Αν κάποιος δει τη ζωή της Εντίθ Πιάφ από απόσταση, θα διαπιστώσει πως η ζωή της δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά μια σειρά από θαύματα. Μέσα από τα βάθη της μιζέριας και την κατάπτωση όλων των δεδομένων ηθικής, γεννήθηκε μια απ' τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες όλων των εποχών. Αν δεν είχαμε την φωνή της, σαν συγκλονιστικό ντοκουμέντο ζωής, θα πιστεύαμε πως η Πιάφ είναι η κορυφαία ηρωίδα των μυθιστορημάτων του ντίκενς, αλλά και του Ουγκώ, σε μια αφήγηση όπου συνυπάρχουν το σκοτάδι, η εξαθλίωση, η φτώχια, η μιζέρια, η ορφάνια, η εγκατάλειψη, ο φόνος και ο θάνατος, ο έρωτας, το πάθος, το έλεος, το ανθρώπινο μεγαλείο, η συμπόνια, η συγχώρηση και τελικά η εξιλέωση. Αγάπησε τους ξεχασμένους, από την "επίσημη" εκδοχή της ζωής, πόρνες, ομοφυλόφιλους, φυλακισμένους, άντρες και γυναίκες τυραννισμένους από έρωτα και θάνατο, φτωχοδιαβόλους γεμάτους όνειρα. Τους γνώρισε στους δρόμους του Παρισιού, το μόνο αληθινά δικό της σπίτι. Και τους έκανε ιερό τραγούδι, μετατρέποντας σε υψίστη τέχνη την περιπέτεια, την πτώση και την εξιλέωση τους. Μια αγία των δρόμων...