Ο Μιχάλης (Μισέλ) Δημόπουλος σπούδασε κινηματογράφο στη Γαλλία και ξεκίνησε την καριέρα του ως κριτικός κινηματογράφου στην "Αυγή" και στο περιοδικό "Σύγχρονος Κινηματογράφος", τη δεκαετία του '70. Συνεργάστηκε με διάφορους εκδοτικούς οίκους και συνεισέφερε ουσιαστικά στο ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο, όταν ανέλαβε ως καλλιτεχνικός διευθυντής το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1992-2004), το οποίο κατόρθωσε να κάνει διεθνές με σημαντικές αξιώσεις. Συνεργάστηκε αρμονικά με ελληνικούς και ξένους κινηματογραφικούς φορείς, στο πλαίσιο της διοργάνωσης αφιερωμάτων σε γνωστούς κινηματογραφικούς δημιουργούς, με τον Δημήτρη Εϊπίδη, στο πλαίσιο της διοργάνωσης του προγράμματος των "Νέων Οριζόντων", αλλά και με δημοσιογράφους, κινηματογραφιστές και μεγάλα ονόματα της έβδομης τέχνης.

Ο Βασίλης Βασιλικός του Νικολάου γεννήθηκε στην Καβάλα στις 18 Νοεμβρίου 1934. Σπουδές: Λύκειο Καρυωτάκη (Καβάλα), Σχολή Βαλαγιάννη, Αμερικάνικο Κολέγιο Ανατόλια (Θεσσαλονίκη), Νομική Σχολή (ΑΠΘ), Yale University - Drama School, SRT - School of Radio and Television (Νέα Υόρκη) για τηλεσκηνοθεσία. Bοηθός σκηνοθέτη σε ξένες παραγωγές, σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, σεναριογράφος, επιμελητής (Dr) σεναρίων, εισηγητής σεναρίων στην Arte (1990-1993), ερασιτέχνης ηθοποιός, δημοσιογράφος, συγγραφέας, Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής στην ΕΡΤ-1 (1981-1984), Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Αθηναίων (1994-1996), Πρέσβης εκ προσωπικοτήτων της Ελλάδας στην Ουνέσκο (1996-2004), Πρόεδρος της Εταιρίας Συγγραφέων (2001-2005). Τιμητικές διακρίσεις: Βραβείο των "12" (1961, για την τριλογία "Το φύλλο. Το πηγάδι. Τ' αγγέλιασμα"), Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1980, για το "Τελευταίο Αντίο") το οποίο δεν αποδέχθηκε, Διεθνές βραβείο Meditteraneo (1970). Επίτιμος Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών στην έδρα της Φιλολογίας, Ταξιάρχης Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας (1984), Μέλος του Διεθνούς Κοινοβουλίου των Συγγραφέων με έδρα το Στρασβούργο, Μέλος του Δ.Σ. των Γάλλων συγγραφέων (Maison des Ecrivains. Γαλλία, 1990-1993). Είναι ο πιο πολυμεταφρασμένος Έλληνας συγγραφέας μετά τους Καζαντζάκη, Ρίτσο, Καβάφη. Βιβλία του έχουν εκδοθεί και στην γραφή Μπράιγ. Είναι παντρεμένος με την υψίφωνο Βάσω Παπαντωνίου και έχουν μια κόρη, την Ευρυδίκη.

O Xρήστος Xωμενίδης γεννήθηκε το 1966 στην Aθήνα. Σπούδασε Nομικά στο Πανεπιστήμιο Aθηνών. Tο 1993 εξέδωσε το μυθιστόρημα "Tο σοφό παιδί", το 1995 το μυθιστόρημα "Tο ύψος των περιστάσεων", το 1997 τη συλλογή διηγημάτων "Δεν θα σου κάνω το χατίρι", το 1998 το μυθιστόρημα "H φωνή" και το 2000 τη συλλογή διηγημάτων "Δεύτερη ζωή". Τα πιο πρόσφατα έργα του είναι τα μυθιστορήματα "Υπερσυντέλικος", 2003, και "Το σπίτι και το κελλί", 2005. Τα βιβλία του µεταφράστηκαν στα γαλλικά, στα αγγλικά, στα ισπανικά, στα τσέχικα, στα λιθουανικά, στα τούρκικα και στα εβραϊκά. Μετέφρασε ένα θεατρικό έργο και έγραψε το σενάριο για µία κινηµατογραφική ταινία και µία τηλεοπτική σειρά. Ο Χ. Α. Χωµενίδης εργάζεται και ως ραδιοφωνικός παραγωγός, κατοικεί πάντα στην Κυψέλη και επιµένει να ελπίζει στο καλύτερο.

