Ο Σταύρος Σταυρίδης σπούδασε αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ. Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ με θέμα "Η πολιτισμική εξάρτηση της συμβολικής σχέσης με τον χώρο". Μετείχε στην συντακτική ομάδα του περιοδικού "Εφήμερη πόλη" (κριτικός, βιωματικός και φαντασιακός λόγος για το χώρο). Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Ουτοπία" (δίμηνη έκδοση θεωρίας και πολιτισμού). Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα με αντικείμενο τη θεωρητική διερεύνηση των προβλημάτων του χώρου και της αρχιτεκτονικής. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: "Η συμβολική σχέση με τον χώρο", Κάλβος 1990. "Διαφήμιση και το νόημα του χώρου", Στάχυ 1996, "Από την πόλη οθόνη στην πόλη σκηνή", Ελληνικά Γράμματα 2002 (Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου), "Μετέωροι χώροι της ετερότητας", εκδ. Αλεξάνδρεια, 2010, καθώς και σε συνεργασία με τη φωτογράφο Ε. Κώτσου, "Η υφή των πραγμάτων", Ίριδα 1996. Είναι επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, όπου διδάσκει αρχιτεκτονική σύνθεση και θεωρία στο προπτυχιακό και μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών. Ο δικτυακός σύνδεσμος για τον ανοιχτό χώρο έρευνας και εκπαίδευσης "Κατοικία και πόλη", είναι: http://courses.arch.ntua.gr/housing.htm.

Η Ντέλια Τζωρτζάκη είναι δρ. επικοινωνίας και μουσειολογίας.

Η Φανή Μ. Κουντούρη σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών και πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην Πολιτική Κοινωνιολογία και Επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο Paris IX-Dauphine και στην Κοινωνιολογία στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (EHESS). Είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Paris 1-Pantheon Sorbonne. Έχει διδάξει τα αντικείμενα της Πολιτικής Επικοινωνίας και Πολιτικής Επιστήμης στα Τμήματα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Σήμερα εργάζεται ως Ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Πολιτικής Κοινωνιολογίας του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ). Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά και έχει συμμετάσχει σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά συνέδρια.

Η Μαρία Φακιολά είναι κοινωνική ανθρωπολόγος και υπ. δρ. στο τμήμα Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Η Μαρία Μοίρα είναι αρχιτέκτονας και υπ. δρ. στο τμήμα Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ διδάσκουσα στο τμήμα Διακοσμητικής των ΤΕΙ Αθηνών.

Η Έλενα Μπέτζου είναι πολιτικός επιστήμονας. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Ε.Μ.Μ.Ε. στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ο Νίκος Τερζής είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών σε θέματα ιστορίας και αισθητικής κινηματογράφου. ’νοιξε τα φτερά του για τις ΗΠΑ με υποτροφία που του παραχώρησε το Bethany College, West Va. Αρίστευσε στη φιλέρευνη περιπλάνηση στη Νέα Υόρκη και σε κινηματογραφικά μαθήματα στο Columbia University με τον σημειολόγο, σκηνοθέτη της avant-garde Peter Wollen του οποίου τη σημειωτική μέθοδο αξιοποιεί στο βιβλίο αυτό. Είναι αριστούχος απόφοιτος Μ.Α. Cinema Studies & B.FA. Film & Video Production. City University of New York. Διδάσκει μαθήματα σκηνοθεσίας, μοντάζ, ψηφιακού βίντεο, αισθητικής κινηματογράφου στο Τμήμα Φωτογραφίας & Οπτικοακουστικών Τεχνών του Τ.Ε.Ι. Αθηνών. Έχει δώσει διαλέξεις και δημοσιεύσει κείμενα για τον κινηματογράφο. Απασχολήθηκε ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος, κειμενογράφος και εκφωνητής σε μια πλειάδα τηλεοπτικών & κινηματογραφικών ειδών.

Η Δήμητρα Παπακωνσταντίνου είναι διδάκτωρ αρχαιολογίας του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.

Η Μυρτώ - Μαρία Βορεάκου είναι αρχιτέκτων.

Ο Στάθης Γαλάτης είναι αρχιτέκτων.

Η Αθηνά Καρτάλου σπούδασε φιλολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών με ειδίκευση στη γλωσσολογία, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο του Leeds (Μ. Βρετανία) και είναι διδάκτορας Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου (τίτλος διδακτορικής διατριβής: "Το ανεκπλήρωτο είδος: οι ταινίες κοινωνικής καταγγελίας της Φίνος Φιλμ"). Είναι σύμβουλος επικοινωνίας με ειδίκευση στο χώρο του κινηματογράφου και των οπτικοακουστικών μέσων και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα, για τα οποία αρθρογραφεί και στον Τύπο, αφορούν τον κινηματογράφο -ελληνικό και μη-, την τηλεόραση και ευρύτερα την επικοινωνία.

Ο Σωτήρης Δημητρίου (1925-2016) έλαβε μέρος στην Αντίσταση, φυλακίστηκε και αργότερα εξορίστηκε στη Μακρόνησο. Απόφοιτος του ΕΜΠ, εργάστηκε ως πολιτικός μηχανικός, αλλά ασχολήθηκε συστηματικά με την ανθρωπολογία, τον κινηματογράφο και γενικότερα τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες. Πρωτοστάτησε το 1986 στην Ομάδα Ανθρωπολογίας του ΚΜΕ, και από το 1998 στην Ομάδα Κριτικής Διεπιστημονικότητας με υπόβαθρο την ανθρωπολογία. Υπήρξε πρόεδρος της εταιρείας του «Σύγχρονου Κινηματογράφου» στο διάστημα 1971-74, μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Kριτικών Kινηματογράφου από το 1976, της Eλληνικής Σημειωτικής Eταιρείας από το 1980, του Kέντρου Mελετών και Tεκμηρίωσης από το 1991, της Eταιρείας των Φίλων του Aνθρωπολογικού Mουσείου από το 1992, και της Eταιρείας Kοινωνικών Aνθρωπολόγων (Association of Social Anthropologists) από το 1993. Πέρα από δύο ποιητικές συλλογές, Γράμματα της ανακωχής (1965) και Ψηλαφήσεις (1985), και πλήθος άρθρων σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους, έχει δημοσιεύσει τα δοκιμιακά και ερευνητικά έργα: Κινηματογράφος, σημειολογία, κρίση της αισθητικής (1973), Εισαγωγή στο «Δώρο» του Mauss (1979), Λεξικό Όρων (5 τόμοι): I. Σημειολογικής και δομικής ανάλυσης της τέχνης (1978), II. Επικοινωνίας και σημειωτικής ανάλυσης (1978), III. Γλωσσολογίας (1983), IV. Σημαντικής (1986), V. Κυβερνητικής, δομισμού και θεωρίας των συστημάτων (1987), Η εξέλιξη του ανθρώπου (5 τόμοι): I. Ανθρωπογένεση (1990), II. Τα πρώτα βήματα (1993), III. Παλαιολιθική εποχή (1993), IV. Αρχές της κοινωνικής οργάνωσης (1996), V. Γλώσσα-Σώμα (2001), Ανθρωπολογία και Ιστορία (μαζί με τη Σίβυλλα Δημητρίου-Κοτσώνη, 1996), Μορφές βίας (2003), Η πολιτική διάσταση στην τέχνη (2009), Ο κινηματογράφος σήμερα (2011), Κοινωνική εξέλιξη και σχέσεις δύναμης (2017).