Η ίδια η ιατρική, αυτή η μορφή της ιατρικής που έχουμε ως πολιτισμός επιλέξει και εξελίξει ανάμεσα σε πολλές άλλες, παρουσιάζει έμφυτες ατέλειες και ανωμαλίες. Φαινόμενα όπως η "αυτοίαση" και το "πλασέμπο" που θα έπρεπε να ταράζουν συθέμελα το οικοδόμημα της ιατρικής, αγνοούνται ή παραποιούνται.

Αυτή η ιατρική, η ιατρική χωρίς καμία υποστρωματική φιλοσοφία να την θρέφει, είναι μια ιατρική της αρρώστιας και όχι της υγείας. Σκοπός της και μέλημά της είναι να αντιμετωπίζει τις ασθένειες αφότου έχουν εγκατασταθεί και όχι να διατηρεί την υγεία των ατόμων και των πληθυσμών. Οι προσχηματικές προληπτικές υγείας όπως αυτές επιδιώκονται από την "προληπτική ιατρική" και την επιδημιολογία είναι απλά ένας τραγέλαφος όπως έχει φανεί άλλωστε και από την επιστημολογική πανδημία των "καινών επιδημιών".

Αυτή η ιατρική, η ιατρική που δεν αντιλαμβάνεται καλά καλά τι είναι ζωή, που δεν μπορεί να την ορίσει επαρκώς και που το μόνο που προσπαθεί είναι να την οριοθετήσει, να την περιχαρακώσει, αυτή η ιατρική που δεν αντιλαμβάνεται καλά καλά τι σημαίνει να είσαι ζωντανός, η μηχανιστική ιατρική, η ιατρική της ασθένειας είναι αδύνατον να αντιληφθεί και να ορίσει τι είναι υγεία. Χωρίς ικανοποιητικό ορισμό της υγείας, πώς είναι δυνατόν αυτήν να επιδιωχθεί;