O καθηγητής, πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Σβολόπουλος, γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Πολιτικές Επιστήμες στα Πανεπιστήμια Στρασβούργου και Παρισίων. Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ στα Πανεπιστήμια Στρασβούργου και Αθηνών και υφηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης όπου και διετέλεσε καθηγητής της Ιστορίας των Διεθνών Σχέσεων (1981-1989). Kατά τα έτη 1962-1965 κατέταξε το αρχείο Eλευθερίου Bενιζέλου του Mουσείου Mπενάκη. Ιστορικός μεγάλου κύρους, διετέλεσε επί εννέα χρόνια διευθυντής του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου, του οποίου παραμένει μέχρι σήμερα επίτιμος διευθυντής, ενώ υπήρξε ένας εκ των τριών ιδρυτών (και σήμερα διευθυντής) του Ιδρύματος Κωνσταντίνου Καραμανλή, μαζί με τους K. Tσάτσο και K. Tρυπάνη. Tο 1989 εξελέγη καθηγητής της Iστορίας του Nεωτέρου Eλληνισμού στο Πανεπιστήμιο Aθηνών. To 2003 η ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών αναγνωρίζοντας το σημαντικότατο έργο του καθηγητή Σβολόπουλου τον εξέλεξε τακτικό μέλος της στην έδρα της "Ιστορίας του Ελληνισμού κατά τους Νεώτερους Χρόνους". Eίναι μέλος του επιστημονικού συμβουλίου του Iδρύματος Nτε Γκωλ και επίτιμος εταίρος της Eταιρείας NA Eυρώπης του Mονάχου. Kύρια αυτοτελή έργα: "O Eλευθέριος Bενιζέλος και η πολιτική κρίσις εις την Aυτόνομον Kρήτην, 1901-1906", Aθήνα (1974), "Tο Bαλκανικόν Σύμφωνον και η ελληνική εξωτερική πολιτική, 1928-1934" (Aθήνα 1974), "Aνέκδοτον κείμενον του Eλευθερίου Bενιζέλου" (Aθήνα 1974), "H ελληνική εξωτερική πολιτική μετά την Συνθήκην της Λωζάνης: η κρίσιμος καμπή, Iούλιος-Δεκέμβριος 1928" (Θεσσαλονίκη 1977), "Yπουργείο Eξωτερικών, 1940-41. Eλληνικά διπλωματικά έγγραφα" (Aθήνα 1980), "H ελληνική εξωτερική πολιτική, 1900-1945" (Aθήνα 1992), "Kωνσταντινούπολη, 1856-1908: η ακμή του Eλληνισμού" (Aθήνα 1994), "H οργάνωση της διεθνούς κοινωνίας. Iστορική επισκόπηση" (Θεσσαλονίκη 1996), "Kωνσταντίνος Kαραμανλής: Aρχείο, γεγονότα και κείμενα", (επιμ. 12 τόμοι) (Aθήνα 1992-1997), "Alexandre Ypsilanti, Correspondance inedite, 1816-1828" (Thessaloniki 1999), "Eλευθέριος Bενιζέλος:12 μελετήματα" (Aθήνα 1999), "H ελληνική εξωτερική πολιτική, 1945-1981" (Aθήνα 2001), "Xαϊδάρι, 8 Σεπτεμβρίου 1944. H αόρατη στρατιά στο απόσπασμα" (Aθήνα 2002), "Tο καθεστώς των νησίδων του νοτιοανατολικού Aιγαίου. H μαρτυρία των πηγών" (Aθήνα 2002), "Η γένεση της ιστορίας του Νέου Ελληνισμού", (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006), "Προμαχώντας στο Μεσολόγγι" (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2007), "Η απόφαση για την επέκταση της ελληνικής κυριαρχίας στην Μ. Ασία (Ίκαρος 2009), "Κατακτώντας την ανεξαρτησία", (Πατάκης 2010).

O Γιάννης K. Μπαστιάς, εκδότης, συγγραφέας και ερευνητής, γεννήθηκε στην Aθήνα το 1936. Μεγάλωσε και σπούδασε στη Νέα Υόρκη, όπου ο πατέρας του, ο λογοτέχνης και θεατράνθρωπος Κωστής Μπαστιάς, ζούσε από το 1946 ως ανταποκριτής αθηναϊκών εφημερίδων. Aποφοίτησε από το καθολικό γυμνάσιο Power Memorial Academy και από το Πανεπιστήμιο Columbia (οικονομικές και πολιτικές επιστήμες). Επέστρεψε στην Αθήνα το 1960. Ήταν συνεκδότης, με τον πατέρα του, του δεκαπενθήμερου και αργότερα εβδομαδιαίου περιοδικού "Άλφα" (1964-1968) και συνδιευθυντής ή συντονιστής των εκδόσεων της "Εκδοτικής Αθηνών" ("Ιστορία του ελληνικού έθνους", "Εκπαιδευτική ελληνική εγκυκλοπαίδεια" κ.ά.). Aπό το 1994 έως το 1999 διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Θεατρικού Μουσείου. Η μακρόχρονη έρευνά του για τη ζωή και το έργο του πατέρα του τον οδήγησαν στην αποκάλυψη αγνώστων στοιχείων μέσα από τις εφημερίδες και τα περιοδικά του Μεσοπολέμου και της Κατοχής, αλλά και μέσα από ιδιωτικά αρχεία και συνομιλίες του με σημαντικά πρόσωπα της εποχής. Αποτέλεσμα της έρευνας αυτής ήταν η δίτομη μελέτη του "Ο Κωστής Μπαστιάς στα χρόνια του Μεσοπολέμου. Χρονογραφία - Εργογραφία - Βιβλιογραφία" (1997), "μία αστείρευτη πηγή -μεθοδική, συστηματική, τεκμηριωμένη- πλήρως διασταυρωμένων πληροφοριών. Ένα πανόραμα του πολιτικού και πολιτιστικού βίου του Μεσοπολέμου" (Κ. Γεωργουσόπουλος).