Ο Πολυμέρης Βόγλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο. Είναι αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Έχει εκδώσει τις μελέτες Η εμπειρία της φυλακής και της εξορίας. Οι πολιτικοί κρατούμενοι στον εμφύλιο πόλεμο (2004) και Η ελληνική κοινωνία στην Κατοχή, 1941-1944 (2010), και έχει συνεπιμεληθεί τους συλλογικούς τόμους Ο πειρασμός της αυτοκρατορίας. Δοκίμια για την αμερικανική κυριαρχία (2006) και Η εποχή των ρήξεων. Η ελληνική κοινωνία στη δεκαετία του 1940 (2012).

Η Τασούλα Βερβενιώτη σπούδασε στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Aθηνών και έκανε Διδακτορικό στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με θέμα "Οι Συναγωνίστριες. Τα Αίτια της Συμμετοχής και η Δράση των Γυναικών στις Εαμικές Αντιστασιακές Οργανώσεις 1941-1944". Αργότερα εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Princeton. Έχει διδάξει στη Μέση Εκπαίδευση, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ακόμη, διετέλεσε επιμορφώτρια και σχολική σύμβουλος, και έχει εργαστεί στο Εθνικό Κέντρο Ερευνών και στην Ανωτάτη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης. Εργάστηκε στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, όπου έχει χρηματίσει Θεματική υπεύθυνος Κοινωνικού Γραμματισμού. Έχει συμμετάσχει σε διεπιστημονικές επιτροπές και ομάδες, ενώ διαθέτει πλούσιο ερευνητικό έργο. Η ερευνητική της δραστηριότητα επικεντρώνεται στην κοινωνική ιστορία των δεκαετιών 1940 και 1950. Έχει γράψει πλήθος άρθρων σε συλλογικούς τόμους και ιστορικά περιοδικά στα ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Μια από τις τελευταίες της δουλειές αφορά τον ελληνικό εμφύλιο: "Charity and Nationalism", στο Paola Bacchetta and Margaret Power (επιμ.) "Right-Wing Women: From Conservatives to Eχtremists Around the World" Routledge, Νέα Υόρκη και Λονδίνο 2002.

Η Κωνσταντίνα Μπάδα γεννήθηκε στο Αγρίνιο. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Το 1983 έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα με τίτλο "Η αθηναϊκή φορεσιά κατά την περίοδο 1687-1834" (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 1983). Είναι καθηγήτρια κοινωνικής λαογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Από το 1984 είναι μέλος του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο (στον Τομέα Λαογραφίας). Κατά την μεταδιδακτορική της έρευνα, διεύρυνε τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα και προς τον ευρύτερο χώρο της ανθρωπολογίας στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Cambridge (1986-87) και στα αντικείμενα της προφορικής ιστορίας και των γυναικείων σπουδών στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Essex (1997-98). Το εκπαιδευτικό και ερευνητικό της έργο εστιάζεται στην ανίχνευση της ιστορικότητας του λαϊκού πολιτισμού και της καθημερινής ζωής, στη μελέτη των πολιτισμικών ταυτοτήτων, στην προφορική ιστορία, στη μελέτη, τη διατήρηση και την ορθολογική διαχείριση των πολιτισμικών πόρων. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά, βιβλιοκρισίες, έχει συμμετάσχει σε συνέδρια και επιστημονικές ημερίδες, έχει οργανώσει ημερίδες και εκθέσεις και έχει εκπονήσει ερευνητικά προγράμματα. Οι αυτοτελείς δημοσιεύσεις της ενδεικτικά είναι: "Paul Sant Cassia and C. Bada", "The making of modem Greek family. Marriage and exchapge in nineteenth century" (Cambridge Univ. Press, Αθήνα -Κέιμπριτζ 1992), Μπάδα Κωνσταντίνα, "Ενδυματολογικοί κώδικες της παιδικής - νεανικής ηλικίας. Το κοινωνικο-ιστορικό τους ισοδύναμο" (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Δωδώνη, Παράρτ. αριθμ 48, Ιωάννινα 1993).

Η Ρίκη Βαν Μπούσχοτεν διδάσκει κοινωνική ανθρωπολογία στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Διευθύνει το εργαστήριο κοινωνικής ανθρωπολογίας και το αρχείο προφορικών μαρτυριών που στεγάζονται στο ίδιο τμήμα. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν, μεταξύ άλλων, την κοινωνική μνήμη, τη μετανάστευση, τις μετακομμουνιστικές κοινωνίες και τον εθνοτισμό. Έχει διεξάγει επιτόπια έρευνα στην Ελλάδα, στην πρώην Γιουγκοσλαβία και στην Ουγγαρία.

