Η Άννα Καμιένσκα γεννήθηκε στο Κρασνιστάβ της νότιας Πολωνίας το 1920. Σπούδασε δασκάλα στη Βαρσοβία όπου με τη σύμπτωση του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου πέρασε τα πρώτα χρόνια της δασκαλικής της στα "κρυφά σχολεία" της πολωνικής αντίστασης. Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τον τίτλο "Εκπαίδευση" (Wychowanie) κυκλοφόρησε στα 1949 και στη συνέχεια διακρίθηκε κι έγινε γνωστή στην Πολωνία ως φιλολογική επιμελήτρια διαφόρων πολιτιστικών περιοδικών. Στη δεκαετία του 1980 συμμετείχε ενεργά στις παράνομες δραστηριότητες των Πολωνών διανοουμένων εναντίον των σκληρών περιορισμών της ελεύθερης έκφρασης που είχε επιβάλει το στρατιωτικό καθεστώς του Γιαρουσλέφσκι κι όλα τα βιβλία της στην περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν λαθρόβια στον πολύγραφο ή αντιγραμμένα με το χέρι (Σαμιζντά). Στο πλουσιότατο - κι άγνωστο στους πολλούς έξω από την Πολωνία - έργο της περιλαμβάνονται είκοσι τόμοι από συλλογές, τρία μυθιστορήματα, αρκετά βιβλία για παιδιά, δύο κλασικές αναλυτικές μελέτες - οδηγοί για την παλαιότερη και τη σύγχρονη της πολωνική ποίηση. Δύο τόμοι από "Σημειωματάρια" και αρκετές συλλογές δοκιμίων και μεταφράσεων από τα βουλγαρικά, τα τσέχικα, τα σερβοκροάτικα, τα γαλλικά, τα εβραϊκά και τα λατινικά. Πέθανε πρόωρα στα 1986 από μια χρόνια καρδιακή πάθηση, που επιδεινώθηκε δραματικά απ' τις ταλαιπωρίες αυτής της εποχής.

Γεννήθηκε στην παραμεθόρια Νέα Ορεστιάδα, μεγάλωσε στον φθίνοντα Πειραιά και ανδρώθηκε όπως όπως στη φιλική ακόμα Αθήνα της δεκαετίας του '50, όπου σπούδασε νομικά και δικηγορούσε για αρκετά χρόνια. Από το 1972 εγκαταστάθηκε στο Καστρί, απολαμβάνοντας αρχικά τη φύση της περιοχής και, από το 1980 μέχρι σήμερα, την καλπάζουσα παρακμή των κάποτε ωραίων βορείων προαστίων. Ο "Βίος απορητικός" είναι ουσιαστικά η όγδοη ποιητική συλλογή του και, ευελπιστεί βασίμως, η τελευταία. Κατόρθωσε να γράψει ένα βιβλίο με πεζογραφήματα, που περιέργως επαινέθηκε από κάποιους. Μετέφρασε ξένη μεταπολεμική ποίηση και ιδιαιτέρως ορισμένους καινοτόμους και άγνωστους τότε στην Ελλάδα Πολωνούς ποιητές (Χέρμπετ, Μιλότς, Ρουζέβιτς, Σιμπόρσκα, κ.ά.). Υπήρξε για πολλά χρόνια από τους τακτικούς συνεργάτες του περιοδικού "Διαγώνιος" στη Θεσσαλονίκη, στην οποία οφείλει την ανίατη εσωστρέφειά του. Είναι παντρεμένος με την Ντίνα Καραβίτη, που ελέγχει αμείλικτα τα ποιητικά του ατοπήματα. Τυχαίως έγινε μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων, αλλά κανείς τους ευτυχώς δεν σκαλίζει το θέμα.

Γεννήθηκε στην παραμεθόρια Νέα Ορεστιάδα, μεγάλωσε στον φθίνοντα Πειραιά και ανδρώθηκε όπως όπως στη φιλική ακόμα Αθήνα της δεκαετίας του '50, όπου σπούδασε νομικά και δικηγορούσε για αρκετά χρόνια. Από το 1972 εγκαταστάθηκε στο Καστρί, απολαμβάνοντας αρχικά τη φύση της περιοχής και, από το 1980 μέχρι σήμερα, την καλπάζουσα παρακμή των κάποτε ωραίων βορείων προαστίων. Ο "Βίος απορητικός" είναι ουσιαστικά η όγδοη ποιητική συλλογή του και, ευελπιστεί βασίμως, η τελευταία. Κατόρθωσε να γράψει ένα βιβλίο με πεζογραφήματα, που περιέργως επαινέθηκε από κάποιους. Μετέφρασε ξένη μεταπολεμική ποίηση και ιδιαιτέρως ορισμένους καινοτόμους και άγνωστους τότε στην Ελλάδα Πολωνούς ποιητές (Χέρμπετ, Μιλότς, Ρουζέβιτς, Σιμπόρσκα, κ.ά.). Υπήρξε για πολλά χρόνια από τους τακτικούς συνεργάτες του περιοδικού "Διαγώνιος" στη Θεσσαλονίκη, στην οποία οφείλει την ανίατη εσωστρέφειά του. Είναι παντρεμένος με την Ντίνα Καραβίτη, που ελέγχει αμείλικτα τα ποιητικά του ατοπήματα. Τυχαίως έγινε μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων, αλλά κανείς τους ευτυχώς δεν σκαλίζει το θέμα.