Θεόφραστος (372 - 987 π.Χ.). Ο Θεόφραστος που γεννήθηκε στην Ερεσό, είναι μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που ανέδειξε η Λέσβος στην αρχαιότητα. Υπήρξε ο κατεξοχήν μαθητής, συνεργάτης και συνεχιστής του έργου του Αριστοτέλη, τον οποίο διαδέχθηκε στη διεύθυνση της "Σχολής του Περιπάτου" και την κράτησε άξια επί 34 χρόνια, συγκεντρώνοντας γύρω του 2.000 μαθητές από ολόκληρη την Ελλάδα. Ο Θεόφραστος διέπρεψε σ' όλους τους κλάδους της σοφίας, στη Μεταφυσική, στη Λογική, στην Ηθική, στη Ρητορική, αλλά κυρίως υπηρέτησε τις φυσικές επιστήμες. Το συγγραφικό έργο του ήταν πελώριο. Από τα 240 συγγράμματα που του αποδίδονται, εκτός από τα βοτανολογικά και τη συλλογή των "Χαρακτήρων", σώθηκαν μόνο αποσπάσματα τα οποία όμως είναι αρκετά για να δώσουν μια καθαρή εικόνα της προσωπικότητάς του. Στα δύο βοτανολογικά έργα "Περί των φυτών ιστορίας" και το "Περί φυτών αιτίων" ο Θεόφραστος επεχείρησε τη συστηματική και λεπτομερειακή κατάταξη του φυτικού κόσμου. Τα έργα αυτά έχουν εξαιρετική σημασία καθώς συντέλεσαν ώστε να ιδρυθούν οι αντίστοιχοι επιστημονικοί κλάδοι και να συστηματοποιηθεί για πρώτη φορά στο σύνολό της η εμπειρική έρευνα, όμως μαρτυρούν και το σοφό ερευνητή και διανοητή Θεόφραστο των κοιλάδων και των βουνών της Ερεσού. Μια άλλη πλευρά του Θεόφραστου παρουσιάζουν οι "Χαρακτήρες". Η συλλογή αυτή αποτελείται από τριάντα σχεδιαγραφήματα, τα οποία δίνουν μια άριστη απεικόνιση των διαφόρων ανθρώπινων χαρακτήρων. Αυτό οφείλεται στην ικανότητα του Θεόφραστου να διακρίνει στις λεπτομέρειές της την εκδήλωση των ψυχικών καταστάσεων, καθιστώντας έτσι τους "Χαρακτήρες" μικρά αριστουργήματα, ανυπέρβλητα στο είδος τους. Το είδος αυτό μεταφέρθηκε και στο θέατρο. Έτσι ο Θεόφραστος εγκαινίασε τη μεγάλη σειρά από τους περίφημους "Χαρακτήρες", που από την αρχαιότητα ως σήμερα έδωσε η θεατρική δημιουργία.

Ο Σταύρος Γκιργκένης σπούδασε στο Τμήμα φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στον τομέα κλασικής φιλολογίας του ίδιου τμήματος, το 1998, και είναι υποψήφιος διδάκτορας κλασικής φιλολογίας του ΑΠΘ (θέμα της διατριβής του: "Πολιτικές προεκτάσεις στο έργο του Αισχύλου"). Από το 2001 εργάζεται ως μόνιμος εκπαιδευτικός σε σχολικές μονάδες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το πλούσιο συγγραφικό και μεταφραστικό του έργο, που αριθμεί περισσότερους από 15 τόμους, περιλαμβάνει σχολιασμένες μεταφράσεις έργων του Θεόφραστου, του Ησιόδου, του Πλουτάρχου, του Φίλωνος του Αλεξανδρινού, του Αισχύλου, αρχαίων ελληνικών ύμνων και άλλων έργων της αρχαίας γραμματείας.

Ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ. Τις βασικές φιλολογικές του σπουδές τις έκανε στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης δίπλα σε λαμπρούς δασκάλους. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ιταλία και στην Γερμανία. Καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1969 ως το 1996, οπότε και αποχώρησε οικειοθελώς από την ενεργό υπηρεσία, για να αφοσιωθεί στο συγγραφικό του έργο. Υπήρξε Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής και Συγκλητικός κατά το ακαδημαϊκό έτος 1977-1978 και πρώτος Πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας κατά τα έτη 1984-1986. Για πέντε εξάμηνα πρόσφερε τις υπηρεσίες του και στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου ως επισκέπτης καθηγητής. Έλαβε μέρος σε πολλά συνέδρια (ιδίως για θέματα αριστοτελικά και ιπποκρατικά) και έδωσε πλήθος διαλέξεων στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Ασχολείται ιδιαίτερα με τον αρχαίο ελληνικό επιστημονικό λόγο. Από την άποψη αυτή γόνιμο έδαφος για έρευνα του προσφέρουν κατά κύριο λόγο τα αρχαία ελληνικά ιατρικά κείμενα, καθώς και τα κείμενα του Αριστοτέλη. Κυριότερες εργασίες - βιβλία (πέρα από τα άρθρα και τις δημοσιεύσεις σε περιοδικά και σε εφημερίδες): -Η παραγωγική κατάληξη -ικός στην προσωκρατική φιλοσοφία και στο Ιπποκρατικό Corpus (1968) -Άρτεμις Ορθρία (1968) -Ιπποκρατική ιατρική (1972) -Αρχαία ελληνική μετρική (1975) -Επίθετα από ουσιαστικοποιημένα επίθετα (1977) -Πέντε φιλολογικά μελετήματα (1986) -Αριστοτελικά μελετήματα (1986) -Εν παρόδω Α΄ - Β΄ (1987-1995) -Γλωσσικές παρατηρήσεις Α΄ - Β΄(1990-1994) -Ιπποκρατική συλλογή Α΄(1991) -Ο Δημήτρης Λυπουρλής στο Βαφοπούλειο (1998) -Ην ποτε: Τρεις "ιστορίες" αρχαίας ελληνικής καθημερινότητας (1998) -Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια, βιβλίο Β΄ (2000) -Ιπποκράτης, τόμοι I-V (2000-2001) -Λεξικό αρχαίων συγγραφέων, Ελλήνων και Λατίνων (μετάφραση από τα Γερμανικά, 1996). Ένας άλλος τομέας που κίνησε με ιδιαίτερο τρόπο το ενδιαφέρον του είναι η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών στη Μέση Εκπαίδευση. Πήρε μέρος σε πλήθος ειδικών σεμιναρίων, έκανε διαλέξεις, δημοσίευσε σχετικά άρθρα.

O Θεόδωρος Γ. Μαυρόπουλος έχει φοιτήσει στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. (1947-1951). Έχει δημοσιεύσει φιλολογικές μελέτες, βιβλιοκριτικές και άλλες εργασίες σε ημερήσια και περιοδικά έντυπα, έχει κάνει διαλέξεις στο σύνολο σχεδόν των μεγάλων αστικών κέντρων της Βόρειας Ελλάδας και έχει ασχοληθεί με το σύνολο σχεδόν της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, κυρίως της αρχαϊκής και της κλασικής περιόδου της.