Ο Μιχάλης (Μισέλ) Δημόπουλος σπούδασε κινηματογράφο στη Γαλλία και ξεκίνησε την καριέρα του ως κριτικός κινηματογράφου στην "Αυγή" και στο περιοδικό "Σύγχρονος Κινηματογράφος", τη δεκαετία του '70. Συνεργάστηκε με διάφορους εκδοτικούς οίκους και συνεισέφερε ουσιαστικά στο ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο, όταν ανέλαβε ως καλλιτεχνικός διευθυντής το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1992-2004), το οποίο κατόρθωσε να κάνει διεθνές με σημαντικές αξιώσεις. Συνεργάστηκε αρμονικά με ελληνικούς και ξένους κινηματογραφικούς φορείς, στο πλαίσιο της διοργάνωσης αφιερωμάτων σε γνωστούς κινηματογραφικούς δημιουργούς, με τον Δημήτρη Εϊπίδη, στο πλαίσιο της διοργάνωσης του προγράμματος των "Νέων Οριζόντων", αλλά και με δημοσιογράφους, κινηματογραφιστές και μεγάλα ονόματα της έβδομης τέχνης.

Η Ειρήνη Στάθη είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, όπου διευθύνει το Εργαστήριο Οπτικοακουστικών Εφαρμογών και Επικοινωνίας. Σπούδασε θεωρία και σημειολογία του θεάματος στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, και είναι διδάκτωρ Ιστορίας και Θεωρίας του Κινηματογράφου του Παντείου Πανεπισημίου Αθηνών. Δίδαξε, με την ιδιότητα της υποψηφίας διδάκτορος, στο Τμήμα ΕΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου, και έχει διδάξει στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει γράψει βιβλία με θέμα την ιστορία και θεωρία του κινηματογράφου. Άρθρα της για τον κινηματογράφο και το θέατρο έχουν δημοσιευτεί σε ειδικευμένα περιοδικά, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ο Βασίλης Ραφαηλίδης γεννήθηκε το 1934 στα Σέρβια της Κοζάνης και πέθανε στην Αθήνα τον Σεπτέμβρη του 2000. Το 1953 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κινηματογράφο και δούλεψε σαν βοηθός του Ν. Κούνδουρου και του Ρ. Μανθούλη. Το 1964-65 βρέθηκε στην Αλγερία κοντά στον Μιχάλη Ράπτη. Έγινε επαγγελματίας κινηματογραφικός κριτικός στη "Δημοκρατική Αλλαγή" (1965). Συμμετείχε στην εκδοτική ομάδα των περιοδικών "Ελληνικός Κινηματογράφος" (1966) και "Σύγχρονος Κινηματογράφος" (1968). Εργάστηκε σαν κινηματογραφικός κριτικός και ρεπόρτερ στο "Βήμα" (1974-1983) και στο "Έθνος" (1983-1998) σαν κινηματογραφικός κριτικός, σχολιογράφος και επιφυλλιδογράφος. Επιφυλλίδες ήταν και οι τελευταίες του δημοσιεύσεις στην "Ελευθεροτυπία".

Ο Φερνάντο Σαβατέρ γεννήθηκε στο Σαν Σεμπαστιάν το 1947. Είναι καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης, ενώ προηγουμένως υπήρξε καθηγητής ηθικής στο Πανεπιστήμιο της Χώρας των Βάσκων. Δοκιμιογράφος, δημοσιογράφος, μυθιστοριογράφος και δραματουργός, έχει δημοσιεύσει περισσότερα από σαράντα πέντε βιβλία, ανάμεσά τους τα: "La infancia recuperada", "Etica para Amador", "Diccionario filosofico" και "El valor de educar". Το έργο του έχει μεταφραστεί σε δώδεκα γλώσσες. Τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Δοκιμίου, τα Βραβεία Anagrama και Cuco Cerecedo (της Ευρωπαϊκής Ένωσης Δημοσιογράφων), ενώ το μυθιστόρημά του "El jardin de las dudas", με θέμα τη μορφή του Βολτέρου, απέσπασε το Δεύτερο Βραβείο Planeta. Μεγάλος υποστηρικτής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας της έκφρασης, είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας "Basta Ya", που μάχεται ειρηνικά την τρομοκρατία της ΕΤΑ.

Ο Δημήτρης Κερκινός σπούδασε κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα στον Καναδά και κοινωνική ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Έκανε επιτόπια έρευνα στην Κούβα επικεντρώνοντας στις σχέσεις κινηματογράφου και κοινωνίας στην Αβάνα της δεκαετίας του 1990. Από το 2002 είναι υπεύθυνος προγράμματος του τμήματος "Ματιές στα Βαλκάνια" στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Έχει δημοσιεύσει κριτικά κείμενα για τον κινηματογράφο και έχει επιμεληθεί αρκετές μονογραφίες του ΦΚΘ. Εκτός από το εθνογραφικό ντοκιμαντέρ και την οπτική ανθρωπολογία, στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η ανθρωπολογία του κινηματογράφου και των ΜΜΕ.

Ο Γιάννης Παπαδάκης είναι μεταφραστής. Ασχολείται επαγγελματικά με τους κινηματογραφικούς υπότιτλους (subtitling).

Η Ζωή - Μυρτώ Ρηγοπούλου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Είναι ψυχολόγος και εκπαιδευόμενο μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής Θεραπείας.

Η Ειρήνη Στάθη είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, όπου διευθύνει το Εργαστήριο Οπτικοακουστικών Εφαρμογών και Επικοινωνίας. Σπούδασε θεωρία και σημειολογία του θεάματος στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, και είναι διδάκτωρ Ιστορίας και Θεωρίας του Κινηματογράφου του Παντείου Πανεπισημίου Αθηνών. Δίδαξε, με την ιδιότητα της υποψηφίας διδάκτορος, στο Τμήμα ΕΜΜΕ του Παντείου Πανεπιστημίου, και έχει διδάξει στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει γράψει βιβλία με θέμα την ιστορία και θεωρία του κινηματογράφου. Άρθρα της για τον κινηματογράφο και το θέατρο έχουν δημοσιευτεί σε ειδικευμένα περιοδικά, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ο Μιχάλης (Μισέλ) Δημόπουλος σπούδασε κινηματογράφο στη Γαλλία και ξεκίνησε την καριέρα του ως κριτικός κινηματογράφου στην "Αυγή" και στο περιοδικό "Σύγχρονος Κινηματογράφος", τη δεκαετία του '70. Συνεργάστηκε με διάφορους εκδοτικούς οίκους και συνεισέφερε ουσιαστικά στο ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο, όταν ανέλαβε ως καλλιτεχνικός διευθυντής το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1992-2004), το οποίο κατόρθωσε να κάνει διεθνές με σημαντικές αξιώσεις. Συνεργάστηκε αρμονικά με ελληνικούς και ξένους κινηματογραφικούς φορείς, στο πλαίσιο της διοργάνωσης αφιερωμάτων σε γνωστούς κινηματογραφικούς δημιουργούς, με τον Δημήτρη Εϊπίδη, στο πλαίσιο της διοργάνωσης του προγράμματος των "Νέων Οριζόντων", αλλά και με δημοσιογράφους, κινηματογραφιστές και μεγάλα ονόματα της έβδομης τέχνης.