Σπούδασε στην ΑΣΚΤ κοντά στον Γ. Μαυροΐδη. Αποζητεί τη συσχέτιση με τα μεγάλα πρότυπα του παρελθόντος και μέσω μιας προσωπικής αξιοποίησης του chiaroscuro, προσδίδει ιδιαίτερη σημασία στην εικαστική εκμετάλλευση του φωτός. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Ουάσιγκτον 1986· Βιρτζίνια 1987· Νέα Υόρκη 1991, 1992, 1995? Λονδίνο 1996 κ.α.)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937. Σπούδασε ζωγραφική με τον Κώστα Ηλιάδη (Αθήνα 1956-59), τον Andre Lhote και στην Ecole des Beaux-Arts (Παρίσι 1959-60). Έχει κάνει δεκατέσσερις ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (1968-1999). Από το 1960 έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από εκατό ομαδικές εκθέσεις (Ελλάδα) συμπεριλαμβανομένων των Πανελληνίων (1960, 1963, 1967, 1971, 1987), και την 3eme Biennale des Jeunes (Paris, 1963) και La peinture Grecque 1968-88 (Brussels, 1988).

O Mάριος Bατζιάς γεννήθηκε το 1926 στο Mεταξοχώρι Aγιάς Λάρισας. Σπούδασε στην Aνωτάτη Σχολή Kαλών Tεχνών (1948-1953). Aπό το 1957 εκθέτει ζωγραφική σε γκαλερί της Aθήνας και αλλού. Mετέχει σε διεθνείς εκθέσεις εθνικής εκπροσώπησης, καθώς και σε κρατικές πανελλήνιες και πενήντα ομαδικές οργανωμένες από φορείς (Mόσχα παγκόσμια έκθεση, A΄ Mπιενάλε Παρισιού, VII Mπιενάλε Aλεξάνδρειας, XIII Mπιενάλε Σάο Πάολο, Eθνική Πινακοθήκη στο Mουσείο Am Ostwall, Dortmund).

Βυζάντιος, Περικλής (Αθήνα 1893- 1972) Σπούδασε ζωγραφική στο Μόναχο και στο Παρίσι. Το 1920-1922 υπηρέτησε μαζί με τον Σπύρο Παπαλουκά και τον Παύλο Ροδοκανάκη σαν στρατιωτικός ζωγράφος. Το 1939 διορίστηκε Διευθυντής στο Παράρτημα της Σχολής Καλών Τεχνών της Ύδρας και των Δελφών. Από το 1945 αναλαμβάνει αποκλειστικά τη διεύθυνση του Παραρτήματος Ύδρας και με την παραμονή του εκεί συντελεί στη διατήρηση του παραδοσιακού χαρακτήρα του νησιού και στη λειτουργία του Παραρτήματος σαν πνευματικό κέντρο και φυτώριο νέων καλλιτεχνών. Το φάσμα της θεματολογίας του είναι πολύ ευρύ και περιλαμβάνει προσωπογραφίες, ηθογραφικά έργα, συνθέσεις και τοπία. Στα έργα του διακρίνεται μια ρεαλιστική, ιμπρεσσιονιστική διάθεση.

Ο Αχιλλέας Δρούγκας γεννήθηκε το 1940 στον Πειραιά. Σπούδασε Χαρακτική και Σκηνογραφία στη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών από το 1958 έως το 1965. Tο 1970 με Κρατική Υποτροφία συνέχισε τις σπουδές του στο Slade school of Firιe Art του Λονδίνου. Σαν χαράχτης έλαβε μέρος στις πιο σπουδαίες διεθνείς εκθέσεις από το 1967-1976. 'Εργα του έχουν εκδόσει οι Christie's Contemporary Art, Λονδίνο, Editions Alecto, Λονδίνο, International Graphic Art Society, Νέα Υόρκη, Redferrι gallery, Λονδίνο, Γκαλλερί Ζουμπουλάκη, Αθήνα. Χαρακτικά του βρίσκονται στο Museum of Modern Art, Νέα Υόρκη, Victoria and Albert Museum, Λονδίνο, National Museum of Wales, Bibliotheque Nationale, Παρίσι και άλλες δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ευρώπη και Η.Π.Α. 'Εχει πάρει δύο φορές υποτροφία του Ιδρύματος Ford. Το 1974 άρχισε να ασχολείται αποκλειστικά με τη ζωγραφική και to 1978 είχε την πρώτη ατομική eκθεσή του στην Γκαλλερί Ζουμπουλάκη στην Αθήνα. Έκτοτε έχει εκθέσει ζωγραφική σε διάφορες Γκαλλερί της Ευρώπης και της Αμερικής. Το 1982 ζωγράφισε ένα Mural 45 μέτρων για το ξενοδοχείο Αtheneum Intercontinental στην Αθήνα. Έργα του βρίσκονται ατην Eλλάδα στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών, στο Μουσείο Βορρέ, στην Πινακοθήκη Πιερίδη και σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές σε όλο τον κόσμο.