Ο Βασίλης Κ. Δαλκαβούκης γεννήθηκε στα Γιάννενα. Σπούδασε Ιστορία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στον Tομέα Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας και Λαογραφίας με πεδίο έρευνας το Ζαγόρι (2001). Έχει δημοσιεύσει το βιβλίο "Μετοικεσίες Ζαγορίσιων (1750-1922). Προσεγγίσεις στις διαδικασίες προσαρμογής μιας τοπικής κοινωνίας στην ιστορική συγκυρία" (Εκδόσεις Ριζαρείου Σχολής, 1999) και από τον Δεκέμβριο του 2004 έχει εκλεγεί λέκτορας στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Ο Γιώργος Πετρόπουλος είναι υποψήφιος διδάκτορας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Η Ελένη Πασχαλούδη σπούδασε ιστορία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 2009 έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα από το Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, του οποίου στη συνέχεια υπήρξε και μεταδιδακτορική υπότροφος από το Σεπτέμβριο του 2010 μέχρι και τον Ιούνιο του 2012. Είναι συγγραφέας του βιβλίου "Ένας πόλεμος χωρίς τέλος: Η δεκαετία του 1940 στον πολιτικό λόγο 1950-1967" ("Επίκεντρο", 2010). Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη μεταπολεμική ιστορία και ειδικότερα στην πολιτική χρήση του παρελθόντος, στη μελέτη της μνήμης και στη συγκρότηση των πολιτικών ταυτοτήτων.

Η Λαμπρινή Ρόρη είναι υποψήφια Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Paris I, Pantheon-Sorbonne.

Η Μαρία Μποντίλα είναι καθηγήτρια φιλόλογος, διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει μελετήσει την εκπαίδευση των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων στις χώρες υποδοχής τους. Ασχολείται με θέματα Ιστορίας και Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης, με τις Σπουδές Φύλου και τη Μεθοδολογία της Έρευνας. Στα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά της ανήκει επίσης η μελέτη του ρόλου της λογοτεχνίας στη δόμηση ταυτοτήτων και συλλογικής μνήμης. Εργασίες της έχουν δημοσιευτεί σε πρακτικά συνεδρίων, συλλογικούς τόμους και περιοδικά, ελληνικά και ξένα.

Η Ειρήνη Θ. Λαγάνη είναι διδάκτωρ Σύγχρονης Διεθνούς Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Σορβόνης (Universite de Paris I, Panteon-Sorbonne) και καθηγήτρια Μεταπολεμικής Ιστορίας της Ευρώπης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Το συγγραφικό της έργο και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από τον Ψυχρό Πόλεμο, τους πρόσφυγες του ελληνικού εμφυλίου και τα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας.

Η Μαρία Νικολοπούλου σπούδασε Φιλολογία στο Παν/μιο Αθηνών και απέκτησε μεταπτυχιακό και διδακτορικό τίτλο στη Νεοελληνική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (King's College.) Η διατριβή της έχει τίτλο «Ο λόγος της μαρτυρίας στη νεοελληνική πεζογραφία, 1924-1994» και εξετάζει πώς τα λογοτεχνικά κείμενα μεταπλάθουν την ιστορική εμπειρία. Έχει ασχοληθεί με αρκετά κείμενα με θέμα τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο και τη Μικρασιατική Καταστροφή, διερευνώντας πώς συμμετέχουν στη διαμόρφωση της μνήμης των ιστορικών γεγονότων. Τα θεωρητικά της ενδιαφέροντα αφορούν την πρόσληψη, τη λογοτεχνία ως είδος λόγου που διαμορφώνει τη μνήμη, και την αλληλεπίδραση των ειδών λόγου στα πλαίσια του μεταμοντέρνου, το ρόλο του τύπου στην ιστορία των ιδεών. Η συμμετοχή της στο ερευνητικό πρόγραμμα «Η εικαστική και λογοτεχνική παρουσία των γυναικών στα περιοδικά λόγου και τέχνης 1900-1940» στρέφει τα ενδιαφέροντά της στην πρόσληψη της γυναικείας λογοτεχνικής παραγωγής καθώς και σε γυναίκες συγγραφείς που περιλαμβάνονται ή αποσιωπούνται από το λογοτεχνικό κανόνα. Διδάσκει Νεοελληνική και Ευρωπαϊκή λογοτεχνία στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών (407/80) και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (μέλος Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού).

Η Αλεξάνδρα Δ. Ιωαννίδου γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει σλαβική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, στη Γερμανία, και σήμερα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Mακεδονίας. Ασχολείται κυρίως με τη συγκριτική λογοτεχνία, ενώ έχει δημοσιεύσει μελέτες και για τη νοτιοσλαβική διαλεκτολογία. Επίσης, έχει μεταφράσει λογοτεχνικά και θεωρητικά βιβλία από τα ρωσικά, τα γερμανικά και τα πολωνικά. Το βιβλίο της "Υπόθεση Γκράνιν: η λογοτεχνική κριτική στο εδώλιο: η δίκη της "Επιθεώρησης Τέχνης" το 1959 και η απολογία του Κώστα Κουλουφάκου", τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Χρονικού - Μαρτυρίας 2009.

