Η Χρύσα Μαλτέζου είναι ιστορικός, διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας από το 1998. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1941. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Μεσογειακών Σπουδών της Αιξ-Αν-Προβάνς στη Γαλλία. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας και στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας. Καθηγήτρια Μεσαιωνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1982-1994), καθηγήτρια Ιστορίας και Πολιτισμού στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1995. Είναι μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών και συλλόγων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ο Νίκος Γ. Μοσχονάς είναι ιστορικός, ομ. Διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και επίτιμος ερευνητής στο Κολλέγιο Royal Holloway του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Υπήρξε ερευνητής του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας. Έχει ανασυγκροτήσει το Ιστορικό Αρχείο της Κεφαλονιάς και πραγματοποιήσει πολλές ερευνητικές επιστημονικές αποστολές σε αρχεία της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών οργάνωσε και διευθύνει το Φροντιστήριο Ιστορικών Επιστημών με σκοπό τη μετάδοση εξειδικευμένων γνώσεων σε νέους επιστήμονες. Δίδαξε στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μελετά τις σχέσεις του βυζαντινού και του νεότερου Ελληνισμού με τη Δύση και στο συγγραφικό έργο του περιλαμβάνονται πολλές επιστημονικές μελέτες και άρθρα στα ελληνικά, ιταλικά, αγγλικά, ενώ μελέτες του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά και γερμανικά. Παράλληλα, ασχολείται με την κριτική εικαστικών τεχνών και το δοκίμιο και έχει μεταφράσει έργα ξένων συγγραφέων (Lorca, Machiavelli, Neruda, Pavese, Pirandello, Prevert, Puppa, Wilde και άλλων). Ξένα θεατρικά έργα σε δική του μετάφραση έχουν παρουσιαστεί απο σκηνής. Για το έργο του έχει τιμηθεί από την Ιταλική Δημοκρατία με τη διάκριση του Cavaliere.

Αριστούχος απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1974 παρέχει τις υπηρεσίες της στον Τομέα Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών στο γνωστικό αντικείμενο της Ιστορίας Μέσων και Νεοτέρων Χρόνων. Οι μεταπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Freiburg Ελβετίας και η έρευνα της στο Κρατικό Αρχείο της Βενετίας διαμόρφωσαν τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα στο χώρο της μεσαιωνικής και νεότερης ευρωπαϊκής ιστορίας και ειδικότερα στο αντικείμενο της Λατινοκρατίας στην Ελλάδα. Η διδασκαλία της σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές του τμήματος επικεντρώνεται σε θέματα Μεσαιωνικής Ιστορίας της Δύσεως από τον 5ο ως το 15ο αιώνα και Φραγκοκρατίας στον ελληνικό χώρο μετά το 1204, κυρίως στην ανάλυση πολιτικών και κοινωνικοοικονομικών θεσμών. Έχει λάβει μέρος σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια με ανακοίνωση και είναι μέλος επιστημονικών εταιρειών. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στην παρουσία και τη δραστηριότητα των Λατίνων (Φράγκων, Βενετών, Γενουατών, Καταλανών, Φλωρεντινών) στον ελληνικό χώρο και έχει δημοσιεύσει σχετικές μελέτες.

Η Κατερίνα Νικολάου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτορας του ίδιου τμήματος. Από το 1982 ως το 1987 συνεργάστηκε σε ερευνητικό πρόγραμμα της τότε έδρας της Ιστορίας του Βυζαντινού Κράτους του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα (ως το 1988) δίδασκε στο Αμερικανικό Κολλέγιο της Αγίας Παρασκευής. Από το 1988 ως σήμερα εργάζεται στο Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών στο πρόγραμμα "Βυζάντιο και Σλαβοβαλκανικός κόσμος", στα πλαίσια του οποίου έχει συντάξει (σε συνεργασία με τη Θεώνη Μπαζαίου-Barabas) αναλυτική βιβλιογραφία των ετών 1945-1991 με θέμα: Ελληνικός χώρος και πρώιμοι Σλάβοι-Βούλγαροι-Σέρβοι (6ος-15ος αι.) Αθήνα 1992 και έχει επιμεληθεί την έκδοση πρακτικών συνεδρίων. Έχει δημοσιεύσει μελέτες σχετικές με τη θέση και το ρόλο της γυναίκας στη μεσοβυζαντινή κοινωνία, όπου και εστιάζεται το ερευνητικό ενδιαφέρον της. Αυτοτελή δημοσιεύματά της είναι: "Η θέση της γυναίκας στη βυζαντινή κοινωνία" Αθήνα, Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν, 1993. - "Η γυναίκα στη βυζαντινή κοινωνία" (8ος-11ος αι.). Η εικόνα της στα αγιολογικά κείμενα", Αθήνα Δακτυλόγραφη διδακτορική διατριβή, 2000.

