Η Ελένη Βαροπούλου είναι θεατρολόγος, κριτικός θεάτρου και τέχνης, μεταφράστρια, δοκιμιογράφος. Από το 1974 εργάστηκε ως κριτικός θεάτρου και δημοσιογράφος σε διάφορες ελληνικές εφημερίδες (κυρίως "Το Βήμα") και σε ευρωπαϊκά περιοδικά. Αρθρογράφησε βασικά για ευρωπαϊκά πολιτιστικά θέματα και τις σύγχρονες τάσεις στο διεθνές θέατρο. Μετέφρασε κείμενα των Χάινερ Μύλλερ, Βάλτερ Μπένγιαμιν, Χέρμαν Μπροχ, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Γκαίτε. Δίδαξε θεατρολογία στα Πανεπιστήμια Αθήνας και Πάτρας και θεατρολογία στο Institut fur Theater-, Film- und Medienwissenschaft του J. W. Goethe Universitat (Φρανκφούρτη, Γερμανία). Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (1986-1992). Δημιούργησε και διηύθυνε το Φεστιβάλ Άργους (1992-1997). Ως κριτικός τέχνης οργάνωσε εκθέσεις όπως "16 Βιβλία - 16 Απόψεις" 1980, "Πορτρέτο του καλλιτέχνη και κοινωνικός περίγυρος" 1981, Γαλλικό Ινστιτούτο Αθήνας, την Ελληνική Συμμετοχή στην "Quatennial of Architecture and Theatre Design", Πράγα 1991, κ.ά. Ειδική σύμβουλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Είναι καλλιτεχνική υπεύθυνη της Θερινής Ακαδημίας του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδος. Ειδική συνεργάτις καλλιτεχνικής διεύθυνσης στο Εθνικό Θέατρο της Ελλάδος.

Ο Χάρης Βρόντος γεννήθηκε το 1951 στη Βυτίνα της Αρκαδίας. Το 1963 γράφτηκε στο Ελληνικό Ωδείο Λευκάδας. Αργότερα συνέχισε σπουδές ανώτερων θεωρητικών με τον Γ. Α. Παπαϊωάννου στην Αθήνα. Παρακολούθησε μαθήματα ηλεκτρονικής μουσικής με τον Γκύντερ Μπέκερ και κράτησε τη στήλη κριτικής και σχολιογραφίας της μουσικής στον "Ριζοσπάστη" (1974-76) και στα περιοδικά "Μουσική", "Το Δέντρο", "Κριτική και κείμενα". Έχει συνθέσει δύο συμφωνίες, άλλα συμφωνικά έργα, ένα "Κοντσέρτο για βιόλα, βιολοντσέλο και ορχήστρα", την τρίπρακτη όπερα "Οι δαιμονισμένοι" (λιμπρέτο Αλ. Αδαμόπουλου, πάνω στο ομώνυμο έργο του Ντοστογιέφσκι"), τη σκηνική καντάτα "Ιουλιανός ο Παραβάτης", έργα για φωνή και συμφωνική ορχήστρα, για φωνή και ορχήστρα δωματίου (σε ποίηση Πάουντ, Έλιοτ, Βαλερύ, Καβάφη και νεώτερων ποιητών όπως Λάσκαρη, Παυλοστάθη, Πατίλη, Μαυρουδή, Βλαβιανού), μουσική δωματίου, μουσική για τρία μπαλέτα, για το θέατρο, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Το 1983 κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Diabolus in musica" και το 1997 η "Χαμηλή γη", με δοκίμια και κείμενα για τη μουσική. Το 1989, μετά από πρόσκληση της αμερικανικής κυβέρνησης, επισκέφτηκε τις ΗΠΑ για να μελετήσει τις δομές και τη μουσική ζωή της χώρας αυτής. Έχει πραγματοποιήσει προσωπικές συναυλίες, ενώ μέρος της μουσικής του κυκλοφορεί σε δίσκους. Έχει διατελέσει (από το 1982) παραγωγός εκπομπών στην Ελληνική Ραδιοφωνία.

Γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου το 1947 και στην Αθήνα εγκαταστάθηκε το 1961. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά και πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο και στο Ορφείο και σύνθεση με τον Γιάννη Ιωαννίδη. Το 1981 πήγε στο Παρίσι για μεταπτυχιακές σπουδές (Πανεπιστήμιο Paris I-Pantheon-Sorbonne). Εκεί παρακολούθησε μουσικολογία και αισθητική της μουσικής με τους Michel Guiomar και Daniel Charles και σύνθεση με τον Γιάννη Ξενάκη. Το 1982 απέκτησε το μεταπτυχιακό τίτλο D.E.A. με τίτλο εργασίας "Μαθηματικές διαδικασίες στο έργο του Μπάρτοκ και του Ξενάκη", ενώ το 1995 ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υποβάλλοντας διατριβή με θέμα: "Η κρίση του θέματος στο έργο των συνθετών της δεύτερης σχολής της Βιέννης: Schonberg, Berg, Webern". Έργα του έχουν παιχτεί στην Ελλάδα, στην Κύπρο, καθώς και στην Ιταλία (Φλωρεντία 1981, Νάπολη 1987), Βουλγαρία (Σόφια 1985), Γαλλία (Κάνες 1987, Ορλεάνη 1987), Αμερική (Πανεπιστήμιο Βοστόνης 1991, Πανεπιστήμιο Λουϊζιάνας 2004), κ.α.. Έργα του έχουν ηχογραφηθεί από την Ελληνική Ραδιοφωνία, ενώ παραγγελίες για σύνθεση μουσικών έργων τού έχουν δοθεί από το Γ΄ Πρόγραμμα, το Ινστιτούτο Γκαίτε, το Δήμο Ηρακλείου, ΟΜΜΑ κ.ά. Το 1982 πήρε το πρώτο βραβείο σύνθεσης στο διαγωνισμό μουσικής δωματίου που προκήρυξε το Υπουργείο Πολιτισμού με το έργο "Κουαρτέτο εγχόρδων αρ. 1". Οι συνθέσεις του εκδίδονται από τον εκδοτικό οίκο Κ. Παπαγρηγορίου-Χ. Νάκας και έργα του έχουν δισκογραφηθεί από τις δισκογραφικές εταιρείες Warner ("Έρως και Ψυχή", 1999) και "Agora" ("Σπουδή για κουαρτέτο εγχόρδων", 2000). Παράλληλα με τη σύνθεση, ασχολείται και με τη μουσικολογική έρευνα. Έχει γράψει άρθρα για τη μουσική του 20ου αιώνα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά (Μουσικολογία, Μουσικά, Musik und Asthetik, Revue Esthetique, Arts 8, κ.ά.), έχει δώσει διαλέξεις και έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού Βερολίνου, Βερολίνο, 1999, Konzerthaus Βερολίνου 2000, Συμπόσιο Arlond Schonberg und griechishe komponisten - in memoriam Iannis Xenakis, στο Arlond Schonberg Center, Βιέννη, 2002, Συνέδριο με θέμα "Η αξία της μουσικής σήμερα", σε συνδιοργάνωση του περιοδικού "Μουσικολογία" με το Ινστιτούτο Γκαίτε, Αθήνα, 2002, Διεθνές Συνέδριο Μουσικολογίας του περιοδικού Μουσικολογία σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του Theodor W. Adorno, 2003, κ.ά.) To 2002 εκδόθηκαν από τον εκδοτικό οίκο Κ. Παπαγρηγορίου -Χ. Νάκας δύο βιβλία του με τίτλους αντίστοιχα: "Schonberg, Berg Webern: Η κρίση της μουσικής δια μέσου της κρίσης του θέματος και των μορφών" και "Ο Νίκος Σκαλκώτας και η ευρωπαϊκή παράδοση της μουσικής των αρχών του 20ου αιώνα". Ο Γιώργος Ζερβός είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκει ανάλυση, μουσική του 20ου αιώνα και σύνθεση.

