Η Παυλίνα Νάσιουτζικ γράφει για την ιστορία του πατέρα της, που συγκλόνισε το πανελλήνιο.

[...] Θα χρειαστώ όλο μου το θάρρος για να βουτήξω σ' αυτήν τη σκοτεινή σπηλιά των αναμνήσεων και να σας διηγηθώ την ιστορία όχι αντικειμενικά -αυτό είναι αδύνατον- αλλά όπως εγώ την έζησα.
Θα ξαναθυμηθώ εκείνη τη μέρα που ξεκίνησαν όλα, γιατί ήταν η μέρα που ο Γιώργος μου είπε ότι ήταν ερωτευμένος μαζί μου. Επίσης ήταν η μέρα που έκλεινα τα 18. Και φυσικά η μέρα που έμαθα ότι ο πατέρας μου κατηγορείται για φόνο.

Είκοσι πέντε χρόνια μετά την πολύκροτη υπόθεση Νάσιουτζικ, που συγκλόνισε το πανελλήνιο, η Παυλίνα Νάσιουτζικ αναμετράται με τους δαίμονες του παρελθόντος κι εξομολογείται πώς βίωσε η ίδια, νεαρό κορίτσι τότε, το τραγικό γεγονός και τα όσα επακολούθησαν: τις κατηγορίες και την αδηφάγα δημοσιότητα, τη φυγή της μαζί με τον πατέρα της στο Παρίσι, την επώδυνη επιστροφή για την εκδίκαση της υπόθεσης, τα αλλεπάλληλα δικαστήρια και τις αντικρουόμενες αποφάσεις τους.
Στη δύσκολη αυτή "βουτιά στη σκοτεινή πλευρά των αναμνήσεων", βρίσκουμε παρόντα μερικά από τα σημαντικότερα πρόσωπα του σύγχρονου ελληνικού πνεύματος: Μ. Αναγνωστάκης, Ν. Γ. Πεντζίκης, Π. Θασίτης, Γ. Χειμωνάς, Η. Πετρόπουλος, Β. Ραφαηλίδης κ.α. Οι περισσότεροι απ' αυτούς διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις, βοηθώντας με κάθε τρόπο, πρακτικά και συναισθηματικά, τόσο τον κατηγορούμενο όσο και την οικογένειά του.

Με βλέμμα καθαρό και ψύχραιμο πια, το alter ego της συγγραφέως, η Ελβίρα, προσεγγίζει όλη αυτή την περίοδο βιώνοντας εκ νέου με γενναιότητα το επώδυνο παρελθόν, περιγράφοντας ανάγλυφα το πώς Τόση λίγη αλήθεια μπορεί να χαράξει ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων.