Ο Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Βακάρος γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1937 στο Βρυσοχώρι Ζαγορίου Ιωαννίνων. Νυμφεύθηκε το 1963 τη Φεβρωνία Καρανίκα και είναι πατέρας δύο παιδιών του Γεωργίου και του Σωτηρίου. Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος στον Ιερό Ναό Γεννήσεως της Θεοτόκου - Παναγούδας Θεσσαλονίκης, όπου και τοποθετήθηκε ως εφημέριος. Το 1969 έφυγε για σπουδές στην Αμερική και όταν επέστρεψε τοποθετήθηκε ως εφημέριος στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης. Είναι πτυχιούχος: α) Του Ιεροδιδασκαλείου Βελλάς Ιωαννίνων, β) Της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., γ) Του General Theological (Master's Degree στη Θεολογία) της Νέας Υόρκης των Η.Π.Α., δ) Του Ινστιτούτου Θεραπευτικής και Κοινωνικής Παιδαγωγικής του Ψ.Κ.Β.Ε., ε) Του Μακεδονικού Ωδείου Θεσσαλονίκης στη βυζαντινή μουσική και στ) Διδάκτωρ Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Μετεκπαιδεύτηκε: α) στο Τμήμα Μεταπτυχιακών Σπουδών της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. (1966-1968), β) στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα των Η.Π.Α. στη Φιλοσοφία (1970-1972), γ) στο General Theological Seminary της Νέας Υόρκης στη Λειτουργική Θεολογία και Ομιλητική (1972-1974). Υπηρέτησε ως καθηγητής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (1976-1978), διετέλεσε Διευθυντής αναγνωρισμένων Ελληνορθόδοξων σχολείων της Αμερικής (1970-1976) και από το 1990 μέχρι 30 Ιουνίου 2005 διετέλεσε διευθυντής της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Υπηρέτησε επί μακρόν στη θέση του προεδρεύοντος του Θεαγενείου Αντικαρκινικού Ινστιτούτου και από το 1978 ο Παναγιότατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.κ. Παντελεήμων Β τον τοποθέτησε στη θέση του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ι.Μ.Θ., στη θέση του Αρχισυντάκτου του περιοδικού της Μητροπόλεως "Γρηγόριος ο Παλαμάς" (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών) και στη θέση του Διευθυντού της Σχολής Γονέων και Κηδεμόνων της Ι.Μ.Θ., θέσεις τις οποίες κατείχε μέχρι την 1ην Ιουνίου 2001. Συνέγραψε βιβλία, μελέτες και άρθρα που δημοσιεύτηκαν αυτοτελώς, καθώς και σε περιοδικά και εφημερίδες της Ελλάδος και της Αμερικής.