Ο Κώστας Ευαγγελάτος είναι ζωγράφος, εικαστικός performer και θεωρητικός της σύγχρονης τέχνης. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ζωγραφική και αισθητική θεωρία της σύγχρονης τέχνης στο Μανχάτταν τής Νέας Υόρκης (University The New School) στις τάξεις τού Allen David και της Pearl Ehrlich. Από το 1986 έως το 1993 ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής της γκαλερί DADA στην Αθήνα, ενώ το 1990 ίδρυσε την ομάδα τέχνης Art Studio "EST". Παράλληλα με τη ζωγραφική έχει ασχοληθεί διεθνώς με την Performance, Body Art, Happening και Mail-art. Έχει παρουσιάσει ενότητες έργων του σε ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ρότζεστερ, Νέα Υόρκη, Αρέτσο, Αβινιόν, Σαντιγί, Παρίσι, Γλασκώβη, Άμστερνταμ, Λευκωσία κ.α. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς εικαστικές συναντήσεις στη Βαρκελώνη, τη Βαρσοβία, τη Σέρατζ, το Γκέτενμποργκ, το Σαντιάγκο, το Μπουένος Άιρες, τη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, την Αμιένη, τη Ρώμη, την Μπολώνια, τη Μόσχα, τη Βοστώνη κ.α. Είναι μέλος επιστημονικών, εκπαιδευτικών και καλλιτεχνικών οργανισμών και από το 1991 του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος. Γράφει ποιήματα από το 1973. Η πρώτη συλλογή ποιημάτων του με τίτλο "Ποιήματα ’73-’75" εκδόθηκε στην Αθήνα το 1975 και επανεκδόθηκε με την προσθήκη νέων ποιημάτων το 1976. Ακολούθησε η έκδοση της ποιητικής σύνθεσης "Η Τολμηρή επίλυση, Α΄ γραφή" το 1977. Το 1978 εκδόθηκε μία σύνοψη ποιητικών αποφθεγμάτων του με τίτλο "Γραφήματα ’77". Το 1980 κυκλοφόρησε σε έκδοση τέχνης το ποίημά του "Το Δωμάτιο", που το 1981 μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον Κίμωνα Φράιερ. Μεταξύ φίλων κυκλοφόρησε το 1983 το "Μυθογράφημα". Το 1993 έγινε μία συνοπτική έκδοση των ποιημάτων του από το 1977 έως το 1984, χρονιά που σταμάτησε να γράφει ποίηση, και κυκλοφόρησε με τον τίτλο "Τετραλογία της υγρασίας", εκδόσεις Χάος & Κουλτούρα. Το 1996 εκδόθηκε από την Απόπειρα η συλλογή "Οθόνη των ονομάτων", η οποία περιελάμβανε ανέκδοτα ποιήματά του από το 1977 έως το 1979 (οι "Διαπιστώσεις" α, β, δημοσιεύτηκαν στη Νέα Εστία το 1981, τχ. 1288) και τα ποιήματα που έγραψε το Μάιο του 1994, βασισμένα σε ονόματα φίλων του, κατά την παραμονή του στη μικρή πόλη της Νότιας Γαλλίας Menerbes. Το 1997 εκδόθηκε η Ιδεογραφική σμίλη, με θεωρητικά και κριτικά κείμενά του περί τέχνης, εκδόσεις Συλλογές. Στη "Ροπή της μνήμης" δημοσιεύονται ποιήματα και ρήσεις που έγραψε από το 1996 έως τις αρχές του 1999. Το 2002 κυκλοφόρησε η συγκεντρωτική έκδοση του ποιητικού του έργου με τίτλο "Αλέα προσομοίων", ενώ το 2003 εκδόθηκαν ποιήματά του στην αγγλική γλώσσα, "In the Small Mirror" (Πρόλογος: Matthew Jennett. Μεταφράσεις: Al Poulin Jr, Kimon Friar). Τo 2004 κυκλοφόρησε στη γαλλική γλώσσα στο Παρίσι σε αριθμημένη λιθογραφική έκδοση το ποίημά του "Το Δωμάτιο / La Chambre" (Μετάφραση: Benoit Haudrechy). Η συλλογή "Η Ελεγεία των Εκβατάνων" περιλαμβάνει ποιήματα από το 2002 έως το 2006. Στην "Εγκάρσια πτήση" δημοσιεύονται ποιήματα από το 2006 έως το 2010, καθώς και το ομότιτλο με τη συλλογή ποίημα, που η πρώτη γραφή άρχισε το 1992 και ολοκληρώθηκε το 2008. Παράλληλα, έχουν κυκλοφορήσει εκδόσεις τέχνης, λευκώματα και εικαστικά ημερολόγια, που αναφέρονται στο εικαστικό και λογοτεχνικό του έργο, καθώς και θεωρητικά δοκίμιά του περί εικαστικών θεμάτων.