Ο Ηλίας Κανέλλης γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1960. Το 1984, φοιτητής ακόμα, εξέδωσε το κινηματογραφικό περιοδικό "Κάμερα" και, έκτοτε, παρέμεινε στο χώρο της δημοσιογραφίας, του κινηματογράφου και της κριτικής του. Εργάστηκε στον χώρο του Τύπου σε όλες σχεδόν τις ειδικότητες: διορθωτής, επιμελητής ύλης, ρεπόρτερ, κριτικός τέχνης, πολιτικός αναλυτής, αρθρογράφος, αρχισυντάκτης, διευθυντής συντάξεως. Επί σειρά ετών κριτικός κινηματογράφου στο περιοδικό "Αντί", διατήρησε, παράλληλα, καθημερινή εκπομπή στον ραδιοφωνικό σταθμό Αθήνα 9,84.Τα τελευταία χρόνια εργάζεται στην εφημερίδα "Τα Νέα". Παράλληλα, το καλοκαίρι του 2007 εξέδωσε την εφημερίδα "εφ" του Ελληνικού Φεστιβάλ. Μαζί με τον Μανώλη Βασιλάκη, εξέδωσαν το 2009 την επιθεώρηση βιβλίου "The Athens Review of Books". Το 2010 την εγκατέλειψε για να συνεχίσει μόνος του με το "The Books' Journal". Έχει γράψει το βιβλίο "Εθνοχουλιγκανισμός: εκφράσεις της νεοελληνικής ιδεολογίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004 της Αθήνας" (εκδ. Οξύ) και έχει επιμεληθεί τις κινηματογραφικές μονογραφίες "Σταύρος Τορνές" (με τον Σταύρο Καπλανίδη και, για την ιταλική έκδοση, με την επιπλέον συνεργασία με τον Sergio Grmek Germani), "Κώστας Γαβράς", "Σταύρος Τσιώλης".

Η Τέτα Παπαδοπούλου είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνεργάστηκε με την ελληνική εκπομπή του BBC. Εργάστηκε στα ΝΕΑ, στο Αντί, στο Παρασκήνιο/ΕΤ1, στην Ελευθεροτυπία για δεκαεπτά χρόνια (1994-2011) με τη στήλη γνώμης «Μια άλλη Ευρώπη». Συνεργάζεται με την Athens Voice. Τομέας της τα διεθνή και κυρίως τα ευρωπαϊκά θέματα, με έμφαση στην παραγνωρισμένη Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, τονίζοντας πάντα τη βαθιά πολιτική διάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έχει δημοσιεύσει το βιβλίο «Μια άλλη Ευρώπη», είκοσι συνεντεύξεις με εξέχοντες διανοούμενους από τη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη (εκδ. Υψιλον, 1993). Γνώμονας στην εργασία της, η φράση του Βάτσλαβ Χάβελ «Να κάνουμε όσο μπορούμε πιο σοβαρά τη δουλειά μας χωρίς να παίρνουμε στα σοβαρά τον εαυτό μας.

Ο Γιάννης Ζουμπουλάκης είναι κριτικός κινηματογράφου, μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ). Εργάζεται στην εφημερίδα "Το Βήμα".

