβλίο του "Ο περίφημος βάτραχος της Καλαβέρας" (1865) κέρδισε το ενδιαφέρον των συμπολιτών του και με το "Οι Αφελείς Ταξιδεύουν" ενίσχυσε τη φήμη του. Αλλά μόνο με το μυθιστόρημά του "Η Ζωή στο Μισισιπή" που έγραψε το 1883, και με τις "Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν" το 1884, αναγνωρίστηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Αμερικής. Προς το τέλος της ζωής του, κυνηγημένος από προσωπικές δυσκολίες και οικονομικά προβλήματα, ο Τουέιν έχασε την αισιοδοξία του, με αποτέλεσμα μόνο οι ιστορίες "Ο άνθρωπος που διέφθειρε τον Χάντλμπουργκ" και "Ο μυστηριώδης ξένος" (που εκδόθηκε μετά το θάνατό του, το 1916) να είναι αντάξιες του μεγάλου ταλέντου του.

Ο Χέρμαν Μέλβιλ, που πέρασε κι ο ίδιος πολλά χρόνια της ζωής του σε φαλαινοθηρικά πλοία - και μάλιστα σε μια εποχή που το κυνήγι της φάλαινας ήταν επικίνδυνη δουλειά - γεννήθηκε το 1819 στη Νέα Υόρκη και θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους Αμερικανούς συγγραφείς. Η οικογένειά του ήταν εύπορη κατά τη διάρκεια των παιδικών του χρόνων. Μα ο πατέρας του χρεωκόπησε το 1830 και πέθανε αμέσως μετά αφήνοντας τη γυναίκα του μόνη με οχτώ παιδιά. Ο Χέρμαν σταμάτησε νωρίς το σχολείο κι αναγκάστηκε να πιάσει δουλειά για να βοηθήσει τ' αδέλφια του. Στα καράβια πρωτομπαρκάρισε το 1839. Τα ταξίδια του τον οδήγησαν σε πολλά μέρη του κόσμου. Όταν κυκλοφόρησαν τα πρώτα του βιβλία, γνώρισε αμέσως την επιτυχία. Και το 1847, που παντρεύτηκε, παράτησε τη θάλασσα κι εγκαταστάθηκε στη Μασαχουσέτη, όπου και πέρασε τα ωραιότερα χρόνια της ζωής του. Ο Εμφύλιος Πόλεμος αναστάτωσε και την οικογένεια του Μέλβιλ, που επέστρεψε στη Νέα Υόρκη. Πέθανε το 1891 αφήνοντας μισοτελειωμένα ένα σωρό έργα, τα οποία ανακαλύφθηκαν πολύ αργότερα.

O Γουόλτερ Σκοτ γεννήθηκε στο Εδιμβούργο το 1771. Ποιητής και γόνιμος μυθιστοριογράφος, ανήκει στη γενιά του ιστορικού μυθιστορήματος του 19ου αιώνα (Ουγκώ, Δουμάς κ.ά.).