Ο Αλέχο Καρπεντιέρ (1904-1980), από τους σημαντικότερους Λατινοαμερικανούς συγγραφείς, γεννήθηκε και σπούδασε στην Αβάνα. Στράφηκε νωρίς στη δημοσιογραφία, αλλά το 1928, μετά την υπογραφή ενος μανιφέστου κατά της δικτατορίας του Ματσάδο, αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι. Επέστρεψε στην Κούβα το 1939 και κατόπιν έζησε στην Αϊτή και στη Βενεζουέλα, μέχρι την πτώση της δικτατορίας του Μπατίστα και την επικράτηση της επανάστασης του Κάστρο. Από το 1968 έως το θάνατό του έζησε πάλι στο Παρίσι, αυτή τη φορά ως Σύμβουλος της Πρεσβείας της Κούβας. Στο "Κοντσέρτο μπαρόκ", όψιμο έργο, γραμμένο το 1974, η συγγραφική του δεινότητα συνεπικουρείται από τη βαθιά γνώση του χρονικού της κατάκτησης του Νέου Κόσμου, την κατοχή μιας εντυπωσιακής σε εύρος παιδείας και την ιδιότητά του ως μουσικολόγου. Από τις εκδόσεις Εξάντας κυκλοφόρησαν τα βιβλία του "Ο αιώνας των φώτων" (1986), "Ο συγγραφέας και η καταστροφή" (1987) και "Τα χαμένα βήματα" (1993). Άλλα έργα του: "Έκουε-Γιάμπα-Ο" (1933), "Η μουσική στην Κούβα" (1946), "Η επί γης βασιλεία" (1949), "Η ιεροτελεστία της Άνοιξης" (1978).

Γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε στην Ιταλία και το Μεξικό. Έζησε στην Λατινική Αμερική και επιστρέφοντας στην Ελλάδα άρχισε να μεταφράζει Χούλιο Κορτάσαρ, Μάριο Μπενεντέτι, Αλέχο Καρπεντιέρ, Εδουάρδο Γκαλεάνο και άλλους πρωτόγνωρους τότε λατινοαμερικάνους συγγραφείς. Στη συνέχεια η προτίμησή της στράφηκε στην κλασική ισπανική λογοτεχνία και τα τελευταία χρόνια έχει μεταφράσει 3 από τα σημαντικότερα έργα των ισπανικών γραμμάτων - "Θελεστίνα" του Φερνάντ ντε Ρόχας (1499), "Όνειρα και λόγοι της αλήθειας" του Κεβέδο (1622) και "Η ζωή του Λαθαρίγιο ντε Τόρμες", ανώνυμου συγγραφέα (1554). Επίσης έχει μεταφράσει Καμίλο Χοσέ Θέλα (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1989) και Χουάν Μπενέτ. Διδάσκει λογοτεχνική μετάφραση στο ισπανικό τμήμα του ΕΚΕΜΕΛ και στο Ινστιτούτο Θερβάντες.

Η Βικτώρια Τράπαλη είναι συγγραφέας, μεταφράστρια, στιχουργός και δημοσιογράφος.