Ο Απόστολος Κώστιος σπούδασε Ανώτερα θεωρητικά και Πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο, Τραγούδι στο Εθνικό Ωδείο, Ιστορία της Τέχνης και Μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Το 1980 αναγορεύτηκε διδάκτορας Φιλοσοφίας (Μουσικολογίας). Τo 1992 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής και το 1998 Καθηγητής Ιστορικής Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, (Μουσικολογίας). Έχει συγγράψει τα έργα: "Τα πενήντα χρόνια της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, 1931-1981", (1981)· "Δημήτρης Μητρόπουλος", (1985)· "Dimitri Μitropoulos", (1993)· "Κείμενα Δ. Μητρόπουλου" - Σχόλια Α. Κώστιου, (1997)· "Κατάλογος έργων Δημήτρη Μητρόπουλου", (1997)· "Το στοιχείο της θεατρικότητας στο έργο του Δ. Μητρόπουλου", (1997)· "Μουσικολογικά Ι", (1999)· "Μέθοδος Μουσικολογικής Έρευνας", (2001) κ.ά. Έχει μεταφράσει λιμπρέτα όπερας και μουσικά συγγράμματα. Έχει επιμεληθεί: Κριτικές εκδόσεις συνθετικών έργων του Μητρόπουλου· τον τόμο Μουσική τής Εκπαιδευτικής Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας, ("Εκδοτική Αθηνών")· δισκογραφικές εκδόσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι ιδρυτής και επιστημονικός υπεύθυνος της σειράς "Ελληνικές Μουσικολογικές Εκδόσεις" (Μουσικός Οίκος Παπαγρηγορίου - Νάκας). Κέντρο του ερευνητικού ενδιαφέροντος του Α.Κ. αποτελεί η Ελληνική μουσική. Επιστημονικός υπεύθυνος ή επιστημονικός συνεργάτης ερευνητικών προγραμμάτων, όπως: "Έκδοση κειμένων και τεκμηρίων βιογραφίας του Μ. Καλομοίρη"· "Η Ιστορία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών"· "Corpus των μουσικοκριτικών σημειωμάτων του Μ. Δούνια"· "Εντοπισμός και συλλογή κειμένων σε εφημερίδες και περιοδικά σχετικών με την ελληνική μουσική ζωή από τα μέσα του 19ου έως τα μέσα του 20ού αιώνα"· "Ψηφιοποίηση του Αρχείου της Ε.Λ.Σ." κ.ά. Ο Απόστολος Κώστιος δημιούργησε το "Αρχείο και Κέντρο Τεκμηρίωσης της Ελληνικής Μουσικής- (Α.Κ.Τ.Ε.Μ.)· περιλαμβάνει -μεταξύ των άλλων- τη "Συλλογή Δ. Μητρόπουλος", με τη στήριξη τής οποίας πραγματοποιούνται στην Ελλάδα και σε μεγάλα μουσικά κέντρα του εξωτερικού εκθέσεις με θέμα "Δημήτρης Μητρόπουλος - Ζωή και Έργο", (Αθήνα, Μιλάνο, Βιέννη, Νέα Yόρκη, Ναύπλιο, Βόλος, Μόσχα, Πάτρα κ.ά.). Στον Α.Κ. οφείλεται η αφύπνιση τού ενδιαφέροντος για το συνθετικό έργο του Μητρόπουλου. Είναι μέλος της Τιμητικής Επιτροπής του Διεθνούς διαγωνισμού Διεύθυνσης ορχήστρας και Σύνθεσης "Δημήτρης Μητρόπουλος". Ο Απόστολος Κώστιος έχει συνεργαστεί με το Α΄ και το Γ΄ Πρόγραμμα τής ΕΡΤ, καθώς και με την Αυστριακή Ραδιοφωνία (ORF). Aπό το 1998 εκλέγεται πρόεδρος τού ελληνικού τμήματος του International Μusic Council - UΝΕSCΟ. Από το 1997 ανήκει στην Ολομέλεια τής Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UΝΕSCΟ. Με δική του πρωτοβουλία θεσπίστηκε το "Ελληνικό Βραβείο Μουσικής - UΝΕSCΟ". Ο Απόστολος Κώστιος διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. τής Ε.Λ.Σ. από το 1999 έως το 2006. Από το 1981 προσφέρει τις υπηρεσίες του ως "Σύμβουλος καθηγητής" (Τμήμα υποτροφιών) του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης. Τo 1988 το Υπουργείο Παιδείας τής Αυστρίας απένειμε στον Απόστολο Κώστιο τον τίτλο του "Ρrofessor". Tο 2004 αναγορεύτηκε Επίτιμο μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών σε αναγνώριση της προσφοράς του στην ελληνική μουσική.