Ο Ζαχαρίας Ν. Τσιρπανλής (1938, Κως Δωδεκανήσου) πήρε πτυχίο από τη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. με βαθμό άριστα. Στην ίδια σχολή αναγορεύθηκε και αριστούχος διδάκτορας το 1967. Υπηρέτησε ως επιστημονικός συνεργάτης (1963-1965) του καθηγητή Μ. Ι. Μανούσακα, έπειτα ως βοηθός με τριετή θητεία και ως επιμελητής στο Σπουδαστήριο Νεότερης Ιστορίας του Α.Π.Θ. Το 1972 εκλέχτηκε έκτακτος και το 1975 τακτικός καθηγητής της ιστορίας μέσων και νεότερων χρόνων στη Φιλοσοφική του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το 1999 μετακλήθηκε στο τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής του Α.Π.Θ. Κατά διαστήματα, από το 1964, προβαίνει σε διεξοδικές έρευνες στα αρχεία και τις βιβλιοθήκες της Βενετίας, της Φλωρεντίας, του Μιλάνου, της Ρώμης, του Βατικανού, του Μπρίντιζι, της Μάλτας, του Παρισιού. Με υποτροφία της Επιτροπής του Βατικανού για τη μορφωτική συνεργασία, παρέμεινε το 1968-1969 στη Ρώμη ως ειδικός ιστορικός ερευνητής.

Η Τριανταφυλλίτσα Μανιάτη - Κοκκίνη είναι επίκουρη καθηγήτρια στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε και σπούδασε στην Αθήνα (Αρσάκειο Ψυχικού και Φιλοσοφική Σχολή,) ενώ η μεταπτυχιακή της έρευνα εντοπίστηκε στο βυζαντινή φιλολογία, στην παλαιογραφία και, κυρίως, στη βυζαντινή ιστορία 9ου-15ου αι. (Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών / Ε.Ι.Ε., Universite de Montreal, Dumbarton Oaks Center for Byzantine Studies, College de France). Η διδακτορική της διατριβή, με θέμα "Βυζαντινός θεσμός της "προνοίας'" εγκρίθηκε το 1990 από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διδάσκει από ετών Βυζαντινή Ιστορία (και Βυζαντινή Φιλολογία αρχικά) και καθοδηγεί την έρευνα μεταπτυχιακών φοιτητών και υποψήφιων διδακτόρων. Η ερευνητική της δραστηριότητα περιλαμβάνει ανακοινώσεις σε συνέδρια, διαλέξεις, εποπτεία ερευνητικών προγραμμάτων, ενεργό συμμετοχή σε επιστημονικές εταιρείες, συνδιοργάνωση συνεδρίου, εκδοτική επιμέλεια των πρακτικών του (2000) και του επιστημονικού περιοδικού "Εώα και Εσπέρα" (1990 κ.εξ.), καθώς και δημοσιεύσεις, όπως: "Ανέκδοτο έργο του Μιχαήλ Ψελλού..." (edition princeps και σχολιασμός, 1979), "Θεόδωρος Αρ(ι)ολογάς, κωδικογράφος του ις΄ αι ...." (1981), "Μαρτυρία Ιω. Αποκαύκου για την κοινωνία του ιγ΄ αιώνα" (1988), "Το χρονικό του Μορέως και η βυζαντινή πρόνοια" (1994), "Η επίδειξη ανδρείας στον πόλεμο κατά τους ιστορικούς του 11ου και 12ου αι." (1997).

Ο Ηλίας Γιαρένης είναι επίκουρος καθηγητής Ιστορίας της Βυζαντινής Παιδείας, στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου.

Ο Χαράλαμπος Γάσπαρης είναι ιστορικός, επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ).

Ο Σπύρος Ν. Τρωιάνος (Αθήνα, 1933) σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου. Διδάκτορας νομικής (1964), εξελέγη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ως υφηγητής (1970), έκτακτος καθηγητής (1977), τακτικός καθηγητής (1980) και ομότιμος καθηγητής (2000). Δίδαξε εκκλησιαστικό δίκαιο και ιστορία του βυζαντινού και του νεώτερου δικαίου. Διετέλεσε πρόεδρος του Ιονίου Πανεπιστημίου (1993-1998), κοσμήτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1994-2000), καθώς και στέλεχος της Επιτροπής Ερευνών από το 1988.