Ο Χορχέ Σεμπρούν (1923-2011) γεννήθηκε στη Μαδρίτη. Η οικογένειά του κατέφυγε στο εξωτερικό το 1937, κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, και από το 1939 έζησε στο Παρίσι, όπου έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος και πήρε μέρος στην Αντίσταση κατά των ναζί. Το 1943 συνελήφθη από την Γκεστάπο και κρατήθηκε επί δύο χρόνια στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ, σε συνθήκες που επηρέασαν βαθύτατα το μετέπειτα συγγραφικό του έργο. Μετά την απελευθέρωσή του, την άνοιξη του 1945, γίνεται υπεύθυνος της παράνομης δουλειάς του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας και γρήγορα μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Τον Απρίλιο του 1964 διαγράφεται μαζί με τον Φερνάντο Κλαουδίν από τον Σαντιάγο Καρίγιο και την Πασιονάρια. Από τότε αφιερώνεται στη λογοτεχνία, αλλά και στον κινηματογράφο. Η συνεργασία του με γνωστούς σκηνοθέτες του επιτρέπει να συνδυάσει τη μαχητική πολιτική σκέψη με τη λογοτεχνική δραστηριότητα. Γράφει το σενάριο για την ταινία "Ο πόλεμος τελείωσε" του Αλέν Ρενέ, με το οποίο κλείνει τους λογαριασμούς με το δικό του παρελθόν, και συνεργάζεται με τον Κώστα Γαβρά στη συγγραφή των σεναρίων για τις ταινίες του "Ομολογία", "Ζ" και "Κατάσταση πολιορκίας". Το 1969 του απονέμεται το βραβείο Femina για τον "Δεύτερο θάνατο του Ραμόν Μερκαντέρ" (ελλ. εκδ. Θεμέλιο, 1983), ένα θρίλερ που διαδραματίζεται στα χρόνια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου. Μετά το θάνατο του Φράνκο το 1975, δημοσιεύει το 1977 στην Ισπανία το βιβλίο "Η αυτοβιογραφία του Φεδερίκο Σάντσεθ" (ήταν ένα από τα ψευδώνυμα του ιδίου κατά τον καιρό της παράνομης κομμουνιστικής δράσης του), όπου ανακαλεί την διαδρομή του στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Την περίοδο 1988-1991 διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού με την κυβέρνηση του Φελίπε Γκονθάλεθ. Το 1996 εκλέxτηκε μέλος της Ακαδημίας Γκονκούρ -ο πρώτος μη Γάλλος που εκλέχτηκε στην επιτροπή του βραβείου. Το 2004 τιμήθηκε με το βραβείο Prix Ulysse για το σύνολο του έργου του και το 2007 έγινε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Ρεν. Στα ελληνικά κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Εξάντας τα βιβλία του: "Το μεγάλο ταξίδι" (1974· 2001), "Το λευκό όρος" (1987· 2001), "Η αυτοβιογραφία του Φεδερίκο Σάντσεθ" (1987), "Τι ωραία Κυριακή!" (1989), "Η επιστροφή του Νετσάγιεφ" (1992), "Χαιρετίσματα από τον Φεδερίκο Σάντσεθ" (1995), "Γραφή η ζωή" (1996), "Αντίο, φως της νιότης" (2001), "Τα σανδάλια" (2003), "Ο νεκρός που μας χρειάζεται" (2003), "Είκοσι χρόνια και μια μέρα" (2005), κ.ά. Συμμετείχε επίσης στο συλλογικό έργο της Παγκόσμιας Ακαδημίας Πολιτισμών "Η μισαλλοδοξία" (Εξάντας 1999). Πέθανε στο Παρίσι την Τρίτη 7 Ιουνίου 2011, σε ηλικία 87 ετών.

Γαλλίδα φιλόσοφος και συγγραφέας, εκπρόσωπος του Υπαρξισμού και του φεμινιστικού κινήματος. Γεννήθηκε το 1908 στο Παρίσι. Σπούδασε στη Σορβόνη και μετά το τέλος των σπουδών της δίδαξε φιλοσοφία στη Μασσαλία, στο Ρουέν και το Παρίσι. Το 1929 γνώρισε τον Ζαν Πωλ Σαρτρ που την μύησε στην συγγραφή και έζησε δίπλα του όλη την υπόλοιπη ζωή της. Το πρώτο της έργο, "Τα πρωτεία του πνεύματος" απορρίφθηκε, το 1938, από τους εκδότες. Το επόμενο μυθιστόρημα της, "Η καλεσμένη" είχε καλύτερη τύχη και δημοσιεύτηκε το 1943. Ακολούθησαν τα: "Το αίμα των άλλων", "Όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί", "Οι Μανδαρίνοι", "Η δύναμη της ζωής, η δύναμη των πραγμάτων", "Τα γηρατειά", κ.ά. Πριν αποφασίσει να ασχοληθεί με τη συγγραφή ταξίδεψε σε πολλές χώρες στην Ευρώπη, στην Αμερική και τη Ρωσία. Επίσης, μαζί με τον σύζυγο της διηύθυνε το περιοδικό "Μοντέρνοι Καιροί" και μέσα από αυτό είχαν υποστηρίξει τη φοιτητική εξέγερση του 1968. Πέθανε το 1986 σε ηλικία 78 ετών.