Η Εύα Μαντζουράνη γεννήθηκε στην Πάτρα. Σπούδασε πιάνο και ανώτερα θεωρητικά οτο Ελληνικό και στο Μακεδόνικο Ωδείο. Επίσης σπούδασε μουσικολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, από το οποίο έλαβε τους τίτλους Master of Music στη θεωρία και Ανάλυση της Μουσικής και Doctor of Philosophy. Μια υποτροφία από το Ίδρυμα Μιχελή υποστήριξε ένα δεύτερο Μaster of Music στην Ιστορική Μουσικολογία, το οποίο απονεμήθηκε με διάκριση από το Goldsmiths College. Είναι επίκουρος καθηγήτρια στο Canterbury Christ Church University, όπου διδάσκει ανάλυση και μουσικολογία, και Associate Lecturer στο Open University. Έχει κάνει πολυάριθμες εισηγήσεις σε διεθνή συνέδρια και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά με διάφορα θέματα σχετικά με τη μουσική και ειδικά με το Σκαλκώτα.

Διδάκτωρ Μουσικολογίας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, εργάζεται ως επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου, ενώ παράλληλα διατελεί αρχισυντάκτης του μουσικολογικού περιοδικού "Πολυφωνία". Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε πιάνο και ανώτερα θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο, και λίγο αργότερα (1997-2001) παρακολούθησε μαθήματα σύνθεσης υπό την επίβλεψη του συνθέτη και μουσικολόγου Γιώργου Ζερβού. Αποφοίτησε από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1998 με βαθμό 'Άριστα' και με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα: "Η μουσική δωματίου του Μανώλη Καλομοίρη". Έχει εργαστεί σε διάφορα ωδεία ως καθηγητής ανώτερων θεωρητικών μαθημάτων, ενώ από το 2004 διδάσκει στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής στο ΤΕΙ Ηπείρου το μάθημα 'Λόγια Δυτική Μουσική'. Συνεργάστηκε με το Νίκο Μαλιάρα στην παιδική χορωδία "Μανώλης Καλομοίρης" (2001-2003) Το διάστημα 2004-2006 συμμετείχε στο ερευνητικό πρόγραμμα με τίτλο "Σέρβικη και Ελληνική Μουσική: μια συγκριτική μελέτη" που επιχορηγήθηκε από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Ανάπτυξης με επιστημονική υπεύθυνο την καθηγήτρια του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Καίτη Ρωμανού. Την περίοδο 2008-2010 εργάστηκε στην εφημερίδα Real News ως μουσικοκριτικός. Έχει συμμετάσχει ως εισηγητής σε διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά περιοδικά κι εφημερίδες, καθώς και σε προγράμματα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Η Λορέντα Ράμου γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Εθνικό Ωδείο Αθηνών με δίπλωμα πιάνου και σπουδές αρμονίας και αντίστιξης. Συνέχισε τις σπουδές της στο Conservatoire National de Region de Boulogne-Billancourt στο Παρίσι όπου και πήρε το α΄ βραβείο πιάνου παμψηφεί και βραβείο μουσικής δωματίου. Αργότερα στο Conservatoire National Superieur de Musique στο Παρίσι ολοκλήρωσε τις σπουδές της πάνω στην παιδαγωγική του πιάνου. Από το Πανεπιστήμιο City του Λονδίνου το 1994 πήρε Μάστερ στη Μουσική. Υπήρξε υπότροφος της Γαλλικής Κυβέρνησης, της Ακαδημίας Αθηνών και του Βρετανικού