Ο Στυλιανός Λαμπάκης είναι διευθυντής ερευνών στο Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών του Ε.Ι.Ε.

Η Μαρία Νυσταζοπούλου - Πελεκίδου, ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Παρίσι στην Ecole des Hautes Etudes, στη Σορβόννη και στην Ecole des Langues Orientales· εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (1961-1975) και διετέλεσε καθηγήτρια της Ιστορίας των Λαών της Χερσονήσου του Αίμου στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (1975-1996). Είναι μέλος ελληνικών και διεθνών επιστημονικών επιτροπών, αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ενώσεως Βυζαντινών Σπουδών και της Ελληνικής Επιτροπής Σπουδών ΝΑ Ευρώπης. Έχει γράψει μελέτες και άρθρα σχετικά με τους θεσμούς και τη διπλωματική του Βυζαντίου και με την Ιστορία και τους θεσμούς των Βυζαντινών λαών κατά τους μέσους και νεώτερους χρόνους.

Ο Θάνος Κονδύλης γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία στην Ελλάδα και την Ιταλία και το 2006 αναγορεύτηκε διδάκτωρ Ιστορίας από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μιλά κυρίως αγγλικά, ιταλικά και γαλλικά, ενώ κέρδισε και διάφορες υποτροφίες για την πραγματοποίηση σπουδών του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συνέγραψε επιστημονικές μελέτες, έλαβε μέρος σε επιστημονικά συνέδρια, ενώ τιμήθηκε δυο φορές (1996, 2002) από τη Βουλή των Ελλήνων για το ιστορικό μου έργο σχετικά με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, το οποίο και εκδόθηκε πρόσφατα. Στο παρελθόν διετέλεσε συνεργάτης του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και του Υπουργείου Πολιτισμού. Τον τελευταίο καιρό μοιράζει το χρόνο μου ανάμεσα στο Λονδίνο και στην Αθήνα, ενώ πλέον ασχολείται κυρίως με τη δημιουργική γραφή και τη συγγραφή ιστορικών έργων. Από τις εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν σχεδόν όλα τα μυθιστορήματά μου. Ειδικά το "Έγκλημα στην αρχαία Ολυμπία" κυκλοφορεί και στην Ιταλία με μεγάλη επιτυχία. Εργογραφία: 1. Μυθιστορήματα - Διηγήματα - 2010, "Η Κυρά της Σμύρνης", (Μυθιστόρημα), Αθήνα, εκδόσεις Ψυχογιός. - 2009, "Έρωτας δολοφόνος", (Μυθιστόρημα), Αθήνα, εκδόσεις Ψυχογιός. - 2008, "Τα μάτια του δράκοντα", (Μυθιστόρημα), Αθήνα, εκδόσεις Ψυχογιός. - 2007, "Έγκλημα στην Αρχαία Ολυμπία", (Μυθιστόρημα), Αθήνα, εκδόσεις Ψυχογιός. - 2006, "Ο Πέμπτος Ιππότης", (Μυθιστόρημα), Αθήνα, εκδόσεις Ψυχογιός. - 2005, "Ρωμιός εγώ, Τούρκος εσύ" (Μυθιστόρημα), Θεσσαλονίκη, εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες. - 2004, "Ένα ατέλειωτο λεπτό", (Διήγημα), Ανθολογία Διηγήματος, Β΄ Λογοτεχνικός Διαγωνισμός "Αντώνης Σαμαράκης", Αθήνα, εκδ. Καστανιώτης. - 2001, "Ασφάλεια ζωής", (Διήγημα), Ανθολογία Διηγήματος, Α΄ Λογοτεχνικός Διαγωνισμός "Αντώνης Σαμαράκης", Αθήνα, εκδ. Καστανιώτης. 2. Ιστορικά δημοσιεύματα - 2009, Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και η Ελλάδα (1928-1932), Αθήνα, εκδόσεις Ίαμβος. - 2008, Η Τέταρτη Σταυροφορία και ο ελληνικός κόσμος (συλλογικό). Συμμετοχή στον τόμο με ανακοίνωση υπό τον τίτλο "Χρονολόγιο της Δ΄ Σταυροφορίας", σσ. 401-414, Αθήνα , εκδ. Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών / Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών. - 2007, Σιγισμόνδος Μαλατέστα, Ο πρώτος απελευθερωτής της τουρκοκρατούμενης Πελοποννήσου (1464-1465), Ιστορικά Θέματα, 62 (2007), σσ. 36-49. - 2006, Οι πειρατές της Μεσογείου. Η μάστιγα της αναγεννησιακής Ευρώπης, Αθήνα, εκδόσεις Περισκόπιο. - 2004, Χριστόφορος Κολόμβος, Αθήνα, εκδόσεις Περισκόπιο. - 2004, Η αγγλοκρατία στην Κύπρο, Ιστορικά Θέματα, 29 (2004), σσ. 36-49. - 2004, Ιωάννης Αργυρόπουλος, Τα Ιστορικά, (Ελευθεροτυπία), 221 (2004), σσ. 20-23. - 2004, Μάρκος Μουσούρος, Τα Ιστορικά, (Ελευθεροτυπία), 221 (2004), σσ. 42-48. - 2003, Μια άγνωστη υπόθεση κατασκοπίας. Συνομωσία Βενετών ευγενών υπέρ των Οθωμανών (1542), Ιστορικά Θέματα, 20 (2003), σσ. 106-119. - 2002, Το Αργυρόκαστρο Μαγουλιάνων - Αρκαδίας, Ιστορικά Θέματα, 12 (2002), σσ. 57-63. - 2002, Ο λοιμός (πανώλη) του Ναυπλίου (άνοιξη 1538-καλοκαίρι 1539) κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της πόλεως από τους Τούρκους (1537-1538), Πελοποννησιακά, Πρακτικά του ΣΤ΄ Διεθνούς Συνεδρίου Πελοποννησιακών Σπουδών, Τρίπολη 24-29 Σεπτεμβρίου 2000, Αθήνα 2002, σσ. 209-222. 1998, Τα Χανιά κατά τον 16ο αιώνα, Διαχρονία, τ. 3 - 4 (Δεκέμβριος 1998). - 1998, Βιβλιοκρισία στο έργο: Donald M. Nicol, Byzantium and Venice, A study in Diplomatic and cultural relations, Mesogeios, 5 (1999), εκδ. Herodotos / Kadmos, Paris, France. 3. Μεταφράσεις - 2006 Μετάφραση του έργου, Michael Angold, "The Fourth Crusade, Event and Context, Pearson Longman, Edinburgh", 2003, Αθήνα, εκδ. Δ. Παπαδήμας. - 2006, Επανέκδοση επαυξημένη και συμπληρωμένη της μετάφρασης του έργου : Alexios G. C. Savvides - Benjamin Hendrickx, Introducing Byzantine History (A manual for beginners), Herodotos, Paris 2001, Αθήνα, εκδ. Ηρόδοτος - Δημ. Σταμούλης. - 2003 Μετάφραση του έργου, Alexios G. C. Savvides, Benjamin Hendrickx, Introducing Byzantine History (A manual for beginners), Herodotos, Paris 2001 (ελλ. μετάφρ. στις εκδ. Αντ. Σταμούλης, Θεσσαλονίκη).

