Ο Bill Buford, γνωστός δημοσιογράφος του New Yorker, έβλεπε πάντα τον εαυτό του ως έναν ερασιτέχνη μάγειρα, όταν, ξαφνικά, το 2002 αποφάσισε ν' απαντήσει στο ερώτημα που τον βασάνιζε κάθε φορά που ετοίμαζε ένα φαγητό: Τι είδους μάγειρας θα γινόταν αν δούλευε σε μια επαγγελματική κουζίνα; Όταν, λοιπόν, του δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψει στο Μπάμπο, στο τριών αστέρων νεοϋορκέζικο εστιατόριο του Μάριο Μπατάλι, ο Μπάφορντ άρπαξε τον ταύρο από τα κέρατα. Το "Καυτό" είναι το χρονικό των περιπετειών του -αιχμηρό, διασκεδαστικό, ευχάριστα πληθωρικό- ως "σκλάβου" του Μπατάλι, αλλά και των πολύμηνων περιόδων μαθητείας του κοντά στους μεγαλύτερους Ιταλούς δασκάλους της μαγειρικής.

Με ειλικρίνεια και ρυθμό που κόβει την ανάσα, ο Μπάφορντ περιγράφει τη φρενίτιδα που βασίλευε στην κουζίνα του Μπάμπο: τα βάσανα και τα λάθη του, τις ταπεινώσεις και τις ελπίδες του, τις απογοητεύσεις και τις επιτυχίες του, στην προσπάθειά του να ξεφύγει από την κατάσταση του "σκλάβου" και να γίνει σεφ.

Ο Μπάφορντ μας ταξιδεύει αρχικά σε κάποιο ιταλικό εστιατόριο στα μακρινά Απένινα, όπου μαθήτευσαν τόσο ο Μπατάλι όσο και ο ίδιος, μαθαίνοντας τα μυστικά των χειροποίητων ζυμαρικών, ύστερα σε μια κωμόπολη στους λόφους του Κιάντι, όπου διδάχτηκε την τέχνη του χασάπη από τον πιο διάσημο κρεοπώλη της Ιταλίας, τον Τσεκίνι, τον άνθρωπο που επέμενε ότι το κρέας αποτελεί έκφραση της ιταλικής ψυχής, μέχρι το Λονδίνο, όπου έμαθε πολλά πράγματα για το κυνήγι από τον Μάρκο Πιέρ Γουάιτ, τον πιο πολυσυζητημένο σεφ της Αγγλίας. Ο συγγραφέας εκμυστηρεύεται τις σκέψεις του για το φαγητό ως φορέα πολιτισμού, για την ιστορία και την εξέλιξη ορισμένων ξεχωριστών πιάτων (μοιάζει ένα τορτελίνι με τον αφαλό μιας γυναίκας;), αλλά και για το φαΐ που τρώμε στις μέρες μας.

Το "Καυτό" συνδυάζει τη γλαφυρή αφήγηση των περιπετειών ενός ανθρώπου σε διάφορα εστιατόρια, την εκπληκτική πορεία του Μπατάλι προς τη γαστρονομική δόξα, και τη συναρπαστική ματιά στα παρασκήνια ενός διάσημου εστιατορίου.

Με λίγα λόγια, ετοιμαστείτε να το γευτείτε κυριολεκτικά.