Συμβουλίου. Mελέτησε ιδιαίτερα το σύγχρονο πιανιστικό ρεπερτόριο και συμμετείχε στην Ακαδημία του 20ού αιώνα στο Παρίσι, με καθηγητές μέλη του Ensemble Intercontemporain υπό τον Ντέιβιντ Ρόμπερτσον και τον Πιερ Μπουλέζ. Συνεργάστηκε επί σειρά ετών με το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής υπό τον Θόδωρο Αντωνίου. Εχει συνεργαστεί επίσης με τους Μωρίς Οχάνα, Τζορτζ Κραμπ και Μαουρίτσιο Κάγκελ στην παρουσίαση έργων τους, καθώς και με πολλούς έλληνες συνθέτες. Έχει δώσει ρεσιτάλ και συναυλίες μουσικής δωματίου σε πόλεις της Ελλάδας, στη Γαλλία, τη Βρετανία, τη Γερμανία, την Πορτογαλία, την Ολλανδία, τη Σουηδία και τις ΗΠΑ. Πρόσφατα παρουσίασε το σύνολο του πιανιστικού έργου του Δημήτρη Δραγατάκη και την πρώτη συνολική εκτέλεση των έργων για μπαλέτο του Νίκου Σκαλκώτα.

Ο Βύρων Φιδετζής είναι βιολοντσελίστας, αρχιμουσικός και διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών.

Ο Νίκος Χριστοδούλου γεννήθηκε το 1959, σπούδασε σύνθεση με τον Γ.Α. Παπαϊωάννου και πήρε δίπλωμα πιάνου με τον Γ. Πλάτωνα. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη σύνθεση στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής του Μονάχου και στη διεύθυνση ορχήστρας στο Βασιλικό Κολλέγιο Μουσικής του Λονδίνου. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει συνθέσει έργα για ορχήστρα, χορωδία, σύνολα, σκηνική μουσική, τραγούδια. Συνεργάστηκε ως συνθέτης με τοΤρίτο Πρόγραμμα (μουσική για τη σειρά «Εδώ Λιλιπούπολη» κ.ά.). Συνθέσεις του έχουν παραγγείλει πολλοί φορείς. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας και των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων και διευθυντής της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ. Συνεργάζεται με τις ελληνικές συμφωνικές ορχήστρες και την Λυρική Σκηνή. Συνεργάζεται με πολλές ορχήστρες στο εξωτερικό, όπως οι Συμφωνική Ορχήστρα του ΒΒC, Συμφωνική Ορχήστρα του Βερολίνου, Ακαδημία του Αγίου Μαρτίνου στους Αγρούς, Συμφωνική Ορχήστρα Άαλμποργκ, Συμφωνική Ορχήστρα Όντενζε, Συμφωνική Ορχήστρα Μάλμε, Συμφωνική Ορχήστρα Ισλανδίας, Εθνική Ορχήστρα Ραδιοφωνίας Ρουμανίας, Ορχήστρα Δωματίου Serenade, Φιλαρμονική Ορχήστρα Αρμενίας, Όπερα Μπολσόι κ.ά. Έχει κάνει πολλές πρώτες εκτελέσεις και ηχογραφήσεις έργων, όπως η Συμφωνία του Lars Graugaard στο Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονης Μουσικής στο Όντενζε το 2000 και η όπερα "Οι Δαιμονισμένοι" του Χάρη Βρόντου στην Λυρική Σκηνή το 2001. Είχε την καλλιτεχνική διεύθυνση του φεστιβάλ "Nikos Skalkottas Tage" στο Konzerthaus του Βερολίνου το 2000. Δισκογραφεί για την εταιρεία BIS το συμφωνικό έργο του Νίκου Σκαλκώτα με τη συνεργασία ευρωπαϊκών ορχηστρών, όπως η Συμφωνική Ορχήστρα του ΒΒC (επτά CD, με πρώτες παγκόσμιες δισκογραφήσεις). Η δισκογραφική σειρά έχει ενθουσιώδη κριτική υποδοχή διεθνώς και έχει αποσπάσει πολλές δισκογραφικές διακρίσεις σε Ευρώπη και Αμερική. Η μελέτη του "Ο μουσικός Σεφέρης" έχει εκδοθεί από το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης.