Ο Νίκος Γ. Μοσχονάς είναι ιστορικός, ομ. Διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και επίτιμος ερευνητής στο Κολλέγιο Royal Holloway του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Υπήρξε ερευνητής του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας. Έχει ανασυγκροτήσει το Ιστορικό Αρχείο της Κεφαλονιάς και πραγματοποιήσει πολλές ερευνητικές επιστημονικές αποστολές σε αρχεία της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών οργάνωσε και διευθύνει το Φροντιστήριο Ιστορικών Επιστημών με σκοπό τη μετάδοση εξειδικευμένων γνώσεων σε νέους επιστήμονες. Δίδαξε στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μελετά τις σχέσεις του βυζαντινού και του νεότερου Ελληνισμού με τη Δύση και στο συγγραφικό έργο του περιλαμβάνονται πολλές επιστημονικές μελέτες και άρθρα στα ελληνικά, ιταλικά, αγγλικά, ενώ μελέτες του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά και γερμανικά. Παράλληλα, ασχολείται με την κριτική εικαστικών τεχνών και το δοκίμιο και έχει μεταφράσει έργα ξένων συγγραφέων (Lorca, Machiavelli, Neruda, Pavese, Pirandello, Prevert, Puppa, Wilde και άλλων). Ξένα θεατρικά έργα σε δική του μετάφραση έχουν παρουσιαστεί απο σκηνής. Για το έργο του έχει τιμηθεί από την Ιταλική Δημοκρατία με τη διάκριση του Cavaliere.