Η αφηγήτρια κάνει μια διαδρομή στα γεγονότα της ζωής. Γλυκόπικρες στιγμές αλλά και στιγμές θάρρους πλαισιώνουν τον καμβά, γιατί με αυτό βγαίνει κανείς νικητής.

Στα διηγήματα, το ''φιλάκι'', το ''φιλί'' αποτυπώνετε το πάθος των δύο πόλων σε κάθε περίπτωση: στο ''φιλάκι'', το πάθος του παιδιού και της μητέρας που μοιάζει σαν μετάγγιση αγάπης, ενώ στο ''φιλί'' , το πάθος των δύο πόλων, της γυναίκας και του άνδρα εκφράζεται μέσα από τα δυνατά τους συναισθήματα.

Το ''κάτι πολύτιμο χάθηκε'', διήγημα γραμμένο με αλληγορία. Δύο κογχύλια που ξαναβγαίνουν στην αμμουδιά, διηγείται το ένα στο άλλο τη διαδρομή τους μέσα στην αχανή θάλασσα και καμιά φορά μέσα από τα κύματα. Το ένα κογχύλι ίσως έχασε κάτι, αλλά κέρδισε κάτι άλλο. Εξάλλου έτσι συμβαίνει και στους ανθρώπους. Δεν έχουν μόνο τα κογχύλια τη δυνατότητα της διαδρομής μέσα στα κύματα.

Τελειώνοντας το βιβλίο με το διήγημα '' Τι χάρισα, τι ήθελα να μου χαρίσουν'', δίδεται το έντονο χρώμα του αλτρουισμού και της συμπαράστασης.