Ρώσος φιλόσοφος και θεωρητικός, από τις ηγετικές μορφές του αναρχισμού (1814-1876). Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή της Πετρούπολης.

Ο Ζήσης Σαρίκας γεννήθηκε το 1953 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία και φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι συγγραφέας, μεταφραστής και επιμελητής εκδόσεων. Έγραψε τα βιβλία: "Μύθοι της τεχνολογίας", Εκδοτική Θεσσαλονίκης, 1987, "Ψίχουλα: μικρά πεζά", Νησίδες, 1998· Πανοπτικόν, 2008, "Το όραμα του υπεράνθρωπου: μια ερμηνεία του έργου του Φρίντριχ Νίτσε 'Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα'", Νησίδες, 2003· Βάνιας, 2008, "Μακριά απ' τον κόσμο", Πανοπτικόν, 2008. Υπήρξε διευθυντής της σειράς αρχαίων ελλήνων συγγραφέων των εκδόσεων Εξάντας.

Ο Γκριγκόρι Πέτροβιτς Μαξίμοφ γεννήθηκε το 1893 στο Μιτούσινο της Ρωσίας και πέθανε στο Σικάγο της Αμερικής το 1950. Σπούδασε θεολογία και γεωπονία. Από πολύ νωρίς εξοικειώθηκε με τις επαναστατικές ιδέες και συμμετείχε στα κινήματα της εποχής του. Οι συγγραφείς που τον επηρέασαν αποφασιστικά ήταν ο Κροπότκιν, ο Στέπνιακ και, ιδίως, ο Μπακούνιν. Έλαβε με ενθουσιασμό μέρος στη Ρωσική Επανάσταση, οι ελπίδες του κατέρρευσαν όμως νωρίς, αμέσως μόλις πήραν στα χέρια τους τη διακυβέρνηση οι μπολσεβίκοι. Κατατάχθηκε στον Κόκκινο Στρατό, μόλις όμως διαπίστωσε ότι αυτός επιτελούσε ουσιαστικά έργο αστυνομίας και αφοπλισμού του λαού, εγκατέλειψε τις γραμμές του με αποτέλεσμα να καταδικαστεί σε θάνατο. Γλίτωσε μόνο χάρη στις δυναμικές διαμαρτυρίες της ένωσης των εργατών ατσαλιού. Συνελήφθη και πάλι το 1921, τον καιρό της εξέγερσης της Κρονστάνδης, και φυλακίστηκε για τις αναρχικές ιδέες του στη φυλακή Ταγκάνγκα της Μόσχας. Τέσσερις μήνες αργότερα, έλαβε μέρος σε μια απεργία πείνας, την οποία πρόσεξαν κάποιοι Γάλλοι και Ισπανοί που παρευρίσκονταν τότε στη Μόσχα στις εργασίες της Διεθνούς του Κόκκινου Εργατικού Συνδικάτου. Χάρη στην παρέμβασή τους, το σοβιετικό καθεστώς τον αποφυλάκισε μαζί με τους συντρόφους του, εξορίζοντάς τους όμως για πάντα από τη Ρωσία. Αφού έζησε για ένα χρόνο περίπου στο Βερολίνο και το Παρίσι, ο Μαξίμοφ μετανάστευσε οριστικά στην Αμερική. Εκεί εξέδωσε αρκετά ελευθεριακά περιοδικά (στη ρωσική γλώσσα) και έγραψε πολλά άρθρα και βιβλία, ιδίως για τους διωγμούς που υπέστησαν στη Ρωσία ο αναρχισμός και οι εκπρόσωποί του από τον κομμουνισμό. Σημαντικότερα βιβλία του: "Η λαιμητόμος επί το έργον", Σικάγο 1940 (για τα είκοσι χρόνια της τρομοκρατίας στην Ε.Σ.Σ.Δ.)· "Εποικοδομητικός αναρχισμός", Σικάγο 1952· "Μπολσεβικισμός: υποσχέσεις και πραγματικότητα", Γλασκόβη 1935 (μια διαφωτιστική ανάλυση για τις πράξεις του ρωσικού κομμουνιστικού κόμματος).