Ο Πέτρος Ζουμπουλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937, με καταγωγή από τη Λακωνία. Σπούδασε με υποτροφία του ΙΚΥ στην ΑΣΚΤ με δάσκαλο τον Γιάννη Μόραλη (1956-1961) και αργότερα σκηνογραφία, διακόσμηση και διαφήμιση. Διοργάνωσε 35 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα. Έλαβε μέρος σε πολλές σημαντικές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό καθώς και σε πολλές διεθνείς Biennale. Από το 1961 παράλληλα με τη ζωγραφική εργάστηκε για το θέατρο και τον κινηματογράφο, φιλοτεχνώντας σκηνικά και κοστούμια. Συνεργάστηκε με τα Κρατικά θέατρα (ΚΘΒΕ, Άρμα Θέσπιδος, διάφορα ΔΗΠΕΘΕ), το θέατρο Αθηνών, κ.ά. Εικονογράφησε διηγήματα σε περιοδικά και συμμετείχε σε εικονογραφήσεις ημερολογίων. Δίδαξε διακοσμητικές εφαρμογές, ελεύθερο σχέδιο και χρώμα στην Σχολή Διακοσμητών ΑΤΟ-Δοξιάδη (1964-1976), σκηνογραφία στις Σχολές ΑΤΕΣ και Βακαλό (1979-1984) και διακοσμητικές εφαρμογές και χρώμα στο χώρο στο ΤΕΙ Αθήνας (1984-1986). Έργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό σε συλλογές τραπεζών, στην Εθνική Πινακοθήκη, κ.ά. Το 2011 τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο της καλλιτεχνικής του δημιουργίας.

