Η Γενική Εφημερίς της Ελλάδος ιδρύθηκε "δια την ανάγκην του να δημοσιεύωνται τα Πρακτικά της Διοικήσεως και να κοινοποιώνται εν τάχει αι ειδήσεις, όσαι μάλιστα αποβλέπουν τα συμφέροντα του λαού" και εκδόθηκε κατά επτά συναπτά έτη (1825-1832) με περιοδικότητα δις την εβδομάδα (Τετάρτη και Σάββατο). Το τρίτο έτος (4 Ιανουαρίου - 29 Δεκεμβρίου 1828) εκδόθηκαν 97 φύλλα με συνολικά 406 σελίδες σε συνεχή σελιδαρίθμηση. Κάθε φύλλο ήταν τετρασέλιδο, ενώ συχνά κυκλοφορούσαν παραρτήματα για την καταχώριση ειδήσεων ή διοικητικών πράξεων, για τις οποίες δεν είχε επαρκέσει ο χώρος του τακτικού φύλλου. Η εφημερίδα, λόγω της ιδιότητας του επισήμου φύλλου της κυβερνήσεως Καποδίστρια, εκτυπωνόταν στο Εθνικό Τυπογραφείο διαδοχικά στην Αίγινα, τον Πόρο και το Ναύπλιο. Πρώτος συντάκτης και διευθυντής της διετέλεσε ο αρχιμανδρίτης Θεόφιλος Φαρμακίδης και από το 1829 ο Ανδρέας Μουστοξύδης. Η Γενική Εφημερίς της Ελλάδος αποτελεί πολύτιμη πηγή για τη βήμα προς βήμα μελέτη της συγκρότησης της ελληνικής πολιτείας, καθώς στις σελίδες της αποθησαύριζε τις κυβερνητικές, κοινοβουλευτικές και δικαστικές αποφάσεις, ειδήσεις πολιτικού περιεχομένου από το εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό μέσω της παρακολούθησης πληθώρας ξένων εφημερίδων, ιδιωτικές επιστολές και αναφορές προς τη διοίκηση της χώρας, καθώς και άρθρα πολιτικά, φιλολογικά, αρχαιολογικά και ιστορικά.
Η αναστατική έκδοση προλογίζεται από τον Γεώργιο Δ. Δημακόπουλο.