Η Ρίκη Βαν Μπούσχοτεν διδάσκει κοινωνική ανθρωπολογία στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Διευθύνει το εργαστήριο κοινωνικής ανθρωπολογίας και το αρχείο προφορικών μαρτυριών που στεγάζονται στο ίδιο τμήμα. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν, μεταξύ άλλων, την κοινωνική μνήμη, τη μετανάστευση, τις μετακομμουνιστικές κοινωνίες και τον εθνοτισμό. Έχει διεξάγει επιτόπια έρευνα στην Ελλάδα, στην πρώην Γιουγκοσλαβία και στην Ουγγαρία.

Η Τασούλα Βερβενιώτη σπούδασε στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Aθηνών και έκανε Διδακτορικό στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με θέμα "Οι Συναγωνίστριες. Τα Αίτια της Συμμετοχής και η Δράση των Γυναικών στις Εαμικές Αντιστασιακές Οργανώσεις 1941-1944". Αργότερα εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Princeton. Έχει διδάξει στη Μέση Εκπαίδευση, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ακόμη, διετέλεσε επιμορφώτρια και σχολική σύμβουλος, και έχει εργαστεί στο Εθνικό Κέντρο Ερευνών και στην Ανωτάτη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης. Εργάστηκε στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, όπου έχει χρηματίσει Θεματική υπεύθυνος Κοινωνικού Γραμματισμού. Έχει συμμετάσχει σε διεπιστημονικές επιτροπές και ομάδες, ενώ διαθέτει πλούσιο ερευνητικό έργο. Η ερευνητική της δραστηριότητα επικεντρώνεται στην κοινωνική ιστορία των δεκαετιών 1940 και 1950. Έχει γράψει πλήθος άρθρων σε συλλογικούς τόμους και ιστορικά περιοδικά στα ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Μια από τις τελευταίες της δουλειές αφορά τον ελληνικό εμφύλιο: "Charity and Nationalism", στο Paola Bacchetta and Margaret Power (επιμ.) "Right-Wing Women: From Conservatives to Eχtremists Around the World" Routledge, Νέα Υόρκη και Λονδίνο 2002.

Η Ευτυχία Βουτυρά σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και στο Πανεπιστήμιο Harvard. απ' όπου πήρε διδακτορικό δίπλωμα, και στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ, απ' όπου πήρε ένα δεύτερο διδακτορικό τίτλο. Διδάσκει Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.

Ο Βασίλης Κ. Δαλκαβούκης γεννήθηκε στα Γιάννενα. Σπούδασε Ιστορία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στον Tομέα Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας και Λαογραφίας με πεδίο έρευνας το Ζαγόρι (2001). Έχει δημοσιεύσει το βιβλίο "Μετοικεσίες Ζαγορίσιων (1750-1922). Προσεγγίσεις στις διαδικασίες προσαρμογής μιας τοπικής κοινωνίας στην ιστορική συγκυρία" (Εκδόσεις Ριζαρείου Σχολής, 1999) και από τον Δεκέμβριο του 2004 έχει εκλεγεί λέκτορας στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Η Κωνσταντίνα Μπάδα γεννήθηκε στο Αγρίνιο. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Το 1983 έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα με τίτλο "Η αθηναϊκή φορεσιά κατά την περίοδο 1687-1834" (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 1983). Είναι καθηγήτρια κοινωνικής λαογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Από το 1984 είναι μέλος του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο (στον Τομέα Λαογραφίας). Κατά την μεταδιδακτορική της έρευνα, διεύρυνε τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα και προς τον ευρύτερο χώρο της ανθρωπολογίας στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Cambridge (1986-87) και στα αντικείμενα της προφορικής ιστορίας και των γυναικείων σπουδών στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Essex (1997-98). Το εκπαιδευτικό και ερευνητικό της έργο εστιάζεται στην ανίχνευση της ιστορικότητας του λαϊκού πολιτισμού και της καθημερινής ζωής, στη μελέτη των πολιτισμικών ταυτοτήτων, στην προφορική ιστορία, στη μελέτη, τη διατήρηση και την ορθολογική διαχείριση των πολιτισμικών πόρων. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά, βιβλιοκρισίες, έχει συμμετάσχει σε συνέδρια και επιστημονικές ημερίδες, έχει οργανώσει ημερίδες και εκθέσεις και έχει εκπονήσει ερευνητικά προγράμματα. Οι αυτοτελείς δημοσιεύσεις της ενδεικτικά είναι: "Paul Sant Cassia and C. Bada", "The making of modem Greek family. Marriage and exchapge in nineteenth century" (Cambridge Univ. Press, Αθήνα -Κέιμπριτζ 1992), Μπάδα Κωνσταντίνα, "Ενδυματολογικοί κώδικες της παιδικής - νεανικής ηλικίας. Το κοινωνικο-ιστορικό τους ισοδύναμο" (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Δωδώνη, Παράρτ. αριθμ 48, Ιωάννινα 1993).