Ο Κωνσταντίνος Δ. Καπετανόπουλος γεννήθηκε στην Ανδραβίδα το 1961. Μαθήτευσε κοντά στη ζωγράφο Ιωάννα Οικονομίδου, πήρε μαθήματα ενδυματολογίας από το Φαίδωνα Πατρικαλάκη καθώς επίσης υποκριτικής στη Σχολή Δ. Βεάκη και σκηνοθεσίας στη Σχολή της Ε. Χατζίκου. Ταξίδεψε στην Ασία και στην Ευρώπη για να γνωρίσει την ασιατική και ευρωπαϊκή τέχνη του παρελθόντος και του παρόντος, ενώ η τέχνη στην Ελλάδα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Διαχρονική αντιμετώπιση των καλλιτεχνικών φαινομένων τον κάνει να βλέπει το παρελθόν και το παρόν της τέχνης ως μία αλληλουχία, παρά την διαφοροποίηση των τεχνοτροπιών. Γι’ αυτό και η τελευταία του δουλειά, που φέρει άλλωστε τον γενικό τίτλο "Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον" αξιοποιεί δεδομένα του παρελθόντος με αντιλήψεις του παρόντος, ενώ προδικάζει τη ροή του μέλλοντος.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε το 1959-1963 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στο εργαστήριο του Ι. Μόραλη. Πήρε υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. (1965-1966). Το 1967-1968 συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole Nationale des Beaux Arts του Παρισιού με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης. Συνεχίζει τις θεωρητικές σπουδές στην Ecole du Louvre έως το 1974. Το 1984 επιτροπή κριτικών τέχνης και συγγραφέων στο Παρίσι του απονέμει το βραβείο Drouant Cartier για το σύνολο του έργου του. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Επίσης τρεις αναδρομικές στην Δημ. Πινακοθήκη της Ρόδου, στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και στη Δημοτική Πινακοθήκη της Πάτρας. Έχει συνεργαστεί επίσης με τις γκαλερί του Παρισιού Blondel, Sculptures και Art et Patrimoine. Έργα του βρίσκονται σε πολλά μουσεία, πινακοθήκες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ο Τάκης Κατσουλίδης γεννήθηκε στη Μεσσήνη, το 1933. Σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, με δάσκαλο το Γιάννη Κεφαλληνό. Από το 1962-1966 συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Ασχολήθηκε κυρίως με την ξυλογραφία με καθηγητή τον Cami και λιθογραφία με τον Ε.Clairin. Παράλληλα, ειδικεύθηκε στην τέχνη του βιβλίου στη Σχολή Estienne. Από το 1971-1976 ήταν διευθυντής της Διακοσμητικής Σχολής Α.Τ.Ο. (Δοξιάδη). Είχε την καλλιτεχνική επιμέλεια των εκδόσεων της Εθνικής Τραπέζης για πολλά χρόνια. Είναι καθηγητής της Σχολής Γραφικών Τεχνών του ΤΕΙ της Αθήνας και προϊστάμενος του τμήματος Γραφιστικής από το 1978-1986. Σχεδίασε ταπισερί για την τράπεζα Hellenic Canadian Trust στον Καναδά, για την Atlantic Bank της Νέας Υόρκης και έξι μεγάλες μεταξοτυπίες για το υποκατάστημα της Εθνικής Τραπέζης στι Σικάγο. Φιλοτέχνησε Κυπριακά και Ελληνικά Γραμματόσημα. Διετέλεσε καλλιτεχνικός Σύμβουλος της Ασπιώτη-ΕΛΚΑ 1986-1988. Σχεδίασε δύο νέα ελληνικά αλφάβητα για τη φωτοστοιχειοθεσία (AGFA) "Απολλώνια" και "Κατσουλίδης". Είναι καλλιτεχνικός Σύμβουλος της Εταιρίας Ελληνικών Τυπογραφικών Στοιχείων. Έχει κάνει λευκώματα τέχνης με χαρακτικά, όπως "Παλατινή ανθολογία" με 10 λιθογραφίες, έκδοση του ιδίου 1979. "Παιωνίες της Ελλάδος" με 12 λιθογραφίες, έκδοση Μουσείου Γουλανδρή 1983. "Ημικύκλιο" με 7 λιθογραφίες και ποιήματα Γιάννη Ρίτσου, έκδοση Υ. Κατσουλίδη 1989. "Μάνη" με 10 ξυλογραφίες, κείμενα Νικήτα Νιφάκη. Εισαγωγή και έκδοση Ν. Γρηγοράκη 1992. Έχει παρουσιάσει 12 ατομικές εκθέσεις ζωγρααφικής και χαρακτικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετείχε σε πολλές Μπιεννάλε και διεθνείς εκθέσεις. Το 1961 πήρε το Α΄ Βραβείο χαρακτικής στην Πανελλαδική Έκθεση Νέων, και μετάλλιο στην Διεθνή Έκθεση Ζωγραφικής για το βραβείο της Ευρώπης, Οστάνδη 1976. Έργα του υπάρχουν στην Αθήνα, Εθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Βορρέ, Γεννάδειο Βιβλιοθήκη. Στη Θεσσαλονίκη, Μουσείο Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης. Στο Παρίσι, Εθνική Βιβλιοθήκη (Cabinet des Estampes) και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ευρώπη και στην Αμερική.

Ο Νικόλας Κληρονόμος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954.