Ο Ιωάννης Φούλιας (γεν. 1976) είναι λέκτορας "Συστηματικής Μουσικολογίας. Θεωρίας της Μουσικής (18ου-19ου αιώνος)" στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Μαθήματα μουσικής ξεκίνησε το 1989 στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας, απ’ όπου έλαβε τα πτυχία Αρμονίας (1994), Αντιστίξεως (1996), Φούγκας (1998) και Πιάνου (1998). Το 1994 εισήχθη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το οποίο απεφοίτησε ως αριστούχος το 1999 και στο οποίο υποστήριξε επιτυχώς την διδακτορική του διατριβή στην μουσικολογία το 2005 ("Αργά μέρη σε μορφές σονάτας στην κλασσική περίοδο. Συμβολή στην εξέλιξη των ειδών και των δομικών τύπων μέσα από τα έργα των Haydn, Mozart και Beethoven"). Είναι μέλος της Συντακτικής και της Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού "Πολυφωνία" καθώς και των αντίστοιχων επιτροπών του περιοδικού "Μουσικολογία". Έχει επίσης συμμετάσχει στο διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα RIPM (Repertoire International de la Presse Musicale / Retrospective Index to Music Periodicals, 1800-1950), σε επιστημονικές ημερίδες και διεθνή συνέδρια, έχει δημοσιεύσει πρωτότυπα άρθρα και μεταφράσεις σε μουσικολογικά και μουσικά περιοδικά καθώς και σε άλλες επιστημονικές εκδόσεις, και έχει συνεργασθεί επί σειρά ετών με τον Τομέα Εκδόσεων του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών ως συντάκτης σημειωμάτων σε προγράμματα συναυλιών. Έπειτα από την κυκλοφορία δύο βιβλίων σε δική του μετάφραση στα ελληνικά (Nicholas Cook, "Μουσική: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε", Ελληνικά Γράμματα - Το Βήμα, Αθήνα 2007, και Κωνσταντίνος Φλώρος, "Gustav Mahler - Οραματιστής και δυνάστης. Προσωπογραφία μιας προσωπικότητας", Νεφέλη, Αθήνα 2010), η πρωτότυπη μελέτη του με τίτλο "Οι δύο σονάτες για πιάνο του Δημήτρη Μητρόπουλου: Από τον ύστερο ρομαντισμό στην Εθνική Σχολή Μουσικής" δημοσιεύθηκε το 2011 από τον εκδοτικό οίκο "Παπαγρηγορίου - Νάκας". Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται τα ακόλουθα πεδία: θεωρία των μουσικών μορφών (από τον 18ο έως τον 21ο αιώνα), εξελικτική θεώρηση ειδών και μορφών της ενόργανης μουσικής στο μπαρόκ, τον κλασσικισμό και τον ρομαντισμό, μορφολογία και μουσική ανάλυση.

