Ο Λεωνίδας Κύρκος (1924-2011) γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Εργάστηκε για πολλά χρόνια ως δημοσιογράφος και διευθυντής της εφημερίδας "Η Αυγή". Από νωρίς εντάχθηκε στην Αριστερά και εξελέγη βουλευτής Ηρακλείου με την ΕΔΑ από το 1961 έως το 1964. Στις 21 Απριλίου 1967 συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια. Όταν έγινε η διάσπαση του ΚΚΕ, ο Λεωνίδας Κύρκος τάχθηκε με τους ανανεωτές και συμμετείχε στην ίδρυση του ΚΚΕ Εσωτερικού. Κατά τη μεταπολίτευση εξελέγη βουλευτής το 1974 (με την Ενωμένη Αριστερά) και 1977 και ευρωβουλευτής το 1981 και 1985. Διετέλεσε γενικός γραμματέας και πρόεδρος του ΚΚΕ Εσωτερικού. Τον Απρίλιο του 1987 παραιτήθηκε από την προεδρία του κόμματος, όταν εξελέγη πρόεδρος της Ελληνικής Αριστεράς (ΕΑΡ). Πρωτοστάτησε μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη στη δημιουργία του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου ήταν γραμματέας μέχρι τον Μάρτιο του 1991, οπότε και παραιτήθηκε. Στο διάστημα 1989-1993 εξελέγη βουλευτής με το ψηφοδέλτιο του Συνασπισμού. To 2000 προτάθηκε τιμητικά από το κόμμα του Συνασπισμού για το αξίωμα του προέδρου της δημοκρατίας. Τον Ιανουάριο του 2003, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος του απένειμε το παράσημο Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Φοίνικος. Το 2010, με επιστολή του δήλωσε στήριξη στο νέο κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς. Η πολιτική του διαδρομή, μεταπολιτευτικά, χαρακτηρίστηκε από την προσήλωσή του στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Αριστεράς καθώς και στην ανάγκη για την ευρύτερη δυνατή συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς, για την οποία ο ίδιος δεν σταμάτησε να εργάζεται. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό πολιτική, εξέδωσε τρεις τόμους με πολιτικά του απομνημονεύματα ("Στιγμές από την προσωπική μου διαδρομή", 2007, "Στιγμές ΙΙ", 2008, "Στιγμές ΙΙΙ", 2009 -και τους τρεις στο Βιβλιοπωλείον της Εστίας), καθώς και μία εκτεταμένη συνέντευξη με τον Πέτρο Παπασαραντόπουλο, με τίτλο "Εκ βαθέων", στις εκδόσεις Επίκεντρο (2009). Πέθανε στην Αθήνα τα ξημερώματα της Κυριακής 28ης Αυγούστου 2011, σε ηλικία 87 ετών.

Ο Βαγγέλης Τζούκας γεννήθηκε στην Άρτα το 1974. Είναι πτυχιούχος και διδάκτορας του τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Το 2003 υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή, με τίτλο: "Οι οπλαρχηγοί του ΕΔΕΣ στην Ήπειρο-τοπικότητα και πολιτική ένταξη". Τη διετία 2005-6 ήταν μεταδιδάκτορας ερευνητής στο ερευνητικό έργο "Οργανώσεις της ελληνικής Αντίστασης -η περίπτωση του ΕΔΕΣ (Ηγεσία, Κοινωνική συγκρότηση, Μεταπολεμική επιρροή)" του προγράμματος Πυθαγόρας ΙΙ στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου. Έχει διδάξει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης (διδάσκων ΠΔ 407/80) και έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες για την περίοδο 1940-50.