Ο Βασίλης Ραφαηλίδης γεννήθηκε το 1934 στα Σέρβια της Κοζάνης και πέθανε στην Αθήνα τον Σεπτέμβρη του 2000. Το 1953 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κινηματογράφο και δούλεψε σαν βοηθός του Ν. Κούνδουρου και του Ρ. Μανθούλη. Το 1964-65 βρέθηκε στην Αλγερία κοντά στον Μιχάλη Ράπτη. Έγινε επαγγελματίας κινηματογραφικός κριτικός στη "Δημοκρατική Αλλαγή" (1965). Συμμετείχε στην εκδοτική ομάδα των περιοδικών "Ελληνικός Κινηματογράφος" (1966) και "Σύγχρονος Κινηματογράφος" (1968). Εργάστηκε σαν κινηματογραφικός κριτικός και ρεπόρτερ στο "Βήμα" (1974-1983) και στο "Έθνος" (1983-1998) σαν κινηματογραφικός κριτικός, σχολιογράφος και επιφυλλιδογράφος. Επιφυλλίδες ήταν και οι τελευταίες του δημοσιεύσεις στην "Ελευθεροτυπία".

Ο Λεωνίδας Κακάρογλου γεννήθηκε το 1952 στα Χανιά. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Ε.Μ.Π. Έχει εκδώσει επτά ποιητικά βιβλία: "Τοπία Κοριτσιών" 1981, "Σχεδόν Γκρό Πλαν" (εκδόσεις Πλέθρον 1986), "Στο λευκό του βυθού" (Εκδόσεις Πλέθρον 1989), "Η συνήθεια των ημερολογίων" (εκδόσεις Πλέθρον 1995), "Μονάχα ο χρόνος ξέρει" (εκδόσεις Πλέθρον 2000), "Οι μέρες πριν τα χρόνια" (Εκδόσεις Οδός Πανός 2007), "Άδεια εξόδου" (εκδόσεις Οδός Πανός 2009). Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, έχουν παρουσιασθεί στο θέατρο και έχουν μελοποιηθεί από Έλληνες συνθέτες. Το "Η ζωή και τίποτ' άλλο" είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.

Η Μανταλένα Κριτσίνη γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έργο της το "Μεγάλο Γαλλοελληνικό Λεξικό" του εκδοτικού οίκου Πελεκάνος, καθώς και Σχολικά Βοηθήματα, Γραμματική και Συντακτικό της Γαλλικής Γλώσσας του ίδιου οίκου. Το 2000 εξέδωσε η ίδια την πρώτη ποιητική συλλογή της με τίτλο: "Απόκρημνες πατρίδες".

Ο Βαγγέλης Μπιτσώρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Σορβόννη. Βιοπορίζεται διδάσκοντας μεταφρασεολογία. Εφεξής υποηράφεται "συγγραφέας, μεταφραστής". Έχει γράψει κείμενα που αφορούν τη θεωρία λογοτεχνίας, τη μεταφρασεολογία και την πολιτική φιλοσοφία. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Μάρτιν Χάιντεγγερ, Βάλτερ Μπένγιαμιν, Φιλίπ Λακού-Λαμπάρτ, Αντουάν Μπερμάν, Μωρίς Μπλανσό και Ζακ Ντερριντά.

Ο Ηλίας Κανέλλης γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1960. Το 1984, φοιτητής ακόμα, εξέδωσε το κινηματογραφικό περιοδικό "Κάμερα" και, έκτοτε, παρέμεινε στο χώρο της δημοσιογραφίας, του κινηματογράφου και της κριτικής του. Εργάστηκε στον χώρο του Τύπου σε όλες σχεδόν τις ειδικότητες: διορθωτής, επιμελητής ύλης, ρεπόρτερ, κριτικός τέχνης, πολιτικός αναλυτής, αρθρογράφος, αρχισυντάκτης, διευθυντής συντάξεως. Επί σειρά ετών κριτικός κινηματογράφου στο περιοδικό "Αντί", διατήρησε, παράλληλα, καθημερινή εκπομπή στον ραδιοφωνικό σταθμό Αθήνα 9,84.Τα τελευταία χρόνια εργάζεται στην εφημερίδα "Τα Νέα". Παράλληλα, το καλοκαίρι του 2007 εξέδωσε την εφημερίδα "εφ" του Ελληνικού Φεστιβάλ. Μαζί με τον Μανώλη Βασιλάκη, εξέδωσαν το 2009 την επιθεώρηση βιβλίου "The Athens Review of Books". Το 2010 την εγκατέλειψε για να συνεχίσει μόνος του με το "The Books' Journal". Έχει γράψει το βιβλίο "Εθνοχουλιγκανισμός: εκφράσεις της νεοελληνικής ιδεολογίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004 της Αθήνας" (εκδ. Οξύ) και έχει επιμεληθεί τις κινηματογραφικές μονογραφίες "Σταύρος Τορνές" (με τον Σταύρο Καπλανίδη και, για την ιταλική έκδοση, με την επιπλέον συνεργασία με τον Sergio Grmek Germani), "Κώστας Γαβράς", "Σταύρος Τσιώλης".