Αυτή η έκδοση του "Παιδικού αυτισμού" (και στη γαλλική και στην ελληνική γλώσσα) επανατοποθετεί τις θεωρητικές και κλινικές συλλήψεις της Κλαίρης Συνοδινού στο πλαίσιο των μεταψυχολογικών εξελίξεων και των συγχρόνων κλινικών προσεγγίσεων του αυτισμού.

Διευκρινίζει τον ειδικό ρόλο της φροϋδικής ψυχαναλυτικής θεωρίας στην κατανόηση και τη θεραπευτική του αυτιστικού παιδιού, λαμβάνοντας ταυτοχρόνως υπόψιν τη συνεισφορά της βιολογίας σε αυτόν το χώρο.

Μια από τις θεμελιώδεις ιδέες αυτού του έργου είναι η διάκριση που εγκαθιδρύει ανάμεσα στο ψυχωσικό και το καθαρά αυτιστικό πεδίο.

Στον ψυχωσικό ασθενή, παιδί ή ενήλικα, τα όρια του βιωμένου σώματος έχουν καταστραφεί και υπάρχει σύγχυση ανάμεσα στο μέσα και το έξω. Στο αυτιστικό παιδί τα όρια του σώματος αντιπροσωπεύονται από ένα αδιαπέραστο "κέλυφος-άμυνα", που συνιστά ένα "ψευδο-όριο" του βιωμένου σώματος. Το παιδί αυτό κλείνεται στον εσωτερικό του κόσμο και δεν επικοινωνεί με τον άλλο.

Με βάση αυτά τα συμπεράσματα, η συγγραφέας επεξεργάστηκε στο πλαίσιο της πρακτικής της μια ειδική ψυχαναλυτική προσέγγιση των αυτιστικών παιδιών, την οποία την αναπτύσσει με τη μορφή ενός πραγματικού ημερολογίου.