Ο Μίλτος Φραγκόπουλος γεννήθηκε το 1951 στην Αθήνα. Σπούδασε φιλοσοφία και ιστορία της τέχνης στην Αγγλία, και σήμερα διδάσκει στη Σχολή Βακαλό και στο ΕΚΕΜΕΛ. Είναι λέκτορας του Πανεπιστημίου του Derby. Έχει δημοσιεύσει δύο μυθιστορήματα ("Η πέτρα", εκδόσεις Στοχαστής, 1986 και "Πορτ Μπου", Εστία, 1996). Στο χώρο της λογοτεχνικής μετάφρασης εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1982, με τα "Ταξίδια του Γκάλλιβερ" του Τζόναθαν Σουίφτ (εκδόσεις Κρύσταλο). Άλλες μεταφράσεις του είναι οι "Ιστορίες του Ουέσσεξ" του Τόμας Χάρντυ (Αίολος, 1982), "Χέρτσογκ" του Σωλ Μπέλλοου (εκδ. Ζάρβανος, 1983), "Περιμένοντας τους βαρβάρους" του Τζων Μ. Κουτσύ (Κρύσταλο, 1984), "Οράματα των θυγατέρων της Αλβιόνας" του Ουίλλιαμ Μπλέηκ (Ζώδιο, 1985). Έχει επίσης μεταφράσει από τα γαλλικά το "Ψυχανάλυση και Ελληνική Κουλτούρα" των Ανζιέ, Γκρην, Ποταμιάνου κ.α. (Κέδρος, 1985) ενώ επιμελήθηκε γλωσσικά τη μετάφραση του "Λεξιλογίου της Ψυχανάλυσης" των Λαπλάνς και Πονταλίς (Κέδρος, 1995). Το 1991 δημοσίευσε μετάφραση αποσπάσματος του "Χαμένου Παράδεισου" του Τζων Μίλτον (Νέα Εστία) και το 1995 παρουσίασε το έργο του Ρώσου Φουτουριστή ποιητή Βέλιμιρ Χλέμπνικωφ, με τίτλο "Ζαούμ", (Εστία, σειρά Trivium). Από το 1996 έως το 2000 υπήρξε τακτικός συνεργάτης των Ενθεμάτων της "Κυριακάτικης Αυγής", ενώ από το 1999 υπήρξε τακτικός συνεργάτης με το περιοδικό "Μετάφραση". Έχει επίσης δημοσιεύσει το "Εισαγωγή στην ιστορία του Graphic Design" (2006), καθώς και κείμενα για την τέχνη και το design σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους.

Ο Χάρης Βρόντος γεννήθηκε το 1951 στη Βυτίνα της Αρκαδίας. Το 1963 γράφτηκε στο Ελληνικό Ωδείο Λευκάδας. Αργότερα συνέχισε σπουδές ανώτερων θεωρητικών με τον Γ. Α. Παπαϊωάννου στην Αθήνα. Παρακολούθησε μαθήματα ηλεκτρονικής μουσικής με τον Γκύντερ Μπέκερ και κράτησε τη στήλη κριτικής και σχολιογραφίας της μουσικής στον "Ριζοσπάστη" (1974-76) και στα περιοδικά "Μουσική", "Το Δέντρο", "Κριτική και κείμενα". Έχει συνθέσει δύο συμφωνίες, άλλα συμφωνικά έργα, ένα "Κοντσέρτο για βιόλα, βιολοντσέλο και ορχήστρα", την τρίπρακτη όπερα "Οι δαιμονισμένοι" (λιμπρέτο Αλ. Αδαμόπουλου, πάνω στο ομώνυμο έργο του Ντοστογιέφσκι"), τη σκηνική καντάτα "Ιουλιανός ο Παραβάτης", έργα για φωνή και συμφωνική ορχήστρα, για φωνή και ορχήστρα δωματίου (σε ποίηση Πάουντ, Έλιοτ, Βαλερύ, Καβάφη και νεώτερων ποιητών όπως Λάσκαρη, Παυλοστάθη, Πατίλη, Μαυρουδή, Βλαβιανού), μουσική δωματίου, μουσική για τρία μπαλέτα, για το θέατρο, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Το 1983 κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Diabolus in musica" και το 1997 η "Χαμηλή γη", με δοκίμια και κείμενα για τη μουσική. Το 1989, μετά από πρόσκληση της αμερικανικής κυβέρνησης, επισκέφτηκε τις ΗΠΑ για να μελετήσει τις δομές και τη μουσική ζωή της χώρας αυτής. Έχει πραγματοποιήσει προσωπικές συναυλίες, ενώ μέρος της μουσικής του κυκλοφορεί σε δίσκους. Έχει διατελέσει (από το 1982) παραγωγός εκπομπών στην Ελληνική Ραδιοφωνία.